Voor Mercedes junior George Russell had het F2 weekend in Rusland niet beter kunnen verlopen. De Brit werd consolideerde met een 4e plaats en een overwinning zijn leiding in de tussenstand en zag dat grote concurrent na een rampweekend zelfs geen enkel punt scoorde. Ook Nyck de Vries scoorde heel verdienstelijk met een 3e plaats en een vierde plaats, waardoor hij zelfs nog Norris derde stek zou kunnen bedreigen.
Op vrijdag liep het prima voor de Vries. Hij zat in de training slechts 0.172 sec achter Norris, die daar nog de snelste tijd postte. Dat lag echter vooral aan een fout van Russell, die de snelste tijd van Norris leek te gaan breken, maar zich verremde in bocht 13. In de kwalifcatie ging het opnieuw tussen die drie rijders. Russell allereerste ronde leek tot vijf minuten voor tijd de snelste te zijn, maar toen kwam de Vries er in de laatste flying laps nog voorbij. Ook Norris verbeterde zich nog bij het vallen van de vlag, maar kwam 0.220 sec tekort op de Fries, die weer een pole pakte. Russell moest aldus van rij 2 vertrekken voor de Dams armad (Latifi 4e, Albon 5e)
Main Race: gepruts in de pits
Degradatie was het geheime woord in Rusland. De meerderheid van het veld startte op supersofts maar al snel in de race klaagden de eerste rijders over flinke slijtage. De Vries leidde de dans de eerste ronden, terwijl Alex Albon wel vleugels leek te krijgen nu zijn toekomst in de Formule E zeker lijkt. De Britse Thai pakte Norris en Latifi in de start en verschalkte Russell een paar ronden later. De kers op de taart was een goede pitstop terwijl die van de Vries in het water viel, zodat de Thai als leider van de vroege stoppers de baan weer op kwam.
Bij de mannen die voor de lange weg kozen, was Artem Markelov goed op dreef. Je zou je haast gaan afvragen of Max misschien geïnspireerd is geraakt door het razende tempo waarmee de Rus zaterdag door het veld sneed en van 19 opklom naar 4 en dankzij alle pitstops naar de leiding spoelde. Hij had helaas ook een defecte boordradio, dus toen hij binnenkwam voor zijn stop was Russian TIME niet klaar en viel hij ondanks al het harde werk weer terug naar plek 12, buiten de punten.
Albon kon er niet mee zitten en pakte de leiding weer over. De Vries reed lang op twee, kwam in aanvaring met Arjun Maini en moest na een lockup de 2e stek aan Latifi laten. Russell kwam op de meest ondankbare plaats binnen als vierde, maar alles beter dan de horror-race van Norris. De Mclaren-junior kwam slecht weg en viel terug naar de staart van de top10. Bij zijn stop mikte Norris verkeerd en stopte even bij Trident, reed toen toch naar Carlin, maar hij reed weg met een los voorwiel en kwam dus niet ver. Einde oefening en een laatste startplaats voor zondag.
Sprintrace: gepruts op de grid
Nadat de mislukte stop hem veel punten had gekost op zaterdag, had Norris nog één kans over om mathematisch gesproken een kans op de titel te houden. Hij moest de twee punten scoren voor de snelste ronde en in de top10 eindigen. Helaas vergooide Norris het al meteen bij de start, door de auto in de verkeerde gridslot te parkeren. Daar kreeg de Brit helaas een stop/go penalty voor en toen Russell ook nog eens de snelste ronde pakte, liet de Brit het zelf teleurgesteld lopen.
Vooraan ging de Oen van Klasse award naar Alessio Lorandi. De Italiaan ging veel te optimistisch de strijd aan met Latifi en polesitter Nirei Fukuzumi. De Italiaan verremde zich twee keer, ramde Latifi eraf en dwong Fukuzumi mee van het circuit af. De safetycar kwam eruit waardoor de Japanner in ieder geval even de leiding hield. Latifi kon niet verder, stond met stoom uit zijn oren de pers te woord: Een Idiote actie
benoemde hij Lorandi’s gedrag kort en krachtig
Na de safetycar leek Fukuzumi nog altijd last te hebben van de crash, want eerst ging Russell hem voorbij en daarna volgden o.a. Albon, De Vries en Markelov. Halverwege de race trok een bui over het circuit en kwam de top7 ongeveer tegelijk binnen. Alleen de Charouz rijders Antonio Fuoco en Louis Deletraz hoopten erop dat de baan weer zou opdrogen, Een gok die letterlijk in het water viel want iedereen haalde de twee weer in. Russell was in de regen niet in te halen en profiteerde dankbaar van Sergio Sette Camara, die zich als onneembare horde voor Albon opwierp. Aan de streep had de Brit 7,4 sec voorsprong op de twee kemphanen, Camara werd 2e, Albon 3e. De Vries was de hele wedstrijd aan het knokken met Markelov en wist uiteindelijk in het slot de Rus los te rijden, waardoor hij de vierde plaats pakte.
