25 mei 1986
Race 5: Grote Prijs van België
Spa-Francorchamps
43 ronden van 6,940 km. Totaal: 298,420 km
Weer: droog, zonnig en warm

Wanneer het Formule 1-circus in het Belgische Spa neerstrijkt voor de vijfde wedstrijd van het seizoen 1986 is iedereen in de paddock nog steeds onder de indruk van het dodelijke ongeval van Brabham-rijder Elio de Angelis op de omloop van Paul Ricard in Zuid-Frankrijk de week voordien (zie hoofdstuk 7). Terwijl de FISA en de vertegenwoordigers van de verschillende teams vergaderen over het veiliger maken van de Formule 1, gaat op de baan echter de strijd onverbeten verder. Brabham vaardigt enkel Riccardo Patrese naar de race in de Ardennen af, voor de rest zijn de teams echter voltallig aanwezig.

Nadat de editie van 1985 op een debacle uitdraaide doordat de race met drie maanden uitgesteld moest worden omwille van een afbrokkelende asfaltlaag, heeft de Belgische manche nu weer zijn vertrouwde plek op de kalender gekregen. Dat Formule 1 ook zonder zware crashes een gevaarlijke sport blijft, wordt al in de trainingen nogmaals benadrukt wanneer Teo Fabi (Benetton) met een brandende turbo de pitstraat komt binnengereden. Het incident blijft gelukkig zonder verdere gevolgen.

Spa-Francorchamps. (Foto: John Millar)Al snel heeft men echter genoeg sportieve gespreksonderwerpen die alle onheilstijdingen van de afgelopen dagen naar de achtergrond doen verschuiven. In de eerste officiële kwalificatietraining op vrijdag staat immers een nieuwe ster op: de jonge Oostenrijker Gerhard Berger, die in zijn Benetton alle toprijders verrast en de snelste tijd neerzet. Berger had in de eerste races al een aantal fraaie dingen laten zien, maar deze voorlopige polepositie is voor velen toch een verrassing van formaat.

Op zaterdag weet hij de topvorm waarin hijzelf en zijn wagen verkeren te bevestigen, doch het volstaat niet om zijn eerste startplaats te behouden. Het is Nelson Piquet (Williams) die in de slotseconden als enige er alsnog in slaagt om onder de tijd van de Oostenrijker te rijden en zo zijn eerste pole van het seizoen pakt. Zowel Berger als zijn werkgever Benetton – dat nog maar aan de vijfde race in zijn bestaan onder deze naam bezig is – hebben de gevestigde orde echter voor het eerst tegen de schenen gestampt.

De pitstraat in 1986. (Foto: John Millar)

Wereldkampioen Alain Prost (McLaren) en Ayrton Senna (Lotus) bezetten de tweede rij, gevolg door de tweede Williams van Nigel Mansell en de tweede Benetton van Teo Fabi, die met zijn eigen resultaat de goede vorm van het Italiaans/Britse team nog eens extra bevestigt. René Arnoux (Ligier), Keke Rosberg (McLaren), Michele Alboreto (Ferrari) en Patrick Tambay (Lola) vervolledigen de top tien. Thuisrijder Thierry Boutsen hoopt op een mooie prestatie voor eigen publiek, maar met de overjaarse Arrows A8 uit 1985 waarmee hij het nog steeds moet stellen in afwachting van de komst van de nieuwe auto kan hij geen wonderen verrichten: de veertiende startplaats is zijn deel..

Thierry Boutsen kan ook voor eigen publiek het tij niet keren. (Foto: John Millar)

Berger kan op zondag echter niet lang van zijn riante uitgangspositie op de eerste rij genieten: in de eerste doortocht in de Source-haarspeldbocht, vlak na de start, wordt hij door de Lotus van Ayrton Senna en de McLaren van Alain Prost in de tang genomen. Zowel de Oostenrijker als de Fransman komen hierbij dwars te staan en moeten met lede ogen toezien hoe het hele veld hen passeert. Beiden kunnen uiteindelijk hun weg vervolgen, maar moeten de pit opzoeken om de opgelopen schade te herstellen. Aan de staart van het veld rijden ze vervolgens een verloren wedstrijd en al hun kansen op een dichte ereplaats of zelfs beter zijn meteen verkeken.

