David Marshall Coulthard is geboren op 27 maart 1971 in Twynholm (Schotland) en woont momenteel in Monaco. Op twaalfjarige leeftijd wordt hij Schots Junior Kartkampioen. Na verschillende titels stapt hij in 1989 over naar het Engels Formule Ford-kampioenschap, dat hij meteen wint. Hij wordt ook derde in het Formule Ford 1600 Festival in Brands Hatch, wat hem de McLaren-Autosport Young Driver of the Year Award opleverd. In 1990 wordt hij vierde in het Engels Formule Vauxhall Lotus-kampioenschap.
Een jaar later stapt hij over naar het Engels Formule 3-kampioenschap, waar hij meteen tweede. Ook is hij de winnaar van de Formule 3-races in Macão en de Marlboro Masters in Zandvoort. Dat opent nieuwe deuren in zijn carrière en Coulthard stapt over naar het Formule 3000-kampioenschap, waar hij negende wordt. In 1993 wordt hij derde Formule 3000-kampioenschap. Hij werd opgemerkt door Sir Frank Williams, die niet twijfelde om hem een testcontract te geven. In 1994 vervulde hij zodoende de rol van testcoureur in het Engelse team, en zijn debuut kwam sneller dan verwacht. Na het dodelijke ongeluk van Ayrton Senna vroeg Frank Williams eerst Ricardo Patrese om in te vallen, maar die weigerde. Coulthard was de volgende in de lijst, en hij ging akkoord.
Op 29 mei 1994 maakte de 23-jarige Schot zijn debuut in de Formule 1. Hij kwalificeerde zich als negende, maar viel in de race uit door elektronische problemen. In Canada volgden zijn eerste puntjes, en ook in Engeland finishte hij vijfde. In Duitsland haperde de elektrische leiding weer en in Hongarije spinde hij van de baan, maar in België kwam hij sterk terug met een vierde plaats. Een race later werd hij zesde, en hij behaalde zijn eerste podium in Portugal. Maar vlak voor die race had Williams Nigel Mansell opnieuw gecontacteerd om te vragen of hij de resterende races van het seizoen wou afmaken. Mansell zei ja waardoor Coulthard aan de kant kwam te staan. Hij bleef wel nog testfunctie’s beoefenen voor het team en kreeg een contract als vaste coureur voor 1995, naast Damon Hill. Coulthard wordt uiteindelijk achtste met 14 punten.
1995 begint goed met een derde startplaats en een podiumfinish. In Argentinië, een race later, behaald hij zijn eerste polepositie, maar moet hij door elektronische problemen naar de kant. In San Marino wordt hij vierde, in Frankrijk en Engeland wordt wordt hij telkens derde, gevolg door een tweede plaats in zowel Duitsland als Hongarije. In België begeeft de versnellingsbak het en in Italië spint hij uit de race terwijl hij aan de leiding rijdt. In Portugal start hij opnieuw van op polepositie, en ditmaal lukt het hem wel om vol te houden, Coulthard wint zijn eerste race. De volgende twee races finisht hij op nieuw op het podium. Coulthard wordt derde in de eindstand met 49 punten.
In 1996 stapt Coulthard over naar McLaren, waar hij teamgenoot van Mika Häkkinen wordt. Maar McLaren is amper op een terugweg en daar komt nog eens bovenop dat het een aanpassingsjaar is voor de Schot. In Monaco kan hij tweede eindigen, in een race waar er amper vier coureurs finishen. Ook op de Nürburgring eindigt hij op het podium, maar de rest van het seizoen geraakt hij niet verder dan de middenmoot of de subtop. Hij eindigt het seizoen 18 punten op een zevende plaats.
1997 begon uitstekend met een overwinning in Australië, maar daarna zakte het weg. In Brazilië eindigt hij tiende, in Argentinië wordt hij eraf gereden door Michaël Schumacher en ook in de twee volgende races kon hij niet finishen. In Italië kon hij terug winnen, en dankzij een tweede plaats in Oostenrijk en Europa, een vierde plaats in Engeland an een zesde plaats in Spanje werd hij met 36 punten vierde in de eindstand, wat een derde plaats werd na de diskwalificatie van Michaël Schumacher.
De eerste vijf races van 1998 verliepen uitstekend. In Australië wordt hij tweede nadat hij de leiding in de laatste ronden moest afstaan aan Häkkinen. In Brazilië wordt hij opnieuw tweede, in Argentinië heeft hij wat tegenslag en finisht hij zesde, in San Marino won hij en in Spanje bezorgde hij met zijn tweede plaats de derde dubbelzege aan McLaren. Ook in Oostenrijk, Duitsland en Hongarije finisht hij als tweede, in Luxemburg en Japan komt hij telkens als derde over de streep. Maar het gaat niet altijd zo goed. In Canada breekt de gaskabel, op de natte baan van Silverstone spint hij van het circuit, en in Monaco en Italië begeeft zijn motor het. In Spa-Francorchamps loopt het ook volledig fout, al bij het begin. In het kampioenschap eindigt hij als derde met 56 punten, teamgenoot Häkkinen wordt wereldkampioen.
