De achtste etappe had iets minder regen, dus ook minder modder, maar wel nog veel kamelengras, rivierbeddingen en een aantal lastige passages. Veel deelnemers lopen tegen technische en soms fysieke grenzen. Als het dan niet meer gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.

bron tekst: I.s.m Autosportnieuws.be

Eurosport had een “adventure item” over “Guillaume Martin” zoals het daar werd uitgesproken (misschien hadden ze een Fransman verwacht, maar alla): Guillaume Martens dus. De 53-jarige Limburger viel stil in de etappe naar La Paz en kreeg zijn motor niet meer aan de praat. Een Peruviaans gezin bood m onderdak aan voor het geval niks meer werkte, maar uiteindelijk kreeg de motorrijder met hulp van Markus Walcher zijn blok weer lopend. Aan de Boliviaanse kant van de grens viel Martens echter en stond weer lang te prutsen voor hij verder kon. Hij kreeg wederom hulp van omstanders en bleek etappe 6 als allerlaatste te hebben volbracht. De volgende dag stapte hij echter niet meer op. Ooit droomde ik hiervan merkte Martens met een wat bitter lachje op naar de cameraman.


Guillaume Martens, uitgevallen in etappe 7, kon in de kantine van Tupiza even bijslapen. Photo by Christian Cruz Valdivia

Motoren: Benavides verkleint het gat, Barreda geeft niet op

Joan Barreda is helemaal gek, maar hij weigert op te geven. De Spanjaard viel hard in etappe 7 en de artsen leken een gebroken knieschijf vast te stellen, maar bij controle was dat niet duidelijk te stellen vanwege de zwelling rond het gewricht, het kan net zo goed een zware verdraaiïng of gescheurde kruisbanden zijn. Bang-bang gaf echter niet op wilde per sé weer starten ondanks alle ongemak. Dat ongemak was duidelijk te zien, want hij kreeg bij scherpe bochten zijn Honda nauwelijks de bocht om, reed zelfs even een ondiep ravijn in. Zijn koppigheid werd beloond met een achtste tijd op 12 minuten van de kop. Zijn teamgenoot en nieuwe kopman Kevin Benavides had een prima dag, hij reed twee minuten dicht naar Adrien van Beveren en de twee kwamen samen over de finish als 4e en 7e, wetende dat de voorsprong van de Fransman is geslonken tot 22 seconden.

In het klassement gisteren vielen de nodige grote namen weg. Yamaha verloor Franco Caimi na een val en ook Xavier de Soultrait moest opgeven na een crash, waardoor Van Beveren alleen nog Rodney Fagotter en Alessandro Botturi heeft om op terug te vallen. Husqvarna kopman Pablo Quintanilla kan na de marathon zijn klassement vaarwel zeggen, in etappe 7 verloor de Chileen al een half uur, na een val in etappe 8 verloor hij nog eens een uur en kwam als 40e binnen op 1u19m van de winnaar. De strijd om die winst werd een kat en muis spel tussen Antoine Meo en Ricky Brabec. Beiden waren achterin de top10 gestart en konden dankzij de sporen van de eerste 8 rijders er zo naartoe scheuren. Tot en met WP6 ging Meo aan de leiding met een halve minuut op Brabec, daarna was het omgekeerd en had de Amerikaan een halve minuut voor op de Fransman. Aan de finish trok Meo toch aan het langste eind, 1m08s sneller. Toby Price finishte de rit als derde en maakt weer wat tijd goed op Matthias Walkner.

Maikel Smits kwam opnieuw solide op plaats 35 binnen als beste NL’er, Jurgen vd Goorbergh en HJ Liefhebber waren gebroederlijk 48e en 49e en Edwin Straver werd 61e. Luc vd Huijgevoort had ondanks sporttape last van blaren op zijn handen, maar kwam toch redelijk goed de etappe door als 89e, twee plaatsen voor Mirjam Pol

Stand Motoren
1. A. van Beveren
2. K. Benavides op 22 sec
3. M. Walkner op 6m34s
4. T. Price op 7m35s
5. J. Barreda op 8m01s

Quads: Casale rijdt met zn hoofd ipv met zn hart

Al twee keer verspeelde Ignacio Casale in een marathonstage de kansen op zijn klassement, nu liet hij eindelijk zien dat hij van die fouten geleerd heeft. De Chileen was niet supersnel onderweg, hij maakte gewoon geen fouten gisteren en reed de etappe zeker als 3e uit. Zijn grootste concurrent was de Peruviaan Alexis Hernandez, die tot aan WP6 de 5e tijd liet noteren, maar daarna viel en met een gehavende quad kwam binnenstrompelen op twee uur van de top3. Daarmee is wederom een concurrent van Casale weg en is zijn voorsprong uitgelopen tot bijna twee uur.

