Talent zit hem in meer dan slechts de rechtervoet. Het is niet alleen een kwestie van wagenbeheersing of van stuurmanskunsten. Het is veel meer dan dat. Het grootste deel van het talent zit misschien wel tussen de oren. Gedrevenheid, ambitie, mentaliteit, discipline en intellect bepalen voor een groot deel de mate van succes die iemand zal bereiken.

Met bovenstaande woorden begon ik ooit een portret over Juan Pablo Montoya. Uiterst talentvol autocoureur, maar nooit wereldkampioen. Vandaag moest ik weer even aan die woorden denken. Sebastian Vettel moet dit jaar wereldkampioen worden. Alle voorwaarden zijn geschapen. Het materiaal is uitstekend. Hij krijgt van het team het voordeel boven teamgenoot Mark Webber, al zeggen ze daar van niet. Én hij heeft het rauwe talent om een racewagen sneller over een circuit te kunnen sturen als gewone stervelingen. Een optelsom moet bijna wel een directe opmars naar een nieuwe Duitse wereldtitel zijn. Toch?

Niet dus. Zoals gezegd, talent is meer dan alleen maar wagenbeheersing en stuurmanskunsten. Een coureur moet een race kunnen lezen. Moet een race kunnen begrijpen. Hij moet tijdens de wedstrijd weten wat haalbaar is en wat niet. Dat wat haalbaar is moet hét doel van de middag worden. En dat wat nu niet haalbaar is, is voor de volgende race misschien wel weer weggelegd. Alleen als je dat snapt en daar ook naar handelt kan je kampioen worden. Sebastian Vettel lijkt juist vaak niet te weten wat wel of niet haalbaar is.

Opstomend richting de busstop duwde Vettel zijn dit jaar veelbesproken voorvleugel in de kont van Jenson Button’s McLaren. En toen leek hij te twijfelen. Moest hij links gaan? Of toch rechts? Hij leek het even niet te weten. Paniekerig werd er geremd. De wagen brak uit. Te laat om te corrigeren. De RedBull trof de McLaren vol in de flank. De rook spoot vrijwel direct uit de McLaren van de wereldkampioen, als een soort van laatste ademstoot. Even later stapte Jenson Button vertwijfeld uit. Net als een jaar eerder werd een doldrieste actie van een andere coureur hem fataal. Maar anders dan vorig jaar lijkt het erop dat het hem dit keer ook in de titelstrijd fataal is geworden.

De verzieker van Button’s middag kon wel verder. Maar een drivethrough penalty en een lekke band maakte Vettel kansloos voor WK-punten. De zoveelste teleurstelling dit seizoen kan verstrekkende gevolgen hebben voor zijn titelkansen. Niet langer kan de leiding van RedBull het zichzelf veroorloven om Vettel voor te trekken ten opzichte van Webber. De Australiër lijkt namelijk RedBull’s enige kans op de wereldtitel. Niet alleen door de inmiddels flink opgelopen voorsprong op Vettel maar ook omdat de Australiër wél met zijn hoofd rijdt en snapt dat het belangrijkste tijdens een GP weekend die laatste dot gas is die je over de finish brengt. Voor al het andere krijg je geen punten.

Maar de crash was wel enerverend. Zoals de gehele Grand Prix van België enerverend was. Deels door de karakteristiek van het prachtige Spa Franchorcamps. Deels door de weergoden die kort na de start en kort voor de finish hun werk weer eens deden. Maar zeker ook deels door fouten van rijders. Want Vettel was vandaag niet de enige die het niet goed voor elkaar had. Onder de moeilijke omstandigheden in de Ardenner bossen bleek een foutje snel gemaakt. En niet alleen door de mindere goden.

De eerste die de fout inging was jubilaris Rubens Barrichello die zijn 300e grote prijs opluisterde met een doffe klap in de zijkant van de insturende Fernando Alonso. Het kan het Braziliaanse feestvarken niet echt heel zwaar worden aangerekend. De eerste druppels waren zojuist gevallen en het halve veld schoot rechtdoor in de busstop. Barrichello had alleen de pech dat Alonso nou net wél de bocht haalde en kon insturen. De doorglijdende Barrichello kon hem niet meer ontwijken. Opmerkelijk genoeg kon Alonso zijn weg vervolgen. De Ferrari is misschien niet meer de snelste wagen van het veld, maar blijkbaar opvallend stevig.

