Jarno Trulli werd geboren op 13 juli 1974 in Pescara, Italië. In 1983 begon hij met karten, zijn eerste grote successen kwamen in 1988. Trulli won in 1991 het Wereldkampioenschap Karting 100cc, gevolgd door een tweede plaats in de 125cc in 1992 en een nieuwe overwinning in de 100cc in 1993. Trulli bleef in de karting rondrijden en won zowat alles wat er te winnen valt in de laagste klasse van de autosport: de Wereldbeker Memorial Ayrton Senna 100cc Karting (1994), Europees 100cc Kartkampioenschap (1994), Noord-Amerikaans 100cc Kartkampioenschap (1994), de wereldbeker 125cc Karting (1994), Grand Prix van Australië 100cc Karting (1995), Italiaans 100cc Kartkampioen (1995) en tenslotte nog eens de Wereldbeker Memorial Ayrton Senna 100cc Karting (1995).
In 1995 besloot hij uiteindelijk over te stappen naar de eenzitters en hij werd vierde in het Duits Formule 3-kampioenschap. in 1996 won hij het kampioenschap en plots gingen er grote deuren in de autosport open. Trulli solliciteerde voor 1997 bij het Formule 1-team van Giancarlo Minardi. Hij hoopte als Italiaan zijnde dat hij bij een Italiaans team aan de slag zou kunnen gaan, maar in tegendeel tot Giancarlo Fisichella kreeg Trulli geen overheidssteun. Immers, Fisichella was geboren en getogen in Rome en Trulli kwam uit Pescara, een stad die in Italië geen al te hoog aanzien heeft. Toch kon hij een zitje versieren en zo stond hij dus op 9 maart 1997 aan de start in Albert Park, Melbourne.
Trulli kwalificeerde zich voor zijn eerste race als zeventiende, helemaal niet slecht voor een debutant in Minardi. In de race zelf finishte hij voor Pedro Diniz in de Arrows, op een negende plaats. Trulli reed tot in Canada in de Minardi, en liet een goede indruk na in de Formule 1. Toen Olivier Panis zijn twee benen brak in Canada was Trulli de man die door Alain Prost werd gecontacteerd om de Fransman te vervangen. Prost was in 1997 nog een subtopper en Trulli kon mooie dingen laten zien. In Duitsland werd hij vierde, en in Oostenrijk reed hij zelfs even aan de leiding … tot zijn motor het begaf. Panis keerde de race later terug, Trulli werd gedegradeerd tot test- en reservecoureur, maar hij kreeg er wel meteen een contract als tweede coureur voor het seizoen 1998 bij. De drie puntjes van in Duitsland waren de enige die hij kon bemachtigen dat seizoen en die leverden hem een vijftiende plaats in de eindstand op.
In 1998 was de wagen slechts een schim van de voorbije jaren. Van de zestien races kon hij er amper zeven finishen. De enige race dat hij een puntje kon pakken was in de hectische race van Spa-Francorchamps, waar hij uit alle ongelukken kon blijven en als zesde over de streep kwam. Dat seizoen kende hij veel mechanische problemen. De versnellingsbak die het tweemaal begaf, de brandstofpomp die blokkeerde, een gebroken gaskabel, enz… Trulli pakte uiteindelijk het enige puntje van Prost dat seizoen, en eindigde als vijftiende in het klassement.
1999 zou beter moeten gaan, en dan ging ook zo. De Prost was iets beter, en Trulli kon regelmatig strijden om een plaatsje in de punten. De eerste drie races viel hij telkens uit, waarvan tweemaal door een crash, maar nadien begon het te beteren. In Monaco finishte hij net buiten de punten, in Spanje werd hij zesde, in Canada landde hij op de motorkap van Alesi bij de start, in Frankrijk werd hij zevende, in Engeland negende, in Oostenrijk weer zevende. Het seizoen kwam in zijn slotfase, en het zag er naar uit dat Trulli geen punten meer zou kunnen pakken.
Tot de bizarre race op de Nürburgring. De toppers lieten het afweten en het waren de “kleintjes†van het seizoen die triomfeerden. Vijftien ronden voor tijd rijdt Trulli tweede, achter Herbert en voor Barrichello, Badoer, Ralf Schumacher, Villeneuve en Marc Gené. Herbert wint uiteindelijk, Trulli wordt tweede en pakt daarmee zijn eerste podiumplaats. De champagne blijft lang hangen maar in Maleisië staat men terug in de realiteit; de motor begeeft het al in de opwarmronde. Ook in Japan komt hij niet verder dan de derde ronde door een motor die het begeeft. Trulli wordt uiteindelijk elfde in de eindstand met zeven punten.