In 1999 wilt hij een gooi doen naar de wereldtitel. Maar de eerste twee races valt hij door mechanische pech uit. In San Marino vergooit hij de zege omdat hij er niet in slaagt enkele tragere deelnemers te dubbelen en wordt tweede, gevolgd door opnieuw een opgave in Monaco. In Spanje wordt hij opnieuw tweede, evenals in Oostenrijk en Hongarije. In Engeland en België kan hij winnen, wat hem dicht bij de kop van het klassement brengt. Maar in Italië wordt hij amper vijfde en in de hilarishce race op de Nürburgring spint hij aan de leiding van de baan, waardoor hij de titel definitief mag vergeten. Ook in de laatste twee races kan hij niet aan de finish komen door de brandstofdruk die wegvalt in Maleisië en een hydraulisch systeem dat de geest geeft in Japan. Coulthard wordt pas vierde in het kampioenschap met 48 punten.
In 2000 zijn de eerste twee races een flop maar al snel klimt hij op in het klassement door vijf podiums op rij: zeges in Engeland en Monaco, tweede in Spanje en tweemaal derde in Europa en San Marino. In Frankrijk weet hij terug te winnen. In zijn honderdste race wordt hij tweede achter teamgenoot Häkkinen, gevolgd door tweemaal een derde plaats en een vierde in Spa-Francorchamps. In Monza geraakt hij niet verder dan de tweede bocht. In USA finisht hij pas vijfde, maar hij herpakt zich en wordt nog tweede en derde. Coulthard wordt derde in de eindstand met 73 punten.
In 2001 wordt hij, ietswat onverwacht, de grootste concurrent voor de titel van Michaël Schumacher. De eerste zeven races verlopen vrij goed, maar hij laat kostebare punten liggen in Spanje en Monaco. In Canada begeeft zijn motor het en op de Nürburgring wordt hij amper derde, gevolgd door een vierde plaats in Frankrijk. In Engeland begeeft zijn wielophanging het al in de derde ronde, en in Duitsland wilt zijn motor niet mee. Coulthard moet nu alle races willen wilt hij nog kans maken op de titel, maar hij finisht pas derde in Hongarije en mag definitief een streep trekken over zijn wereldtitel. Uiteindelijk wordt hij tweede in het kampioenschap met 65 punten.
2002 verloopt matig, maar veelal vrij anoniem. Coutlhard haald wel zes podiums, maar op een zege in Monaco en een tweede plaats in Canada geraakt hij voorts niet verder dan een derde plaats. Op de Nürburgring wrdt hij van de baan gereden door Montoya. Coulthard wordt uiteindelijk vijfde in de stand met 41 punten.
2003 begint uitstekend. In de slotfase van de Grand Prix van Asutralië kan hij de leiding overnemen van Juan Pablo Montoya, die tien ronden voor het einde spint en de leiding moet afstaan. In Maleisië zorgt een elektrische storing voor een opgave na amper drie rondjes. In Brazilië rijdt hij lange tijd op kop, maar door een pitstop valt hij terug naar een vierde plaats en net op dat moment wordt er afgevlagd. In San Marino finisht hij vijfde maar in Spanje raakt hij Trulli in de tweede bocht en moet opgeven. Tijdens de rest van het seizoen geraakt hij niet verder meer dan een vijfde plaats, op uitzondering van Duitsland en Japan. Coulthard wordt echter pas zevende in de eindstand van het kampioenschap met 33 punten.
Al vroeg in het seizoen 2004 wordt bekend gemaakt dat Juan Pablo Montoya de overstap maakt naar McLaren, en één van de twee coureurs zal dus moeten wijken. Meteen wordt er luidop aan Coulthard gedacht, maar het team ontkent. Al snel blijkt dat het wel degelijk Coulthard zal worden. De intussen 33-jarige Schot kan de eerste twee races amper vier punten pakken, en het duurt tot in Canada eer daar punten bijkomen. Het hele seizoen geraakt hij niet verder dan een zesde of een zevende plaats, met uitzondering van Duitsland waar hij vierde wordt. Op het einde van het seizoen staat hij tiende mert 24 punten en mag zijn koffers pakken bij McLaren.
