Om succes te hebben in de Formule1 moet je constant zijn, en dat kan wel eens fataal zijn voor het team van Frank Williams. Juan Pablo Montoya voelde zich niet welkom bij het team en vertrekt volgend jaar naar aartsrivaal McLaren. Dat zorgt er zachtjes uitgedrukt voor dat Williams in de kneep zit. Als Ralf Schumacher nu ook nog het team verlaat mag Williams helemaal de draad van Ariadne zoeken.
Willi Weber is al lang opzoek naar een nieuw onderkomen voor de jongste van de Schumacher broers. De onderhandelingen met het Williams team lopen niet zoals gepland en worden, tot Ralf�s grote ergernis, pas in het tweede deel van het seizoen terug opgepikt. Grootste struikelpunt: Geld. Eurobriefjes, Dollars, Ponden, het maakt niet veel uit voor Willi en Ralf, als het maar genoeg is. Voor de twee betekend genoeg ongeveer 20 miljoen Euro. Williams maakte Willi en co vriendelijk, doch kordaat, duidelijk dat het team niet van geld gemaakt is. En daar was rel nummer 1. Ralf vond dat hij best redelijk was in verband met zijn salariseisen en stak een tirade af in het Duitse roddelblad Bild dam Sonntag.
Schumacher stelt daarin dat hij bij het team wil blijven, maar wil krijgen wat hij waard is. Enkele regels eerder vermeld Ralf dat hij door Frank Williams wordt voorgesteld als iemand die alleen maar op geld uit is.
Dat luidde dan fase2 van de onderhandelingen in: Het hard spelen.
Je moet de moed en het zelfvertrouwen van Willi Weber bewonderen. De laatste keer dat we iets gezien hebben dat nog maar in de buurt komt van wat Weber wil proberen, dateert al van in het Griekse tijdperk. Hercules nam het toen op tegen het veelkoppige (woordspeling) en onverslagen monster Hydra.
Niemand verslaat Frank Williams in het hard spelen. De man is de perfecte pokerspeler. Patrick Head liet al verstaan dat Sir Frank, en niemand anders de grenzen bepaald. Quote Head:
�Het is daarom dat we nu nog bestaan, in plaats van deel uit te maken van de statistieken van de Formule1.�
De strategie van Weber is in ieder geval evenzeer wel als niet verrassend. Het tactische plan van de meesterstrateeg is simpel: de vijand wil Ralf niet kwijt, dus verspreid je berichten over contracten bij andere teams. Toyota, Renault, iedereen wil �young Schumacher�. Toch willen we best aannemen dat Toyota echt interesse heeft in Ralf. Zij aasden namelijk eerder op Michael Schumacher, en je weet hoe het gaat als je het ene raspaard niet kan krijgen�
De geruchten over Renault verdwenen even vlug als dat ze verschenen. Het eerste barstje in de strategie van Weber was verschenen: Niemand geloofde dat Renault 20 miljoen op tafel wou leggen.
Van hetzelfde laken een broek dacht Frank, en ook hij nam contact op met de pers. Button, Fisichella en Webber. Dat is het lijstje van mogelijke vervangers voor Ralf.
De door Willi gekozen strategie, was net als die van Barrichello in Maleisi�, niet de juiste. In tegendeel: het �masterplan� ondervond wat men in het Engels �backfiring� noemt. Hij had over alles goed nagedacht, Williams wou pas in deel 2 van het seizoen rond de tafel zitten en met de geruchten wou hij het team rond de tafel forceren. Wat blijkt? Frank wil Ralf wel houden, maar er zwemmen genoeg vissen rond die voldoen aan de eisen van Williams.
Willi zit nu met een probleem: De stelling waar hij vanuit ging klopt niet meer. De vijand heeft het liever, maar het moet niet echt. Een taart zonder kers blijft ook lekker� Dus lanceert veldmaarschalk Willi 2 tegensprekende geruchten. Ralf zou tekenen bij Williams en bij Toyota. Benieuwd wat die wanhoopspoging van de Duitsers zal opleveren.
Even terug naar de realiteit.
Williams pakt het, zoals gewoonlijk, slim en hard aan. Alles mag voor hen, maar niks moet. Het lijstje met mogelijke opvolgers is echter een lege doos. Fisichella en Webber zitten nog tot 2006 bij respectievelijk Sauber en Jaguar. Webber heeft wel een uitstap clausule in zijn contract. Als prestaties uitblijven, mag hij vertrekken. Het is niet onwaarschijnlijk dat Peter Sauber zou toestaan dat Fisichella de �blauwe Ferrari�s� omruilt voor Williams, maar voor wat hoort wat.
Jenson Button staat naar verluid hoog op het lijstje van Williams, en hoewel hij eind 2005 einde contract is bij B.A.R. is het onwaarschijnlijk dat hij het Brits Amerikaanse Race team zou verlaten.
Mocht geen enkel van de bovenstaande opties realiteit kunnen worden is er nog steeds het trouwe Williams test team. Marc Gene, Antonio Pizzonia, Nico Rosberg Junior en Nelsinho Piquet staan te trappelen om terug, of voor de eerste keer, aan de start te komen van een F1GP. Allemaal stuk voor stuk deftige tot goede piloten, maar geen een van allemaal heeft de snelheid die Montoya en Schumacher in zich hebben.
Als laatste optie is er natuurlijk ook nog Scott Dixon die een zeer deftige prestatie neerzette tijdens zijn eerste test met het team. Het is natuurlijk de vraag of Dixon de Indycar wil omruilen voor de Formule1.
Het lijkt dat Williams in een zeer precaire situatie zit, maar niets is minder waar. Frank Williams en Patrick Head zijn op hun best in dit soort situaties. Iets wat, als het nog niet gebeurt is, angst moet laten doordringen tot in het diepste van Ralf en Willi.
Want bijna een decennium geleden had Williams ook te maken met 2 piloten die vertrokken. De ervaring, tactische kennis en sluwheid staan dus aan de kant van Sir Frank.
Weber moet echter opletten om Ralf geen �Villeneuve-je� te laten doen