We denken nog even terug aan die woorden van Ton van Genugten aan het eind van etappe 12: Je bent er nooit bijna. Hoe ongelofelijk Ton de spijker op de kop sloeg bleek al in de 13e etappe, waar in het slot nog heel veel gebeurde in het autoklassement.
De altijd enthousiaste Frrrrank Verhoeven, “dieongelofelijksnelgaatpratenopdegekstemomenten” had er op gehoopt dat Carlos Sainz nog tijd ging verliezen. Dat gebeurde in etappe 12 al, zowel door persoonlijk ongemak (de Spanjaard moest even een sanitaire stop maken) en ook dankzij een versnellingsbak probleem. In etappe 13 reed Sainz dus meer met zijn hoofd, gaf liever wat tijd toe om de auto heel te houden. Dat hij daarmee 19 minuten verloor kon hij makkelijk hebben. De Toyota’s trokken wel vol in de aanval, om hun huidige posities te verdedigen (3e, 4e en 5e achter Sainz en Stephane Peterhansel) of om die 1-2 aan de kop voor Peugeot te doorbreken. Dat lukte al vrij snel want op een lastig punt kwam Peterhansel vast te zitten op een gecrashte motor en bleek de stuurbekrachtiging stuk. De Fransman verloor op weg naar de neutralisatie bijna een uur, herstelde zich wat in het tweede deel, maar maakte niet veel tijd meer goed. Hij eindigde de etappe als 20e en verloor zijn tweede plaats.
Zo dichtbij, toch zo ver weg
Daarachter zaten vreugde en verdriet dicht bij elkaar. Bernard ten Brinke was in het eerste deel van de etappe de snelste en dankzij de problemen die Peterhansel had zou hij kunnen stijgen naar een derde plaats. Al snel in het tweede deel echter kwam de Toyota stil te staan met een opgeblazen motor. Gestrand in het zicht van de haven, doodzonde! Ondanks dat mag Ten Brinke op een zeer geslaagde race terugkijken. Met 11 top10 plaatsen in 11 etappes heeft hij zijn debuut in een fabrieksteam als Toyota niet gemist. Nasser Al Attiyah nam de leiding in de etappe over en had aan de finish 11 minuten voorsprong op Lucio Alvarez en Giniel de Villiers: een 1-2-3 voor Toyota, dat in de 13e rit 5 auto’s in de top10 kreeg. De Mini’s leken dit terrein leuker te vinden dan de duinen in Peru, want Mikko Hirvonen deed weer even vooraan mee en kwam als 5e binnen… achter de prive-Mini van Kuba Przygonski en Tom Colsoul die als vierde binnenkwamen. Orly Terranova deed heel erg zijn best om nog een etappezege te scoren in eigen land, maar hij verloor al snel alle hoop toen hij vroeg in de race vast kwam te staan.
In de laatste sprint gisteren ging het eigenlijk vooral om de eer. Giniel de Villiers won die laatste rit voor Peterhansel, Al Attiyah en Alvarez. Het verschil tussen de eerste vier was nog geen 45 seconden. Sainz deed het opnieuw rustig aan met een 9e tijd. Aan de finish had hij nog steeds 43 minuten over en daarmee wint hij voor de tweede keer een Dakar-rally. Al Attiyah werd op 43 minuten als 2e geklasseerd en Giniel de Villiers verdient wel een soort regulariteitsprijs. Sinds zijn intrede bij Toyota in 2012 is de Zuid Afrikaan niet één keer uitgevallen en is hij nooit lager geëindigd dan de 5e plaats. Dit jaar voegt hij een 3e plaats aan zijn lijst toe. Peterhansel kukelt nog van het podium als vierde, Przygonski en Colsoul redden de meubelen voor Mini met een mooie vijfde plaats.
Van Merksteijn beste NL’er én beste prive Toyota
Door het uitvallen van Ten Brinke is Peter van Merksteijn de beste Nederlander geworden op een achtste plaats. Ook van Merksteijn is wat rustiger gaan rijden na zijn eerder spectaculaire crashes vroeg in de rally, en het helpt zeker dat hij met de Pool Maciej Marton een goede navigator naast zich kreeg. In de laatste rit werd de Nederlands-Poolse combiantie als 5e geklokt. Erik Wevers had in etappe 13 nog een hachelijk momentje toen hij de Toyota van Antanas Juknevicius ramde die vaststond, en uiteindelijk kwam hij die rit als 27e binnen… met wat minder bodywork, wat voor de laatste ritten met reserveonderdelen van Nicolas Fuchs werd opgelapt. In het klassement is Wevers door alle problemen in Peru als 37e geëindigd. Tim en Tom hadden twee zware laatste dagen waarin ze veel bodywork achterlieten, een kapotte hoofdstroomschakelaar moesten doorverbinden en niet harder konden dan 50 omdat het gaspedaal bleef hangen. Maar de uitgeklede Demon heeft het gehaald als 35e. De “Lapjeskat” van Maik Willems kwam als 24e Cordoba binnenrijden, voor Willems de vijfde finish en beste prestatie tot nu toe, navigator Rob van Pelt reed m al voor de 16e keer uit. Als we zo doorgaan, moeten de topjongens rekening met me gaan houden als ik 70 jaar ben.
Eindstand auto’s
1. C. Sainz
2. N. Al Attiyah op 43m40s
3. G. de Villiers op 1u16m
4. S. Peterhansel op 1u25m
5. J. Przygonski – Tom Colsoul op 2u45m
Nederlanders
8. Peter van Merksteijn op 7u41m
24. Maik Willems op 28u42m
35. Tim & Tom Coronel op 63u43m
37. Erik Wevers op 74u40m
Bron tekst: I.s.m. Autosportnieuws.be