De strijd om de ritzege ging tussen de Fransen Simon Vitse en Axel Dutrie en de Braziliaan Marcelo Medeiros. Medeiros had tot halverwege de beste papieren, maar reed lek en zag beide Fransen langskomen. Hij knokte zich weer langs Dutrie (die ook nog Casale voorbij zag komen) maar kon de 3 minuten achterstand op Vitse niet meer goedmaken. Beide Touquet-veteranen hebben nu een etappe gewonnen dit jaar en springen door de pech van Hernandez de top5 binnen. Jeremias Gonzalez Ferioli verloor 22 minuten, maar stijgt toch naar plek 2. Kees Koolen reed met zijn beschadigde quad de rit kalm uit als 10e, verloor één plaats in het klassement aan Medeiros en is nu achtste op 3u44m.


Het duurde even, maar Simon Vitse lijkt in Bolivia op stoom te zijn gekomen. Eerste etappezege. © somosdakar.com

Stand Quads:
1. I. Casale
2. J. Gonzalez Ferioli op 1u45m
3. N. Cavigliasso op 1u49m
4. A. Dutrie op 2u56m
5. S. Vitse op 3u07m

Auto: Peterhansel consolideert, Ten Brinke wint een plaats

tephane Peterhansel raakte eergisteren de leiding in de race kwijt door de schade die hij opliep in etappe 7. Peterhansel verklaarde dat hij voor een quad moest uitwijken die stilstond en dat hij daarom de achterophanging eraf reed. Gisteren stond hij wat twijfelachtig aan het vertrek met weigerachtige remmen en een koeling die al een paar deuken had opgelopen in het voertuig van Despres. Maar zoals gezegd, het moet maar zoals het gaat en dus ging de man uit Vesoul weer op pad vanuit het achterveld.

En het ging ondanks zijn sombere bui heel goed, de Peugeot haalde veel mensen in, evenals Cyril Despres. Daardoor kregen we een duel op afstand tussen de laat gestarte Peugeots en de vroeg gestarte Toyota’s. Giniel de Villiers ging goed mee tot WP2, maar reed zich toen vast en in zijn poging eruit te komen ging er ook een band van de velg, dat geknoei kostte de Zuid-Afrikaan 23 minuten. Bernard ten Brinke mag ondertussen Rob Howie heel dankbaar zijn, de navigator van Lucio Alvarez hielp de Zeddammer met het repareren van de ruitenwissers. Ondanks wat gehavend plaatwerk liep de Toyota verder prima en samen met Nasser Al Attiyah reed Ten Brinke om de beurt toptijden… en om de beurt verbeterden Despres en Peterhansel die weer, veel verder achterin het veld.

Aan de finish stonden de Toyota’s even 1-2, Al Attiyah drie minuten voor Ten Brinke, maar dat werd 3-4 toen Peterhansel en Despres twee minuten sneller binnen waren. Carlos Sainz zal zich deze etappe nog wel herinnerd hebben van een paar jaar terug, want toen vloog hij met zijn Volkswagen over de rand van een ravijn. Hij reed nu iets rustiger als vijfde de rit uit en staat nu een uur voor Al Attiyah in het klassement. Intussen sijpelt het bericht door dat Al Attiyah in onderhandeling is met Peugeot en PH Motorsport om de DKR buggy’s over te nemen en o.a. Sainz, Despres én Peterhansel als teamgenoten te strikken. Een mooie coup, want er werd verwacht dat Al Attiyah’s grote concurrent Khalid Al Quassimi hetzelfde van plan was.

Edit: Inmiddels is duidelijk geworden dat Carlos Sainz de Peugeot bestuurde die Koolen aanreed. De man uit Bergeijk werd zoals gisteren reeds vermeld door een Peugeot van zijn quad gereden en de Dakar-organisatie heeft Sainz een tijdstraf van tien minuten gegeven. Peugeot heeft beroep aangetekend tegen de straf, Sainz zelf beweert dat hij Koolen niet geraakt heeft. Koolen zelf is woest: “Een belachelijk lage straf. Een paar centimeter en ik was er niet meer geweest. Peugeot maakt ervan dat het mijn schuld is, dat ik maar in de weg rij. Als ze beroep willen aantekenen, kan ik dat ook.”

