Traditioneel wordt de legendarische 500 mijl van Indianapolis op de laatste zondag van mei verreden. Lang werd de race op 30 mei gereden, of die nu in het midden van de week viel of in het weekend. Sinds eind jaren �70, begin jaren �80 heeft men de race vastgelegd op de laatste zondag van mei. Gisteren werden de 200 ronden voor de 90ste maal in de geschiedenis verreden. De eerste maal vond de race plaats in 1911 op de befaamde Brickyard, genaamd naar de miljoenen bakstenen waaruit het circuit oorspronkelijk bestond. Als men even doorteld zou de 96ste editie plaats hebben gevonden, maar in de jaren dat de Verenigde Staten betrokken geraakten in de beide Wereldoorlogen 1917-1918 en 1942-1945 werd de race niet verreden.
De inschrijvingslijst voor de Indy500 mag er ook wel wezen. Oud winnaars als Helio Castroneves, Buddy Lazier, Dan Wheldon, Buddy Rice, Al Unser Junior en Eddie Cheever Junior deden mee. Ook niemand minder dan Michael Andretti stapte voor de gelegenheid ook nog eens in een wagen. Zeven nieuwelingen stonden te popelen om aan hun eerste 500 mijl te beginnen : Jeff Simmons, John Herb, Thiago Medieros, Arie Luyendyck Junior, Townsend Bell, P.J. Chesson en Marco Andretti. De laatst genoemde heeft heel wat talent door zijn aders stromen. Niet alleen reed vader Michael Andretti in 1993 aan de zijde van Ayrton Senna en is hij een gevierd man in de Champ Cars en IRL, ook is grootvader Mario Andretti wereldkampioen Formule 1, winnaar van de Indy500 en Champ Car-kampioen.
De polepositie ging naar Sam Hornish Junior. Na zes deelnames is het hem nog steeds niet gelukt om hier een keertje te winnen. Hij was 0.6738 seconden sneller dan tweevoudig winnaar Helio Castroneves. Winnaar van vorig jaar, Dan Wheldon, reed de derde tijd op iets meer dan een seconde. Michael Andretti klokte de dertiende tijd, daarbij werd hij verslagen door zoon Marco die de negende tijd reed, op net geen drie seconden van Hornish Junior. De enige vrouw op de grid staat mooi haar mannetje met een tiende tijd op 33 deelnemers. Danica Patrick was drie seconden trager dan de poletijd.
Onder een straalblauwe hemel en een temperatuur van iets meer dan 30�Celsius en een baantemperatuur van ongeveer 50�Celsius gingen de 33 wagens achter de Chevriolet Safety Car van start, een wagen die als passagier wielerlegende Lance Armstrong meenam. Bij de start ging Helio Castroneves meteen langs Hornish Junior. Achterin het veld raakten Jeff Bucknum en P.J. Chesson elkaar en kwamen tegen de muur tot stilstand. Na tien ronden nam Dan Wheldon de leiding over, en die hield langer stand dan Castroneves. Pas in de 35ste ronde geraakte Sam Hornish Junior zijn landgenoot voorbij. Even later mag ook Tony Kana�n van de glorie proeven, zij het maar voor ��n rondje. De Braziliaan rijdt de Indy500 met de helm van Rubens Barrichello. We zitten intussen in de 39ste ronde wanneer Dan Wheldon opnieuw de leiding neemt. Drie�ntwintig ronden later zorgt Thomas Scheckter, zoon van Formule 1-wereldkampioen Jody Scheckter, voor nog wat spektakel. Hij mist de pitsingang, spint en knalt tegen de zijkant van de pitsmuur. Gelukkig voor hem ligt daar een rij of tien banden waardoor hij er ongedeerd vanaf komt.
In de 107de ronde moet hij de leiding overlaten, ditmaal aan Scott Dixon die knap de top kan volgen. Even verderop schuift eerst Buddy Rice en een ronde later ook Helio Castroneves tegen de muur. Wheldon neemt dan opnieuw de leiding over, en er ontstaat een mooi gevecht tussen hem en Dixon, met iets verderop Sam Hornish Junior en de familie Andretti. Dixon kan tussen ronde 125 en 127 nog even aan de leiding komen, maar voorts rijdt Cheldon tot ronde 129 aan de leiding. Dan neemt Hornish Junior het opnieuw over, maar veertien ronden later komt Wheldon opnieuw aan de leiding. Hij lijkt de race naar zijn hand te gaan zetten, maar net op dat moment loopt zijn achterband lek. De Amerikaan moest een extra pitstop maken en valt daardoor ver terug, weg van de leiding en moet daardoor ook zijn kansen op de zege opgeven. Toch kan hij nog sterk terugkomen, maar veel tijd schiet er niemeer over.
