In 2007 stapte hij voor het eerst in een Super Aguri. In de jaren die volgden mocht hij nog wat rondjes afwerken in een Spyker, een Force India en in een Renault, om vorig jaar een aantal vrijdagen te mogen rijden in een Caterham. Al die tijd hoopte hij op meer, op een heuse Grand Prix, op een plek in de schier onbereikbare elite die Formule 1 heet, om uiteindelijk, zes jaar na zijn rit in de Super Aguri, daadwerkelijk komend voorjaar met bebloosde wangen en zojuist opgewarmde banden de startgrid op te mogen rijden achter de grote jongens in de racewereld aan.
Voor wie het nog niet wist: Giedo van der Garde, geboren op 25 april 1985 te Rhenen, gaat zijn debuut maken in de Formule 1. De Nederlander mag komend seizoen zijn stuurmanskunsten etaleren in de Caterham. Het is de 14e keer dat een landgenoot in de hoogste autosportklasse uit mag komen.
Ooit lieten Dries van der Lof en Jan Flinterman Nederland debuteren op de Formule 1-kaart. Beide coureurs mochten hun kunsten aan het thuispubliek etaleren in de Zandvoortse duinen. Voor beide mannen bleef het echter bij die ene race. Beter verging het Carel Godin de Beaufort. De jonkheer uit Maarsbergen kwam tussen 1957 en 1964 tot 31 races en behaalde daarin vier punten. De Beaufort kwam tragisch om het leven op de beruchte Nurburgring, waar hij uit de auto geslingerd werd in de al even beruchte Berwerkbocht.
In 1962 mocht Ben Pon het in een Porsche eenmalig proberen tijdens de GP van Nederland. Negen jaar later debuteerde Gijs van Lennep. De man uit het nabij Zandvoort gelegen Aerdenhout kwam tot 10 races voor de teams van Surtees, Williams en Ensign. Van Lennep scoorde twee punten. Het grote talent Roelof Wunderink stapte voor het eerst in tijdens de tragisch verlopen race op Montjuich in 1975, toen Rolf Stommelen het publiek in reed en vier mensen het leven lieten. Ook Wunderink’s F1-loopbaan duurde kort: na zes races was het alweer voorbij.
Boy Hayje verging het al niet veel beter. De Amsterdammer mocht medio jaren ’70 meedoen aan zeven puntloze races. Rond die tijd stapte ook Michael Bleekemolen in, maar ook hij kon het tij voor de Nederlandse coureurs niet keren en verdween na een handjevol races zonder punten alweer door de achterdeur.
Jan Lammers verging het aanmerkelijk beter. De kleine man uit Zandvoort debuteerde in 1979 in Argentinie en schopte het tot 41 GP’s. Helaas scoorde Jan geen enkel punt. Wel heeft hij met de vierde startplek tijdens de GP van Amerika in Long Beach nog altijd de beste startpositie voor een Nederlander ooit in zijn bezit. Medio jaren ’80 stapte Huub Rothengatter in. De latere manager van Jos Verstappen reed 30 GP’s voor Spirit, Osella en Zakspeed.
Daarna was het wachten op Jos Verstappen zelf. De snelle Limburger is nog altijd de meest succesvolle Nederlande F1-coureur. In 1994 behaalde hij zelfs tweemaal een derde plaats in zijn Benetton-Ford. Verstappen scoorde 17 punten in 107 GP’s en kwam na Benetton nog uit voor de teams van Simtek, Footwork, Tyrrell, Stewart, Arrows en Minardi.
Christijan Albers debuteerde in 2005 voor datzelfde Minardi en reed uiteindelijk 46 races. De enige punten die hij behaalde was tijdens de beruchte GP van Amerika in 2005, waarin alleen de op Bridgestone rijdende teams van start gingen. De laatste landgenoot die het mocht proberen was Robert Doornbos. De Rotterdammer was na elf races voor de teams van Minardi en Red Bull alweer uitgeracet.
Giedo van der Garde is vol trots dat hij zijn land mag vertegenwoordigen in de F1. Ik hou van mijn land
, zei hij eerder vandaag bij zijn presentatie als Caterham-coureur. Het geeft me een trots gevoel om voor Nederland uit te mogen komen. De voorbereiding is niet ideaal geweest, maar ik ben fit en kan volgende week al meedoen aan de testsessie in Jerez.
Of Van der Garde Nederland succes kan gaan bezorgen zullen we moeten afwachten. Het team van Caterham eindigde vorig jaar als tiende in het WK zonder punten. De jonge Fransman Charles Pic wordt Van der Garde’s teamgenoot.