2000 wordt een compleet nieuwe start bij een nieuw team. Trulli wordt door de Ieren aangetrokken als vervanger van de vergruisde Damon Hill, en Jordan hoopt met Frentzen en Trulli het stramien van 1999 voort te zetten. Het begint redelijk goed, Trulli rijdt lange tijd op een derde plaats rond in Australië, maar dan gaat zijn race zowel letterlijk als figuurlijk weer in rook op. Ook in Brazilië maakt hij een goeie indruk door als vierde te finishen. In Monaco kan hij zich zelfs als verrassende tweede kwalificeren, zijn eerste eerste startrij ooit.
Maar de rest van het seizoen zou hij niet verder geraken dan driemaal een zesde plaats. Maar liefst vijf keer valt hij uit door een botsing. In Europa is Fisichella het slachtoffer, evenals in Oostenrijk. In Spa-Francorchamps wordt hij in La Source eraf getikt door Jenson Button terwijl hij op een hele mooie tweede plaats rondrijdt. In Italië geraakt hij betrokken bij de startcrash die jammer genoeg fatale gevolgen heeft voor Ghislimberti, een vrijwillige brandweerman. In Indianapolis wordt hij er tenslotte weer afgetikt door Jenson Button. Trulli eindigd het seizoen op een tiende plaats, met zes schamele puntjes.
In 2001 blijft hij opnieuw, en opnieuw verloopt het maar half zoals gehoopt. Nochtans, tijdens de kwalificatiesessie’s laat hij hele mooie dingen zien, zoals een vierde startplaats in Canada en Engeland en een vijfde in onder andere Maleisië en San Marino. Maar tijdens de races gaat het om de een of andere manier telkens mis, hij finisht amper acht races van de zeventien. Meestal kan hij er niet aan doen door mechanische pech of komt hij in botsing met onder meer Coulthard en Button. Maar Trulli laat ook mooie resultaten zien, meestal finisht hij rond de vierde, vijfde plaats. Uiteindelijk wordt hij negende met twaalf punten. Trulli merkt dat Jordan stilaan verslechterd en wijkt uit naar een ander team voor 2002.
Zo komt hij in het nieuwe Renault-team terecht, dat in 2002 (opnieuw) debuteert na een overname van Benetton. Hij weet de chaos van de eerste bocht te ontwijken en rijdt acht ronden op een mooie tweede plaats rond. Maar dan rijdt hij over een olievlek bij het uitkomen van de tweede bocht, spint en knalt in de muur. Het duurt pas tot de zevende race (Monaco) vooraleer hij een punt kan pakken, hij finisht mooi vierde. Ook een race later in Canada kan hij een punt scoren. Maar dan zakt het even weg, tot de laatste drie races. In Italië lukt het hem om mooi vierde te worden, en in Indianapolis eindigt hij als vijfde. Uiteindelijk wordt hij negende in de eindstand met acht punten.
2003 begint belovend, met tweemaal een vijfde plaats. In Brazilië is Trulli aan zijn honderdste race toe en finisht als achtste. In Spanje komt hij niet verder dan de tweede bocht na een botsing met David Coulthard. Ook in Canada wordt hij uit de race geduwd, ditmaal door Antônio Pizzonia. Maar tijdens de rest van het seizoen weet hij een goeie indruk na te laten. Hij wordt zesde in Monaco en Engeland, derde in Duitsland, vierde in USA en vijfde in Japan. Uiteindelijk eindigt hij ietswat teleurgesteld op een achtste plaats met 33 punten.
Voor 2004 is de hoop er dat het beter kan gaan als in 2003, en dat lukt ook. Vooral in de eerste seizoenshelft weet Trulli indruk te maken. Hoogtepunt van zijn seizoen komt er ongetwijfeld in Monaco. Trulli kwalificeerde zich voor het eerst op de polepositie, zet de snelste raceronde neer én wint … een halve seconde voor Jenson Button. Trulli’s eerste zege is eindelijk binnen, na 119 races. Maar dan gaat het snel bergaf. De prestaties beginnen te minderen en Trulli verwijt zijn team om Fernando Alonso voor te trekken. Trulli tekent voor 2005 een contract bij Toyota en na Italië verneemt hij via de media dat niet hij maar wel Jacques Villeneuve in de Renault zal rijden de volgende race. In de twee laatste races komt hij in actie voor Toyota. In de eindstand wordt de intussen dertigjarige Italiaan als zesde geklasseerd met 46 punten.