Door de klapband van Wheldon komt Tony Kana�n met nog zeventien ronden te gaan plots aan de leiding te rijden. Tien ronden later valt hij echter terug naar de vijfde plaats, achter Michael Andretti, Marco Andretti, Samn Hornish Junior en de opgeklommen Dan Wheldon. Drie ronden voor het einde gaat zoon Marco voorbij vader Michael, en dan lijkt het hem niet meer te kunnen ontsnappen. Het is jaren geleden dat het er nog eens naar uit zag dat een debutant de Indy500 zou winnen. Maar �
Net voor het ingaan van de laatste ronde gaat Sam Hornish Junior voorbij Michael Andretti en komt vlak achter Marco Andretti te rijden in de eerste bocht. Op het zogenaamde Back Straight, tussen bochten 2 en 3, komt hij uit de slipstream en gaat hij voorbij Marco Andretti, die zich niet zo makkelijk laat doen. Een nagelbijtende finale en een fotofinish is het gevolg. De uiteindelijke winnaar ? Sam Hornish Junior wint zijn eerste Indianapolis500, op 0.0635 seconden gevolgd door Marco Andretti. Vader Michael finisht op ��n seconde, Wheldon en Kana�n volgen. Zesde wordt Dixon, gevolgd door een spannend duel tussen Franchitti en Danica Patrick.
Uiteindelijk finishten er 20 wagens van de 33 gestartte. Dan Wheldon verdiende de zege gebaseerd op het aantal ronden aan de leiding (hij reed er 148 aan de leiding, maar liefst 129 meer dan Hornish Junior), maar een race is pas gewonnen als je als eerste over de streep komt. En die duurde zeventien ronden te lang voor Wheldon. “Het was een hele lange maand, en niet alles ging zo goed als vandaag,” zegt de winnaar. “Maar we bleven werken als een team. We hadden een goed plan, en we gingen snel op de momenten dat het moest. Ik bedank God om mij dit talent te geven. Niet alleen het talent van de snelheid, maar ook dat ik niet snel opgeef. En Hij zette me ook bij een geweldig team, gaf me geweldige ouders en een geweldige vrouw, die mij allemaal enorm bleven steunen. Ik dacht dat het gedaan was toen ik hem in de derde bocht net niet kon voorbij gaan. Maar ik gaf niet op, zette mijn wagen naast de zijne en hoopte dat ik sneller zou zijn.”
Marco Andretti kan op z�n minst spreken van een opmerkelijk debuut. De jonge Amerikaan werd geboren op 13 maart 1987 en is dus nog maar amper 19 jaar oud. Hij zou de jongste winnaar ooit zijn geworden, maar het mocht niet zijn. “Ik wist dat ik competitief kon zijn deze race, en meer wil je niet. Om heel eerlijk te zijn dacht ik dat het al binnen was toen ik de laatste ronde inging. Ik weet helemaal niet waar hij die snelheid nog vandaan gehaald heeft. Ik kon hem nog redelijk afblokken, maar dat was heel riskant.
Ik weet van mezelf dat ik nog veel kan laten zien, maar je moet van mijn vader zijn carri�re leren dat je uit alles het beste moet halen. Man, ik wil niet wachten tot volgend jaar, de overwinning had ik vandaag moeten halen. Dat is een opdoffer. Ik dacht echt dat ik gewonnen had. Ik wou, ik kon, ik moest. Tweede worden hier staat gelijk aan niets.”
“Het was echt nagelbijten,” zegt vader Michael Andretti, intussen 43 jaar oud en een jaartje op pensioen. “Maar ik denk dat we hier nog lang over gaan nadenken. Als we thuis relax in de zetel zitten, zullen we iets hebben van : �wauw, wie had dat gedacht ?� Een ronde voor het einde reden we nog ��n en twee in onze eigen wagens (Andretti Green Racing). Het was bija gelukt. Ik weet echt niet van waar Sam die snelheid opeens haalde. Het was net alsof hij een knopje in zijn cockpit had dat hij kon indrukken. Het was gewoon ongelooflijk.”
De volledige uitslag kan u hier bekijken.
Alles weten over Formule 1 in 2022?
Hier, op GP Pits brengt Formule 1 nieuws eneen F1 Magazine F1-seizone 2021 lees je alles over de races, voorbeschouwingen, nabeschouwingen en het brekende nieuws.
Op ons gratis forum lees je alles over formule 1 en nog veel meer. Meld je gratis aan en neem deel aan discussies over de mooiste sport van de wereld!