Okay, okay, ik geef het volmondig toe: Romain Grosjean is soms een dwaas. Kan ik niet ontkennen. Neem alleen even de eerste paar meters van de grote prijs van Belgie als voorbeeld en je gaat ernstig twijfelen aan de inhoud van diens hersenpan. Als Fernando Alonso toevallig net even naar voren was gegaan met zijn hoofd was de Spanjaard bijgeschreven in de toch al veel te lange lijst met doden in de Formule 1.

Maar kom op, iedereen maakt fouten, en, als het een beetje meezit, leer je daarvan. Deze Fransman is een supertalent. Voor het eerst sinds zijn moeizame debuut in 2009 naast Alonso, mocht de man uit Genève instappen in de koningsklasse. Net als toen moest hij zich ook dit jaar meten met een ervaren wereldkampioen, in dit geval Kimi Raikkonen.

Raikkonen had het er aanvankelijk maar moeilijk mee. Niet zelden was Grosjean sneller dan de Fin. En niet alleen dat, hij leverde ook goede resultaten af: tot aan Spa mocht hij drie keer champagnespuitend het podium op. Na de vlucht over Alonso’s hoofd heen werd het echter snel minder. Met een schorsing op zijn strafblad en krassen op zijn ziel pikte hij na Belgie nog maar twintig povere puntjes op, terwijl Raikkonen er 91 bij elkaar sprokkelde, waaronder een zege in Abu Dhabi.

De stoere Mark Webber noemde hem zelfs een ‘beschamende eerste ronde-idioot’ toen de Australier in Japan’s eerste ronde in aanraking kwam met Grosjean’s Lotus. De twijfel fladderde het hoofd van Grosjean binnen en zijn prestaties werden zienderogen minder. Romain werd ineens voer voor een goede sportpsycholoog.

Waar het op neer komt is dit: de man is een ultiem talent. Als het op rauwe snelheid aankomt kan hij zich meten met de aller- allergrootsten der aarde en dat is nog altijd wat telt in een snelheidssport. Door de incidenten is niet alleen Grosjean gaan twijfelen, maar ook iedereen om hem heen. Zelfs zijn team, dat ernstig overweegt of ze er nog wel een jaartje aan vast moeten plakken.

Als altijd zijn er kapers op de kust. Kapers van naam zelfs. Heikki Kovalainen bijvoorbeeld, die nog zoekende is naar een werkgever voor volgend jaar. En het moet gezegd: Heikki is een goede rijder, maar tevens een saaie, anonieme vent, waarvan het bar weinig uitmaakt of hij wel of niet meedoet. Je merkt het niet eens. Moeiteloos kan je zijn naam van de grid afhalen, het zal iemand die geen directe familiare banden met de vriendelijk man heeft, werkelijk totaal niet opvallen. Zet hem tijdens Bavaria City Racing in hartje Rotterdam neer in een racewagen, en vermoedelijk kijken de mensen schouderophalend langs hem heen om te zien wanneer het evenement nu eindelijk eens gaat beginnen.

Dat geldt niet voor Kamui Kobayashi. De Japanse vechtjas is een met spleetogen uitgeruste versie van Nigel Mansell. Niet de meeste elegante of sierlijke rijder, maar altijd in voor een heerlijk potje duw- en trekwerk met tempo 300. Kamui-san kreeg van zijn fans inmiddels meer dan €750.000 om aan zijn budget toe te voegen om een langer verblijf in de F1 te garanderen. Gewapend met dat budget heeft hij inmiddels de weg naar Enstone gevonden en zijn rechtervoet tussen de op een kiertje staande voordeur gewurmd.

Ik hoop dat Kamui in de F1 blijft. Bij welk team dan ook. Maar meer nog hoop ik dat Romain blijft. Want hij is een waar natuurtalent. Een natuurtalent dat zegt lessen te hebben geleerd uit het verleden. Formule 1 is verschrikkelijk moeilijk, meldde hij deze week in het Zwitserse Le Matin. Het is een berg die beklommen moet worden en toen ik eenmaal begon met klimmen, zag ik pas hoe hoog die berg was.

Inmiddels is Grosjean van die berg afgelazerd en moet hij weer helemaal opnieuw beginnen. Ik hoop en bid dat het hem gegund zal zijn en meer nog, dat het óns als F1-fans gegund zal zijn. Want een natuurtalent, een racer pur sang, mag nooit verloren gaan voor de sport. Dat soort rijders hebben de sport namelijk groot gemaakt.

Vind jij ook dat Romain Grosjean moet blijven? Stem dan mee op onze poll!