Zoals iedereen weet, is Ayrton Senna da Silva op 1 mei 1994, dus exact 10 jaar geleden, om het leven gekomen op het circuit van Imola waar voorbije zondag nog geracet werd. Als nieuwssite van de snelste sport ter wereld, kunnen wij deze spijtige maar speciale datum niet voorbij laten gaan. Daarom hebben we wat reacties van forumleden bijeengezameld.
De eerste reactie die we kregen, kwam van Raikkonen MASTER. Hij was nog geen F1-fan en daarom liet hij graag z’n gedachten op 1 mei 1994 eens horen:
“Ik was 9 jaar toen Senna het leven liet.
Op het nieuws hoorde ik iets van een Formule-1-piloot die tegen een muur was gereden.
Wat Formule 1 was wist ik niet, ik had het gedacht dat het iets moest zijn als rally, alleen was dit met vrij rare auto’s met rare snuiten en belachelijke kleuren. Dat vond ik toen.
Toen ik het op het nieuws hoorde vond ik het maar stom om zo pardoes tegen een muur te rijden en dood te gaan.
Ik had absoluut geen besef van wie Senna was of wat hij te betekenen had in het F1-wereldje.
Het liet me toen wel degelijk koud, maar toch herinner ik mij mijn reactie alsof het gisteren was.
Nu besef ik dat ik een van de ‘grootste’ en meest tragische momenten van de F1 heb gezien al was het niet met de volste interesse of met het begrip over wat er allemaal gebeurd was.”
Phil69 bracht ons de tweede reactie.
“Senna, inderdaad, zoals velen toen heb ik dat weekend ook beleefd. Ik volgde de F1 al vanaf ‘78.
Na de dood van Gilles Villeneuve die toen ook een grote leegte achterliet in de F1, kwamen 2 rijders op die bij mij een grote indruk maakten.
Dat waren Mansell en Senna. Ik zag die graag rijden. Ze maakten naast de andere grootheden de F1 compleet. Zelfs wanneer ze in een seizoen een iets mindere wagen reden, mocht je van hen vuurwerk verwachten.
De duels die ze samen uitvochten waren ongelooflijk fair, en vooral die kwamen er bovenuit.
Senna nam het op tegen de grootste titelkandidaten, elk seizoen, elke GP,
elke kwali, elke ronde. Hij wou zich nooit gewonnengeven en dat lukte, een groot kampioen en een zeer sterke persoonlijkheid en gedrevenheid.
Magic Senna
Het Weekend van 1 mei ‘94.
Senna had aangekondigd dat het seizoen daar begon. Iedereen was het al jaren van hem gewoon. Senna ging gewoon terugvechten en de titel pakken. Maar toen viel alles als een kaartenhuisje ineen.
Alles wat kon misgaan op een raceweekend, ging mis. Voor men het wist was men 2 renners kwijt op 1 weekend.
Triest dat een piloot het leven had verloren, maar ik wou de race zien.
Somber en gespannen van het ogenblik van de eerste beelden voor de GP.
Die spanning zat bij iedereen, achter de buis of ter plaatse aanwezig maakte niet uit. En het verergerde met de 1ste startcrash (Letho).
De safety-car die bleef maar op de baan, eigenlijk wou iedereen dat de race op gang kwam. Het bleef maar duren en het leek lang.
Losgelaten en een bocht verder de crash van Senna, hij komt niet uit z’n wrak, geen beweging, hulpdiensten, helico, reanimatie, bloed.
Ik kon het niet meer zien, heb m’n tv uitgedaan, ben wat gaan rijden met de moto, verteld aan vrienden dat Senna zwaar was gecrasht en het er zeer slecht uitzag.
‘k Hoorde het later in t’laatavondjournaal of zo.
‘t Liet een enorme leegte achter dat Senna er niet meer was. Ook al waren er in 94 mooie races. ‘t Was het einde van een Magic tijdperk in de F1.”