Tom Colsoul en Kuba Przygonski kwamen netjes als 7e aan de finish, achter Orly Terranova en voor Boris Garafulic, alle drie de 4×4’s deden het goed op grote hoogte, dus als Mini nog door wil in le Dakar weten ze welke ontwikkelingsrichting de meeste kansen biedt. Peter van Merksteijn was als 15e aan de finish, twee plaatsen achter Nicolas Fuchs. Beiden staan nu als 9e en 10e in het klassement Tim en Tom kwamen in hun Mad Max – buggy (de Demon ziet er nogal apocalyptisch uit zonder die kap) als 27e binnen en Maik Willems werd in de “Lapjeskat” Toyota 31e (inmiddels gebruiken ze onderdelen van drie verschillende type auto’s die ze overal in het bivak hebben geronseld)


Borgward heeft het in Peru flink voor de kiezen gekregen, maar inmiddels heeft Nicolas Fuchs de top10 gehaald © El Commercio

Stand auto’s:
1. C. Sainz
2. N. Al Attiyah op 1u06m
3. S. Peterhansel op 1u13m
4. B. Ten Brinke op 1u23m
5. G. de Villiers op 1u37m

Trucks: Harde werk Mammoet niet beloond

De Eenoog was los gisteren. Janus van Kasteren ging in de Renault K520 met de besten mee in de rangschikking, tot in het slot de versnellingsbak het begaf. Daardoor verloor de Veldhovenaar toch weer 2 uur en werd 21e, nog achter de Rainbow MAN van Gerrit Zuurmond. Het probleem met de bak zullen de heren vandaag aan moeten pakken, hopelijk kunnen ze in Argentinië nog een paar keer vooraan meedoen. Ook Maurik vd Heuvel kwam het een en ander tegen, op de camera beelden zag je al dat een van wielen te ver naar buiten stond en in het bivak bleek een gebroken spoorstang de oorzaak van hun vertraging. De man uit Boekel verloor 3 kwartier en klokte als 11e in Tupiza. Ook Ton van Genugten kende een lastige rit. De man uit Eersel moest de rit openen en kwam twee keer vast te zitten. De eerste keer trok Villagra hem los, de tweede keer kon hij zichzelf bevrijden, maar het kostte wel een kwartier extra, waardoor hij als 6e aankwam.

Vooraan deed Eduard Nikolaev het opnieuw rustiger aan, de Rus reed als zesde de etappe uit en heeft 3 minuten ingeleverd op Federico Villagra, die lang op weg leek zijn derde ritzege te pakken. Dat werd echter verhinderd door Dmitri Sotnikov, die laat moest starten vanuit het achterveld en na WP3 overal de snelste bleek, hij had vijf minuten voorsprong op Villagra en 6 minuten op Ayrat Mardeev. In de strijd om de 3e plaats wordt het nu ook spannend, want Sergei Viazovich verloor als 14e veertig minuten op Martin Macik, waardoor de Tsjech in het klassement naar drie stijgt. Zou er dan toch een Big Shock volgen in Cordoba. Josef Kalina, oud-navigator van Karel Loprais en ontdekker van Macik gelooft zeker dat het mogelijk is. Toen hij nog voor ons werkte heeft hij alle kennis die ik doorgaf als een spons opgezogen. Hij is er zeker snel genoeg voor. Kalina is na 25 deelnames aan Dakar zelf nog lang niet moe, de 68 jarige Tsjech zit dit jaar bij talent Martin Soltys in de truck. Als we klaar zijn straks, zou ik het liefst de hele routes nog eens terug rijden. Misschien ben ik wel gewoon gek.


In deze Tatra 815 won Josef Kalina als navigator van Karel Loprais in 1994 Parijs Dakar. 25 jaar later doet de Tsjech nog steeds mee als navigator en talentscout.

Stand trucks:
1. E. Nikolaev
2. F. Villagra op 46m25s
3. M. Macikv op 3u29
4. S. Viazovich op 3u59m
5. A. Mardeev op 4u23m
6. T. van Genugten op 4u31m

De etappe van vandaag is dus afgelast, deelnemers konden kiezen tussen meteen doorrijden naar Argentinië of dat pas vandaag te doen. Morgen gaan ze hopelijk weer verder met etappe 10 van Salta naar Belén.


Alles weten over Formule 1 in 2022?
Hier, op GP Pits brengt Formule 1 nieuws eneen F1 Magazine F1-seizone 2021 lees je alles over de races, voorbeschouwingen, nabeschouwingen en het brekende nieuws.
Op ons gratis forum lees je alles over formule 1 en nog veel meer. Meld je gratis aan en neem deel aan discussies over de mooiste sport van de wereld!