9 januari 1977
Race 1: Grote Prijs van Argentinië
Autodromo Almirante Brown, Buenos Aires
53 ronden van 5,968 km. Totaal: 316,304 km
Weer: droog, zonnig en zeer warm
Het nieuwe seizoen
Amper tweeënhalve maand na het einde van het vorige seizoen, met de dramatische seizoensfinale op Fuji nog vers in het geheugen, is het in het tweede weekend van januari al verzamelen geblazen voor de eerste Grote Prijs van het Formule 1-seizoen 1977. Plaats van afspraak is het Autodromo Almirante Brown (tegenwoordig bekend als Circuito Oscar Galvez) in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires.
Na een onderbreking van een jaar omwille van de onrustige politieke situatie in het land – het militaire regime dat wereldwijd gehekeld wordt omwille schending van de mensenrechten weerhoudt het Formule 1-circus niet om naar het land af te zakken – figureert het land van Fangio en Co. opnieuw op zijn vertrouwde plaats helemaal vooraan op de wedstrijdkalender. Niettemin zijn de ordediensten het hele weekend massaal op en rond het circuit aanwezig om iedere valse noot meteen de kop in te drukken.
Ook voor deze race wordt de lange configuratie nr. 15, die in 1974 voor het eerst in voege werd genomen, gebruikt voor de wedstrijd. In tegenstelling tot vandaag de dag zijn er twee officiële tijdtrainingen op zowel vrijdag als zaterdag, alsmede een acclimatiseringstraining op donderdag. Dat laatste mag trouwens letterlijk genomen worden, want het hele weekend is het bloedheet in Argentinië, met temperaturen die gevaarlijk dicht in de buurt van de 40 graden komen.
De kwalificatie
Aangezien de meeste teams die de verre tocht naar Zuid-Amerika gemaakt hebben nog met dezelfde auto’s van in Fuji aan de start komen of enkele summiere upgrades hebben doorgevoerd – enkel Lotus en Ligier komen met een totaal nieuwe auto aan de start – lijkt het er vooraf op dat er weinig verrassingen wat betreft de machtsverhoudingen voor de eerste race van het seizoen verwacht moeten worden. Dat kersvers wereldkampioen James Hunt zijn McLaren na twee trainingsdagen op de pole plaatst ligt bijgevolg min of meer in de lijn der verwachtingen.
James Hunt pakt de eerste pole van 1977.
De tweede plaats van Brabham-nieuweling John Watson daarentegen mag wel een verrassing genoemd worden. Na een moeizaam aanloopjaar met de Alfa Romeo V12-krachtbron lijkt het team van Bernie Ecclestone het tweede jaar van de samenwerking onder een veel beter gesternte te beginnen. Patrick Depailler rijdt in zijn zeswielige Tyrrell naar de derde tijd, voor Niki Lauda. Ferrari stelt beide trainingsdagen wat teleur en de startpositie van de vice-wereldkampioen mag zelfs wat gevleid genoemd worden.
Na hem volgen Jochen Mass en Carlos Pace in respectievelijk de tweede McLaren en tweede Brabham. Plaatselijke favoriet Carlos Reutemann kan de hoge verwachtingen van zijn overstap naar de Scuderia niet echt waarmaken met een zevende tijd. Naast hem start Mario Andretti in de nieuwe Lotus 78. De auto van de Amerikaan loopt op vrijdag zware schade op wanneer de brandblusser aan boord plotseling explodeert. Doordat het team niet over een reservewagen beschikt, wordt tweede man Gunnar Nilsson gesommeerd zijn auto af te staan aan zijn kopman. De Zweed neemt bijgevolg niet de start en zijn plaats op de vijfde startrij naast Tom Pryce (Shadow) blijft leeg.
Het huwelijk tussen Ronnie Peterson en Tyrrell kent een moeizaam begin.
Jody Schecker en het nieuwe Wolf-team vallen net buiten de top tien, net als Clay Regazzoni (Engisn), een teleurgestelde Ronnie Peterson (Tyrrell), Emerson Fittipaldi (Fittipaldi) en Jacques Laffite (Ligier). In totaal nemen twintig auto’s plaats op de startgrid op zondag. De Australiër Larry Perkins zal zelfs nooit in actie komen, aangezien het BRM-team forfait moet geven omwille van een wel heel knullige reden: de containers waarin de auto en de onderdelen van het team overgevlogen moeten worden blijken niet door de laaddeur van het gecharterde vliegtuig te kunnen, waardoor het BRM-team nooit in Buenos Aires geraakt…
De race
John Watson rijdt een overtuigende debuutrace voor zijn nieuwe werkgever Brabham.
Ook op zondag heerst er nog steeds een verzengende hitte. Bandenwarmers – voor zover ze in 1977 al gebruikt zouden geweest zijn – zijn helemaal niet nodig, integendeel: McLaren koelt zijn banden zelfs af met natte doeken in een poging het rubber op een aanvaardbare bedrijfstemperatuur te houden. De hitte is zodanig erg dat de start van de race wordt uitgesteld tot half vijf in de namiddag.
