21 september 1986
Race 14: Grote Prijs van Portugal
Estoril
70 ronden van 4,350 km. Totaal: 304,500 km
Weer: droog, wisselend bewolkt en warm
Met de Grote Prijs van Portugal komt er een einde aan het Europese seizoen. Nog maar drie wedstrijden meer te gaan, en nog altijd is de titelstrijd verre van beslist. Nog vier coureurs kunnen wereldkampioen worden: het Williams-duo Nigel Mansell en Nelson Piquet, uittredend kampioen Alain Prost (McLaren) en Ayrton Senna (Lotus). FOCA-boss Bernie Ecclestone zorgt in ieder geval voor een historisch moment door de vier titelpretendenten bij elkaar te krijgen voor een gezamenlijke foto op de pitmuur.
De vier titelpretendenten poseren samen voor de foto.
Vierentwintig jaar later, bij de Koreaanse GP van 2010.
De legendarische foto van 1986 wordt nog eens overgedaan door de titelpretendenten van dat moment.
De titelstrijd kan in Estoril nog niet beslist worden, maar enkele andere pertinente vragen worden in ieder geval wel al beantwoord. Zo wordt in Portugal de transfer van Gerhard Berger van Benetton naar Ferrari voor 1987 officieel bekend gemaakt. De jonge Oostenrijker, die pas aan zijn tweede volledige Formule 1-seizoen bezig is, heeft er een bliksemcarrière richting de top opzitten en bezorgt zo zijn landgenoten, amper één jaar na het definitieve afscheid van Niki Lauda, opnieuw een topcoureur in de Formule 1.
De transfer van Berger maakt in ieder geval de weg vrij voor de overstap van Stefan Johansson van Ferrari naar McLaren, terwijl er ook bij topteam in wording Benetton een fel begeerd zitje vrijkomt. Arrows-coureur Thierry Boutsen lijkt daarvoor de grootste kanshebber te worden.
Nog in Estoril maakt Ferrari de komst van ontwerper John Barnard naar de Scuderia officieel bekend. De Brit zal de toekomstige wagens van het team niet in Maranello maar in Groot-Brittannië zelf ontwerpen; een ware revolutie voor de oer-Italiaanse renstal. McLaren zal uiteindelijk in zijn plaats de Zuid-Afrikaan Gordon Murray aantrekken, die sedert jaar en dag verbonden is aan Brabham maar daar omwille van de mislukte BT55 in ongenade viel. Murray zal voor McLaren in 1988 uiteindelijk de schitterende MP4/4, de misschien wel beste Formule 1-auto aller tijden, ontwerpen.
Voor het allemaal zover is, moet eerst echter nog het seizoen 1986 afgewerkt worden. In de kwalificaties in Estoril is Ayrton Senna andermaal de beste. De Braziliaan, die hier in Portugal net als Nelson Piquet als het ware een tweede thuisrace rijdt, behaalde hier in 1985 zijn eerste zege door vanop de pole te vertrekken en volbrengt het eerste deel van zijn missie dus alvast met verve. Nigel Mansell vertrekt naast hem op de eerste rij, gevolgd door Alain Prost en de beide Benettons van Gerhard Berger en Teo Fabi, die de tweede Williams van Piquet naar de zesde plaats verwijzen.
Keke Rosberg (McLaren), die dit weekend eenmalig in een speciale, gele Marlboro-livery rondrijdt, Stefan Johansson (Ferrari), Riccardo Patrese (Brabham) en René Arnoux (Ligier) vervolledigen de top tien. Achterin het veld is Allen Berg (Osella) na zijn afwezigheid in Monza op zijn vertrouwde stek teruggekeerd, terwijl ook Ivan Capelli en AGS opnieuw van de partij zijn.
Een eenmalige alternatieve livery voor Keke Rosberg (McLaren).