Start van de race. Prost, Berger en Senna zullen over enkele meters in elkaar haken.

Vooraan neemt Nelson Piquet ondertussen autoritair het commando, terwijl achter hem de volgorde door de chaos bij de start flink door elkaar gehusseld is. De Braziliaan leidt na de eerste doortocht voor Senna, Mansell, Johansson, Dumfries, Laffite, Jones, Boutsen, Alboreto en Brundle. Na een paar ronden beginnen de snellere wagens hun verwachte posities weer in te nemen en valt de wedstrijd stilaan weer in een vertrouwde plooi. Mansell, die na een paar ronden naar de tweede plaats opgerukt is, verliest opnieuw twee plaatsen door een spin in de Bus Stop-chicane vlak voor de start/finishlijn, zonder veel erg overigens. Rosberg is minder fortuinlijk: de wereldkampioen van 1982 komt in de zevende ronde bij Les Combes tot stilstand met motorpech.

Vonkenregen: Patrick Tambay. (Foto: John Millar)

Piquet lijkt vooraan op weg naar een gemakkelijke zege, tot zijn motor na een vijftiental ronden plots de geest geeft. Senna leidt vervolgens kort de dans en door de pitstops kan ook Johansson gedurende enkele ronden het commando overnemen, maar beiden zijn uiteindelijk geen partij voor Mansell, die afrekent met Senna tijdens diens pitstop . De Williams kan ook hier het beste overweg met het benzineverbruik en de Brit behaalt zo zijn eerste zege van het seizoen. Senna finisht als tweede en speelt in de WK-stand opnieuw haasje-over met Prost.

Alboreto, die de race op één setje banden uitrijdt en zo naar de derde plaats is opgerukt, verliest die plaats uiteindelijk aan zijn teamgenoot Johansson, die op verse banden een stuk sneller is. De Zweed zorgt zo voor het eerste Ferrari-podium van 1986. Jacques Laffite wordt vijfde en Alain Prost weet uit zijn achtervolgingsrace uiteindelijk nog één puntje te scoren. De wereldkampioen rijdt tevens de snelste ronde; zonder het incident bij de start had hij hier vandaag wellicht mee kunnen spelen voor de zege.

De winnaar: Nigel Mansell met Williams-Honda (Foto: Williams)

De Belgische Grote Prijs van 1986 is de laatste voor Marc Surer (Arrows). Kort nadien wordt hij het slachtoffer van een zware crash in de Duitse Hessenrally, die het einde van zijn racecarrière betekent (zie hoofdstuk 7). De Zwitser beëindigt zijn race – en Formule 1-carrière – in mineur, wanneer hij in de slotronde vlak voor de Bus Stop een wiel verliest en op drie wielen in de pits opgeeft.

Stefan Johansson pakt het eerste podium voor Ferrari in 1986. (Foto: John Millar)

Einduitslag:

1 Nigel Mansell (Williams)
2 Ayrton Senna (Lotus)
3 Stefan Johansson (Ferrari)
4 Michele Alboreto (Ferrari)
5 Jacques Laffite (Ligier)
6 Alain Prost (McLaren)
———————————–
7 Teo Fabi (Benetton)
8 Riccardo Patrese (Brabham)
9 Marc Surer (Arrows)
10 Gerhard Berger (Benetton)
11 Alan Jones (Lola)
12 Philippe Streiff (Tyrrell)
13 Jonathan Palmer (Zakspeed)

Pole-tijd: 1’54”331 (Piquet)
Snelste raceronde: 1’59”282 (Prost)

WK rijders:
Senna 25, Prost 23, Mansell 18, Piquet 15, Rosberg 11, Johansson 7, Laffite 7, Berger 6, Arnoux 5, Alboreto 3, Brundle 2, Fabi 2, Patrese 1

WK constructeurs:
McLaren 34, Williams 33, Lotus 25, Ligier 12, Ferrari 10, Benetton 8, Tyrrell 2, Brabham 1

Wordt vervolgd…

By SDG