In 2005 zit hij zo in de Toyota, en het start heel belovend. Hij kwalificeerde zich in Australië als tweede, maar valt door bandenproblemen op het einde van de race terug tot een negende plaats. In Maleisië en Bahrein finisht hij telkens als tweede na een tweede en een derde startplaats. In San Marino valt het wat tegen met een vijfde plaats, maar in Spanje wordt hij opnieuw derde en staat plots tweede in de tussenstand. In Indianapolis kan hij zich verrassend op polepositie kwalificeren, maar van zijn team mag hij de race niet starten. Zijn beste resultaat in de laatste veertien races is een vierde plaats in Hongarije. Zowel in België als in Japan wordt hij geëlimineerd door enerzijds Monteiro en anderzijds Sato. Uiteindelijk finisht hij het seizoen als zevende, met 43 punten.
2006 verliep minder goed. De Toyota valt tegen en zowel Trulli als teamgenoot Ralf Schumacher hebben moeite om te presteren. Het is pas halverwege het seizoen, in Canada, dat Trulli zijn eerste punten kan pakken. Een race later behaald hij een vierde plaats. Uiteindelijk behaald Trulli met vijftien punten een twaalfde plaats in het kampioenschap.
2007 moest beterschap brengen, maar dat gebeurde niet. Een zesde startplaats is zowat zijn beste startplaats (een gemiddelde van 9.1), zesde is ook zijn beste resultaat van het jaar. Trulli finisht meestal rond een zevende, achtste of negende plaats. Dieptepunt komt er in Turkije als hij niet verder geraakt dan een zestiende plaats. Gelukkig blijft Toyota in hem geloven en voor 2008 geven ze hem een nieuw (éénjarig) contract, ondanks een dertiende plaats in het kampioenschap.
[b]Debuut in de Formule 1 :[/b] 9 maart 1997, Grand Prix van Australië, Minardi-Ford
[b]Eerste maal punten :[/b] 27 juli 1997, Grand Prix van Duitsland, Prost-Mugen Honda
[b]Eerste maal podium :[/b] 26 september 1999, Grand Prix van Europa, Prost-Peugeot
[b]Eerste maal eerste startrij :[/b] 4 juni 2004, Grand Prix van Monaco, Jordan-Mugen Honda
[b]Eerste maal polepositie :[/b] 22 mei 2004, Grand Prix van Monaco, Renault
[b]Eerste overwinning :[/b] 22 mei 2004, Grand Prix van Monaco, Renault
[b]Teams :[/b] Minardi (1997), Prost (1997-1999), Jordan (2000-2001), Renault (2002-2004),
Toyota (2004-2008)
[b]Leefijd bij debuut :[/b] 22 jaar, 7 maanden, 24 dagen
[b]Aantal Grand Prix’ :[/b] 184
[b]Aantal seizoenen in de Formule 1 :[/b] 11
[b]Aantal punten :[/b] 183
[b]Aantal podiums :[/b] 7
[b]Aantal eerste startrijen :[/b] 10
[b]Aantal poleposities :[/b] 3
[b]Aantal overwinningen :[/b] 1
[b]Aantal ronden verreden :[/b] 8804
[b]Aantal kilometers verreden :[/b] 42438.710
[b]Aantal races op koppositie :[/b] 10
[b]Aantal ronden op koppositie :[/b] 147
[b]Aantal kilometers op koppositie :[/b] 604.888
[u]Overwinningen[/u] [u]Poleposities[/u]
2004 : Monaco 2004 : Monaco, België
2005 : USA
[u]Kampioenschappen[/u]
1997 : 3 punten, vijftiende Team Minardi, Gauloises Blondes Prost Mugen-Honda
1998 : 1 punt, vijftiende Gauloises Blondes Prost Mugen-Honda
1999 : 7 punten, elfde Gauloises Blondes Prost Mugen-Honda
2000 : 6 punten, tiende Benson&Hedges Jordan Mugen-Honda
2001 : 12 punten, negende Benson&Hedges Jordan Mugen-Honda
2002 : 9 punten, achtste Mild Seven Renault F1 Team
2003 : 33 punten, achtste Mild Seven Renault F1 Team
2004 : 46 punten, zesde Mild Seven Renault F1 Team, Panasonic Toyota Racing
2005 : 43 punten, zevende Panasonic Toyota Racing
2006 : 15 punten, twaalfde Panasonic Toyota Racing
2007 : 8 punten, dertiende Panasonic Toyota Racing
[url=http://www.jarnotrulli.com]Officiële website van Jarno Trulli[/url]