Ook van Alan Blues kreeg ik te horen wat hij van Senna dacht en denkt. Jullie nu ook:
“Ayrton Senna. Als de naam wordt uitgesproken gaat er bij velen een koude rilling over de rug. Bij mij ook.
Toen hij nog leefde mocht ik Senna niet. Ik vond hem arrogant, kort en brutaal tegen de pers, je zag hem zelden lachen, onfair op het circuit, etc…
Maar ik denk dat ik dat allemaal dacht omdat hij toen de grootste concurrent was van mijn favoriet. En ik moet toegeven dat ik toch wel genoten heb van wat hij toonde op het circuit. Van de 5de stek vertrekken in de regen en na een halve ronde op de 1ste plaats rijden, daar moet je talent voor hebben.
Toen hij 10 jaar geleden verongelukte in San Marino heb ik een heel andere Senna leren kennen. In de programma’s die ze toonden op tv zag je dat Senna niet enkel een briljant piloot was, maar ook een vrijgevige weldoener. Hij gaf veel, heel veel geld aan de minderbedeelden in Brazili�.
Hoewel ik hem niet mocht, was ik zwaar aangeslagen dood de dood van Ayrton. De dag ervoor was Roland Ratzenberger op hetzelfde circuit al om het leven gekomen. Dat zette al een domper op een weekend dat voorspeldde zeer leuk te worden. 1 mei 1994 zou een zalige dag zijn geworden. Mijn verjaardag, Grand-Prix �n ik ging die dag optrekken met Alvin Lee van Ten Years After op het Boogie Town Festival in Louvain-La-Neuve.
Het feit dat Ratzenberger verongelukt was gaf mij al een wrang gevoel. Hoewel het een minder bekende piloot was, kan je er niet om heen dat het je je vragen begint te stellen over je favoriete sport.
Toen ik in de namiddag met Alvin Lee in de backstage van het festival aan het rondhangen was, zei een bevriende journalist (die wist dat ik buiten van blues ook heel veel van F1 hou) dat er iemand verongelukt was in San Marino. Ik dacht dat hij het over Ratzenberger had. Ik zei hem dus dat ik het al wist.
Toen het volgende optreden ging beginnen zei de presentator dat hij nog slecht nieuws had voor de autosportliefhebbers in het publiek. “Ayrton Senna is vanmiddag verongelukt op het circuit van San Marino”, luidde het.
Het publiek werd stil. Niet dat het allemaal F1-freaks zijn op bluesfestivals, verre van. Maar iedereen die niet van een andere planeet kwam, wist wie Senna was. En supporter of niet, het raakte iedereen.
1 mei 1994 was z��r blues…
Toen heb ik geleerd te supporteren v��r een piloot en niet t�gen. Hoeveel ik ook gehoopt had tijdens al de GP’s die Senna reed dat zijn wagen het zou begeven, dat hij een slipper zou maken of dat hij er uit zou getikt worden door een mindere piloot, zoiets raakt je. Raakt je erg zwaar.
Het gevoel van toen heb ik nu met Michael Schumacher. Ik zou er geld voor geven om hem eens niet op het podium te zien. Maar ik zou ook erg van de wijs zijn mocht er hem iets overkomen. Mijn hart bonkte in mijn keel toen ik hem in Silverstone in de banden zag knallen…
Ayrton Senna, zijn dood heeft van hem een legende gemaakt. Maar meer nog, zijn dood heeft er voor gezorgd dat de F1 veiliger is geworden. De F1 heeft een zware prijs betaald om tot dat inzicht te komen.
Ayrton Senna, mijn respect heb je en sorry dat ik je niet mocht…”
Alles weten over Formule 1 in 2022?
Hier, op GP Pits brengt Formule 1 nieuws eneen F1 Magazine F1-seizone 2021 lees je alles over de races, voorbeschouwingen, nabeschouwingen en het brekende nieuws.
Op ons gratis forum lees je alles over formule 1 en nog veel meer. Meld je gratis aan en neem deel aan discussies over de mooiste sport van de wereld!