Hij kon dan wel verder, maar veel leverde het niet op. De voormalig kampioen was ook in zijn titelwinnende jaren niet altijd de aller-snelste van het veld. Maar hij was wel altijd constant, foutloos en slim. Het leverde hem twee wereldtitels, vele zeges en een onbewezen status als beste rijder van het huidige veld op. Maar zo langzamerhand komt dat laatste flink onder druk te staan. Sinds zijn overgang naar zijn droomteam Ferrari, maakt hij meer fouten als ooit. Natuurlijk heeft hij geen auto waarmee je makkelijk kampioen wordt. Maar de Spanjaard zelf maakt ook simpelweg teveel fouten om een wereldtitel te rechtvaardigen. De ooit zo gecalculeerde en sluwe rijder zit in een fase van zijn loopbaan waarin hij vergeten lijkt te zijn wat hem altijd zo goed maakte.

Vandaag op Spa raakte hij door de touché met Barrichello en de daarop volgende pitstop achterop. Hij gokte op intermediates. Zo’n gok valt te waarderen maar de weergoden waren hem niet gunstig gezind en trokken zich voorlopig even terug. De baan droogde op en Alonso moest andermaal banden wisselen. Na een lange en moeizame opmars die hem terug in de punten bracht, ging hij overdwars en kwam hardhandig in aanraking met de muur toen de regen weer naar beneden denderde. Exit Alonso. De Spanjaard moet gaan nadenken wat het was dat hem ooit de beste maakte. Als hij dat weet kan hij het ook daadwerkelijk weer worden.

Lewis Hamilton kreeg er allemaal niet veel van mee. Vooraan pakte hij in bocht 1 de leiding en kwam nooit meer in de problemen. De balans problemen van Button kwamen hem eigenlijk wel goed uit. Zijn teamgenoot hield daardoor Vettel en de rest behoorlijk op. De winnaar van de dag lijkt te snappen wat generatiegenoot Vettel nog steeds niet snapt. Ook Hamilton heeft het op de harde manier moeten leren. De Brit heeft een lading stront over zich heen gehad in eerdere jaren na domme fouten, controverses en openlijke leugens. Maar dat lijkt lang geleden. Na een moeilijke McLaren periode is Hamilton bezig aan een ijzersterk seizoen. Hij is snel volwassen geworden en vertaalt dat op de baan in daden. Hij heeft het vermogen om zijn wagenbeheersing en zijn vechtersmentaliteit te koppelen aan race-intelligentie. Daaraan herken je doorgaans de allergrootsten.

Eén van die allergrootsten is ook Michael Schumacher. Vanaf een 21e startplek maakte hij een prettige opmars door het veld om uiteindelijk als zevende te eindigen. Achter Nico Rosberg die een leuk duel met zijn illustere teamgenoot uitvocht. Het eerste deel won Schumacher, na een mislukte inhaalactie van Rosberg op Vitaly Petrov, maar toen het begon te regenen pakte Rosberg Schumacher uiteindelijk weer terug. Beiden moesten echter de eer om de beste Duitser van de dag te zijn aan Adrian Sutil laten. Hij eindigde de race op een keurig vijfde plek. Al met al was er, geheel in de traditie van dit seizoen, weer genoeg te beleven. Inhaalacties, regenbuien, een polesitter die niet kan winnen, crashes, een aanrijding tussen titelkandidaten en een mooie en terechte winnaar.

Na alle opwinding op Spa blijven de F1 volgers achter met een hoop vragen die in de komende races beantwoord moeten gaan worden. Zal RedBull nu echt alles op Mark Webber zetten? Zal Vettel voor hem aan de kant moeten? Zal de Duitser überhaupt eens voor de spiegel gaan staan en snappen dat hij vorig jaar teveel fouten maakte en dit jaar alweer? En hoe zit het bij McLaren? Zal Button zijn frustratie waarmee hij na vandaag blijft zitten kunnen omzetten in klinkklare punten? Of zal ook hij de rol van tweede rijder nu stilaan moeten ondergaan? Komt Ferrari nog terug? Mogen zij eigenlijk hun controversiële punten uit Duitsland behouden? De laatste vraag wordt op woensdag 8 september beantwoord. De overige vragen de komende races op het asfalt.

Wat vond jij van de race op Spa? Vertel het ons op de Pits!