Weinigen hebben zo dicht bij de top gestaan en er zo weinig mee gedaan als Servoz-Gavin. Hoewel hij officieel de naam George-Francis meekreeg van zijn ouders, werd hij na verloop van tijd steevast Johnny genaamd. Naar verluidt door de groepen vrouwen die zich rond hem schaarden bij de skipiste. Hij had de looks, hij had talent … het enige wat hem dwars zat was zijn verwende ego.
Geboren op 18 januari 1942 in het Franse Grenoble wou hij al snel weg van het simpele leventje dat zijn ouders leidde. Beroemd worden was volgens hem de enige oplossing en het racen lag hem wel, dus waarom niet eens proberen? Zijn blik valt op de Shell Volant. Mocht hij daarin slagen zou alles voor hem open liggen. Maar zo simpel ging het niet. Daarvoor moest hij eerst slagen voor de selectieproeven, gehouden in het Belgische Zolder.
Op 23-jarige leeftijd schrijft hij zich in voor de voorronden. Hij reist al enkele dagen voordien af voor de trainingen, terwijl zijn vriendin Nicole nog even in Monaco blijft voor haar werk en dan later overvliegt. In Zolder zelf valt hij al snel voor de charmes van Véronique, een Brusselse steenrijke vrouw die hem een wagen beloofd moest hij falen.
In de stromende regen moet hij het opnemen tegen vier andere deelnemers, voor de ogen van de jury. En net als tijdens de trainingen krijgt Johnny te maken met motorproblemen, één van de cilinders wilt niet mee. Geen nood, dacht hij. Met drie werkende cilinders probeert hij te bereiken wat anderen met vier willen doen; de snelste tijd neerzetten en de jury overtuigen van zijn kunnen. Hij smijt zijn wagen door elke bocht, tot driften toe, in de stromende regen. Het publiek krijgt hij aan zijn zijde, maar de jury wil ondanks zijn tweede tijd echter niet mee. Te roekeloos, zo is het oordeel.
Dat komt ook Véronique te weten en stelt hem voor om zijn volgende seizoen in de Franse Formule 3 te betalen. Daar kan Nicole natuurlijk niet tegen op. Zij weet ook dat Johnny zijn eerste vrouw, Françoise, heeft laten zitten omdat zij hem thuis bij haar wou houden en hem niet wou laten racen. Nicole verdwijnt uit zijn leven wanneer hij niet thuis is en ze legt 500 francs in een enveloppe op tafel, met het opschrift “voor Johnny’s carrièreâ€Â.
Een beloftevolle carrière begint zo, samen met Véronique aan zijn zijde. Hij wint het Franse Formule 3-kampioenschap in 1966 en daarop volgt een veelbelovende titel in het Formule 2-kampioenschap, waarmee hij namen als Jean-Pierre Beltoise en Jacky Ickx nagaat. Ook in de Formule 1 is zijn naam intussen al gevallen, en dankzij de steun van Matra Sports debuteert hij in Monaco in 1967.
Pas een jaar later is hij weer aan zet. In Monaco verbaast hij vriend en vijand door zich op de tweede plaats te nestelen en al snel gaat hij ook poleman Graham Hill voorbij. Zijn triomf duurt welgeteld drie ronden wanneer plots de aandrijfas breekt en hij noodgedwongen naar de kant moet. Wat later op het jaar, in Italië, blijft zijn wagen gelukkig wel heel en haalt hij de eerste (en enige) keer het podium.
Maar Servoz-Gavin begint te twijfelen over het racen. In een jaar tijd verliest hij twee van zijn goede vrienden. Roby Weber verongelukt in een poging zich te kwalificeren voor de 24uur van LeMans in 1967, een jaar later is Johnny ook Jo Schlesser kwijt. Zijn twijfels komen ook voor op de baan, hij slaagt er één keer in een zesde plaats te halen.
Alsof dat nog niet genoeg is maakt hij zelf ook nog een ongeluk mee tijdens de winter. Samen met enkele vrienden gaat hij rallyrijden in het bos, als wagen kiezen ze een 4×4 zonder dak of vensters. Een laaghangende tak kan hij niet meer ontwijken en Johnny krijgt, letterlijk, een doorn in het oog. Zijn revalidatie kost hem weken en natuurlijk verliest hij een deel van zijn zicht. In Monaco kan hij zich door een crash niet meer kwalificeren en houdt hij het racen voor goed voor bekeken.
Ook Véronique heeft hij intussen verlaten omdat zij volgens hem in zijn weg liep terwijl hij ging feesten. Enkele jaren later woont hij samen met zijn nieuwe vriendin op een woonboot. Tijdens de schoonmaak tikt ze op zijn bekers. â€ÂMoet je die nog hebben?â€Â
vraagt ze. Enkele seconden later verdwijnen zeven jaar met een grote plons in het water van de Seine. Johnny Servoz-Gavin overlijdt op 29 mei 2006 in zijn thuisstadje Grenoble aan een longembolie. Hij werd 64 jaar.