Coulthard gaat naar het nieuwe team van Red Bull, die hem graag zien komen met al zijn ervaring, en dat loont al snel. In Australië wordt hij vierde, in Maleisië zesde en in Bahrein en Spanje opnieuw achtste. In Monaco rijdt hij zevende wanneer hij in aanraking komt met Michaël Schumacher en moet opgeven, maar op de Nürburgring wordt hij opnieuw vierde. De tweede seizoenshelft zit echter tegen en Coulthard wordt nog tweemaal zevende en één keer zesde. In Hongarije en Brazilië komt hij niet door de eerste ronde; in Hongarije rijdt hij over de afgebroken voorvleugel van Alonso en spint van de baan, in Brazilië botst hij al in de eerste bocht met Antônio Pizzonia. Op het einde van het seizoen staat hij twaalfde in de eindstand met 24 punten.
2006 begint moeizaam met één puntje in zes races. In Monaco lukte het eindelijk en Coulthard kon zelfs op het podium eindigen, het eerste podium voor Red Bull. De volgende races rijdt hij constant rond de tiende plaats, met uiteindelijk een knappe vijfde plaats in de regen in Hongarije. Coulthad sluit het seizoen af als dertiende.
2007 was een matig jaar. Slechts viermaal kon hij doorstoten in de laatste kwalificatiesessie, met een vijfde startplaats In China. Dieptepunt van het jaar was hoogstwaarschijnlijk Bahrein, toen hij niet verder kwam dan een voorlaatste startplaats en de race al snel gedaan was door een gebroken aandrijfas. Zijn beste race was er in Europa, door de chaos van de regen kon Coulthard van een twintigste startplaats opklimmen naar een vijfde plaats bij de finish. Voorts was het een seizoen om snel te vergeten, hij verzamelde veertien puntjes en kwam daarbij op een tiende plaats in de eindstand terecht.
[b]Debuut in de Formule 1 :[/b] 29 mei 1994, Grand Prix van Spanje, Williams-Renault [b]Eerste maal punten :[/b] 13 juni 1994, Grand Prix van Canada, Williams-Renault [b]Eerste maal podium :[/b] 25 september 1994, Grand Prix van Portugal, Williams-Renault [b]Eerste maal eerste startrij :[/b] 9 april 1995, Grand Prix van Argentinië, Williams-Renault [b]Eerste maal polepositie :[/b] 9 april 1995, Grand Prix van Argentinië, Williams-Renault [b]Eerste maal snelste ronde :[/b] 31 juli 1994, Grand Prix van Duitsland, Williams-Renault [b]Eerste maal overwinning :[/b] 24 september 1995, Grand Prix van Portugal, Williams-Renault [b]Teams :[/b] Williams (1994-1995), McLaren (1996-2004), Red Bull (2005-2008) [b]Leefijd bij debuut :[/b] 23 jaar, 2 maanden, 2 dagen [b]Aantal Grand Prix' :[/b] 229 [b]Aantal seizoenen in de Formule 1 :[/b] 14 [b]Aantal punten :[/b] 527 [b]Aantal podiums :[/b] 61 [b]Aantal eerste startrijen :[/b] 37 [b]Aantal poleposities :[/b] 12 [b]Aantal overwinningen :[/b] 13 [b]Aantal snelste ronden :[/b] 18 [b]Aantal ronden verreden :[/b] 11491 [b]Aantal kilometers verreden :[/b] 55151.330 [b]Aantal races op koppositie :[/b] 61 [b]Aantal ronden op koppositie :[/b] 896 [b]Aantal kilometers op koppositie :[/b] 4206.682 [b][u]Overwinningen[/b][/u] [b][u]Poleposities[/b][/u] 1995 : Portugal 1995 : Argentinië, Italië, Portugal, Europa, Pacific 1997 : Australië, Italië 1998 : Argentinië, San Marino, Canada 1998 : San Marino 2000 : Europa, Duitsland 1999 : Engeland, België 2001 : San Marino, Monaco 2000 : Engeland, Monaco, Frankrijk 2001 : Brazilië, Oostenrijk 2002 : Monaco 2003 : Australië [u]Kampioenschappen[/u] 1994 : 14 punten, achtste Rothmans Williams Renault 1995 : 49 punten, derde Rothmans Williams Renault 1996 : 18 punten, zevende Marlboro McLaren Mercedes 1997 : 36 punten, derde West McLaren Mercedes 1998 : 56 punten, derde West McLaren Mercedes 1999 : 48 punten, vierde West McLaren Mercedes 2000 : 73 punten, derde West McLaren Mercedes 2001 : 65 punten, tweede West McLaren Mercedes 2002 : 41 punten, vijfde West McLaren Mercedes 2003 : 33 punten, zevende West McLaren Mercedes 2004 : 24 punten, tiende West McLaren Mercedes 2005 : 24 punten, twaalfde Red Bull Racing Ford-Cosworth 2006 : 14 punten, dertiende Red Bull Racing Ferrari 2007 : 14 punten, tiende Red Bull Racing Ferrari [url=http://www.davidcoulthard-f1.com]Officiële website van David Coulthard[/url]