Bij de start van de race is Mansell Senna te snel af en de race is meteen beslist: niemand ziet de Brit nog terug, die van start tot finish aan de leiding rijdt en zo een gouden zaak doet in de titelstrijd. Achter hem volgen Senna, Berger, Piquet, Prost, Fabi en Rosberg. Senna kan nog even aanklampen bij Mansell maar moet uiteindelijk “ het benzineverbruik in acht nemend “ eveneens de rol lossen. Achter hem passeren Prost, Piquet en Rosberg Berger, die uiteindelijk de race zal verdwijnen na een crash met Johansson. De Zweed zal zijn weg kunnen vervolgen.
Voor de tweede plaats breekt achter Mansell een fel gevecht los tussen Senna, Piquet en Prost. In hun strijd worden ze plotseling geconfronteerd met een baanpost die op het lange rechte stuk voor start en finish ineens de baan oversteekt bij een brandje in de Brabham van Derek Warwick en maar net aan de aanstormende Lotus kan ontkomen. Een drama zoals dat van Kyalami 1977 wordt maar op het nippertje vermeden.
Zeven ronden voor het einde spint Piquet plotseling van de baan, maar hij kan de motor draaiende houden en valt enkel terug van plaats drie naar vier. Prost, die zo een plaatsje wint, schuift in de laatste rechte lijn nog een plaatsje extra op wanneer Senna in het zicht van de meet droogvalt en al freewheelend over de meet gaat: zijn tempo in het begin van de race heeft te veel van zijn brandstof geëist. De Lotus-coureur wordt als vierde geklasseerd, voor de Ferrari’s van Michele Alboreto en Stefan Johansson, maar nà Mansell, Prost en Piquet.
Ayrton Senna finisht pas als vierde en is uitgeschakeld in de titelstrijd.
De consequenties zijn verstrekkend, want het verschil met Mansell bedraagt nu 19 punten, terwijl er nog maximaal 18 te verdienen zijn. Wat concreet betekend dat Ayrton Senna definitief uitgeschakeld is in het gevecht voor de titel, dat nu nog verder gaat als een driestrijd Mansell-Piquet-Prost.
Mansell is hoe dan ook de grote overwinnaar van het weekend. Zijn vijfde seizoenszege – de eerste sedert half juli voor eigen publiek alweer – bezorgt hem een kloof van tien punten met zijn teamgenoot Piquet, terwijl Prost nog een punt extra achterstand heeft. Eén overwinning in een van de laatste twee races in Mexico en Australië volstaat voor de Brit om de titel te pakken. Wiliams mag in Portugal hoe dan ook aan het feest: het team verzekert zich in Estoril al definitief van de constructeurstitel.
Vijfde zege van het seizoen voor Nigel Mansell. De wereldtitel wenkt.
Einduitslag:
1 Nigel Mansell (Williams)
2 Alain Prost (McLaren)
3 Nelson Piquet (Williams)
4 Ayrton Senna (Lotus)
5 Michele Alboreto (Ferrari)
6 Stefan Johansson (Ferrari)
—————————————————-
7 René Arnoux (Ligier)
8 Teo Fabi (Benetton)
9 Johnny Dumfries (Lotus)
10 Thierry Boutsen (Arrows)
11 Christian Danner (Arrows)
12 Jonathan Palmer (Zakspeed)
13 Allen Berg (Osella)
Pole-tijd: 1’16”673 (Senna)
Snelste raceronde: 1’20”943 (Mansell)
WK rijders:
Mansell 70, Piquet 60, Prost 59, Senna 51, Rosberg 22, Johansson 19, Laffite 14, Alboreto 14, Arnoux 14, Berger 8, Brundle 5, Jones 4, Fabi 2, Dumfries 2, Tambay 2, Patrese 2, Streiff 1, Danner 1
WK constructeurs:
Williams 130, McLaren 81, Lotus 53, Ferrari 33, Ligier 28, Benetton 10, Lola 6, Tyrrell 6, Brabham 2, Arrows 1
Wordt vervolgd…