Bij de start is John Watson als eerste weg. De nieuwbakken Brabham-coureur slaat meteen een kloofje met zijn eerste achtervolger Hunt, daarna volgne Lauda, de snel gestarte Andretti, Mass, Reutemann, Pryce, Scheckter, Pace en Depailler. De Noord-Ier leidt de eerste tien ronden van de race, waarna hij door bandenslijtage gas moet minderen en Hunt moet voorlaten. Ondertussen moet Lauda achter hen alsmaar meer terrein en plaatsen prijsgeven omwille van trillingen in de motor, die hem na een twintigtal ronden tot opgave zullen dwingen.
V
Vice-wereldkampioen Niki Lauda speelt niet mee voor de zege.
Jochen Mass in de tweede McLaren heeft vervolgens een tijdje de derde plaats vast, tot hij in de haarspeldbocht voor de finish spint en moet opgeven. Zijn kopman James Hunt heeft ondertussen stevig het commando in handen genomen en lijkt op een gemakkelijke zege af te stevenen, tot hij in de tweeëndertigste ronde plotseling het slachtoffer wordt van een breuk in de ophanging rechtsachter en in de vanghekken – die in 1977 nog vrij gebruikelijk zijn in de Formule 1, om de auto’s op kritieke punten af te remmen en te verhinderen dat ze met hoge snelheid in de vangrails belanden – crasht.
Door het uitvallen van de titelverdediger zijn het nu verrassend de twee Brabhams die op kop liggen, met Watson voor Pace. Lang zullen de dromen van Bernie en zijn team over een dubbelzege echter niet duren, want de versnellingsbak van de Noord-Ier heeft duidelijk zijn beste tijd gehad. In de vijfendertigste ronde is Pace de nieuwe koploper en nog zes ronden later is het met de race van Watson definitief afgelopen.
Maar ook Pace zal de race niet winnen. De Braziliaan begint hoe langer hoe meer tekenen van vermoeidheid te vertonen; alsof de extreme hitte alleen nog niet erg genoeg is blijkt de Brabham ook nog eens met een ventilatieprobleem te kampen; een constructiefout die ontwerper Gordon Murray over het hoofd heeft gezien.
Carlos Pace wordt ei zo na geveld door de extreme hitte.
Achter Pace is verrassend Jody Scheckter, als gevolg van de vele uitvallers, naar voren opgerukt. En het is de Zuid-Afrikaan in zijn nieuwe splinternieuwe Wolf die de sensatie van de race zal worden. Met nog iets meer dan vijf ronden te gaan neemt hij het commando over van Pace en snelt hij naar een sensationele zege. Het is de eerste keer sedert de intrede van Mercedes in de Franse Grote Prijs van 1954 dat een nieuw Formule 1-team er in slaagt zijn debuutrace te winnen.
Achter hem stort Pace de laatste ronden helemaal in. De Brabham-coureur moet ook nog Andretti laten passeren, doch pech van de Amerikaan twee ronden voor de finish – een kapotte wiellager – brengt hem uiteindelijk alsnog terug op de tweede plaats. Pace moet na de race behandeld worden in het medisch centrum en dient zo de podiumceremonie te missen.
Thuisrijder Carlos Reutemann, die de hele wedstrijd nagenoeg onzichtbaar is, profiteert eveneens van het hoge aantal uitvallers en pakt na een sterke eindsprint het laatste podium. Dit ten koste van Emerson Fittipaldi, die eindelijk ook nog eens een behoorlijk resultaat neerzet. Andretti – die nog als vijfde geklasseerd wordt – en Regazzoni pakken de laatste punten.
Het beslissende moment in de race: Jody Scheckter laat Carlos Pace ter plaatse.
Achter hen wordt enkel nog Vittorio Brambilla (Surtees) geklasseerd. Tom Pryce en Jacques Laffite, die beiden halverwege de race een lange pitstop moeten maken, halen beiden de finish mar worden niet meer geklasseerd wegens een te grote achterstand.
De zege van Jody Scheckter en Wolf is een verrassing van formaat. Het debuterende team deelt bij zijn eerste optreden meteen een ferme tik uit aan het Formule 1-establishment en laat een frisse wind door de paddock waaien. Het belooft een verrassend seizoen te zullen worden.
De verrassende winnaar wordt toegejuicht door het publiek.
De uitslag
1. Jody Scheckter (Wolf)
2. Carlos Pace (Brabham)
3. Carlos Reutemann (Ferrari)
4. Emerson Fittipaldi (Fittipaldi)
5. Mario Andretti (Lotus)
6. Clay Regazzoni (Ensign)
7. Vittorio Brambilla (Surtees)
Niet geklasseerd:
Tom Pryce (Shadow)
Jacques Laffite (Ligier)
Pole: James Hunt (McLaren) 1’48”68
Snelste ronde: James Hunt (McLaren) 1’51”06
WK-stand:
Rijders:
Scheckter 9, Pace 6, Reutemann 4, Fittipaldi 3, Andretti 2, Regazzoni 1
Constructeurs:
Wolf 9, Brabham 6, Ferrari 4, Fittipaldi 3, Lotus 2, Ensign 1
Wordt vervolgd…