Stand met nog één raceweekend te gaan:
1 George Russell 248
2 Alexander Albon 211
3 Lando Norris 197
4 Nyck de Vries 184
5 Artem Markelov 166
6 Sérgio Sette Câmara 164
7 Antonio Fuoco 120
8 Luca Ghiotto 94
9 Nicholas Latifi 91
10 Jack Aitken 62
Het is typerend voor de Formule 1 tegenwoordig dat George Russell, nu de grootste kandidaat op de titel in de F2, niet eens weet of hij volgend jaar wel op de grid staat. De eerste uitdager, Alex Albon, weet wel zeker dat hij niet naar de F1 gaat, hij gaat verder in de Formula E. Nummer 3 Lando Norris gaat wel naar de F1 voor Mclaren, maar zijn droom om dat als kampioen in de F2 te doen is in rook opgegaan. Hij moet zelfs nog uitkijken dat Nyck de Vries hem over twee maanden niet bijhaalt in Abu Dhabi.
GP3: wederopstanding van Richard Verschoor
Naast de F2 was er ook in de GP3 wat te vieren., want Richard Verschoor liet weer eens positief van zich horen. De voormalig Red Bull Junior leek na anderhalf seizoen aanmodderen in de F2,0 Renault Eurocup op een dood spoor te zitten, maar dankzij de promotie van Dorian Bocolacci naar de F2 kon Verschoor bij MP Motorsport instappen vanaf Spa. En hoewel de jongeman uit Benschop weinig voorbereidingstijd had in die weekends, liet hij zich goed zien met mooie inhaalacties en punten in Spa en Monza. In Sochi deed Verschoor nu voorin het veld mee, op het circuit waar hij in de SMP F4 ooit zijn promotie naar de Red Bull talentenpool verdiende.
Verschoor begon race 1 als zevende, maar wist zich al snel naar plaats vier op te werken. Even leek hij een investigation aan zijn broek te krijgen omdat hij wel heel erg wijd ging toen hij Jake Hughes pakte, maar er kwam verder geen actie op. Verschoor hield plaats vier vast en zag Leonardo Pulcini, Nikita Mazepin en Antoine Hubert boven hem eindigen.
In race 2 werden twee belangrijke duels uitgevochten. Joey Mawson en David Beckman gingen voor de racewinst, ART teamgenoten Mazepin en Hubert gingen voor de titel. Het leek alsof Mazepin na een hectische opening de overhand had, de Rus profiteerde van gehannes tussen Hubert en Simo Laaksonen, waarbij de twee elkaar bijna eraf tikten. Hubert knokte zich terug en zette Mazepin zo onder druk dat die zich verremde bij bocht 13 en in de muur landde. Na de VSC lette Verschoor goed op en pakte Hubert nog plek 3 af, waarmee hij een eerste podium in de GP3 scoorde. Beckmann was intussen lang in gevecht geweest met Mawson en op de laatste ronde wist de Duitser de Australiër nog te passeren voor een race win.
Stand GP3 met nog één raceweekend te gaan
1 Anthoine Hubert – 199
2 Nikita Mazepin – 167
3 Callum Ilott – 147
4 Leonardo Pulcini – 131
5 David Beckmann – 119
Mazepin bewijst zich geen dienst met zijn uitvalbeurt, de Rus moet tenminste 33 punten pakken om gelijk te komen met Hubert. Als hij beide races wint, dan mag Hubert niet meer dan 8 punten scoren. Voor Verschoor telt hogere wiskunde niet. Hij heeft inmiddels wel laten zien dat de F2.0 hem totaal niet lag en de zwaardere GP3 wel, dus zo goed mogelijk scoren in Abu Dhabi en je in de kijker rijden. Daarna is het hopen dat hij geld genoeg bij elkaar kan schrapen voor een topstoeltje en dat terwijl de FIA volgend jaar de GP3 en de F3 wil samenvoegen tot één nieuwe klasse. Er is dus nog een hoop werk voor de boeg.