In het Australische Adelaide vindt naar jaarlijkse gewoonte de slotrace van het Formule 1-seizoen plaats. In de titelstrijd is de beslissing al lang gevallen: Nigel Mansell (Williams) heeft – na drie tweede plaatsen in 1986, 1987 en 1991 – de Formule 1 in 1992 volledig beheerst en is al sedert de Hongaarse Grote Prijs medio augustus wereldkampioen. Na hem ligt de strijd voor de tweede plaats echter nog steeds open tussen zijn teamgenoot Riccardo Patrese, seizoensrevelatie Michael Schumacher (Benetton) en titelverdediger Ayrton Senna (McLaren). Niettemin heeft ook Mansell zelf nog voldoende redenen om zich hier in Australië te bewijzen, aangezien de Brit in 1993 naar de Indycars overstapt en dus voorlopig voor de laatste keer in de Formule 1 te zien is. En ook McLaren wil motorenpartner Honda in zijn laatste wedstrijd – de Japanners trekken zich, na de Formule 1 de voorbije jaren volledig gedomineerd te hebben, terug uit de Formule 1 – in schoonheid afscheid laten nemen.
In de kwalificaties is het Mansell die voorlopig het beste in zijn opdracht slaagt, aangezien hij naar zijn veertiende pole van het seizoen rijdt. Meteen een nieuw record dat zal standhouden tot in 2011, wanneer Sebastian Vettel vijftien poles – weliswaar uit 19 races i.p.v. de 16 die 1992 telt – zal scoren. De nieuwe wereldkampioen haalt het voor Senna, Patrese, tweede McLaren-rijder Gerhard Berger en Schumacher. De eerste drie coureurs op de grid gaan ook in die volgorde de eerste bocht in en Mansell en Senna slaan meteen een kleine kloof. De beide kemphanen leveren een felle strijd om de koppositie, die na achttien ronden abrupt eindigt wanneer Mansell in de haarspeldbocht voor start en finish langs achteren geramd wordt door Senna. Voor beide kampioenen is de race meteen afgelopen, niet zonder elkaar de schuld te geven van de botsing.
Het uitvallen van de koplopers brengt Riccardo Patrese nu aan de leiding, op de hielen gezeten door Gerhard Berger. Beiden maken er een even spannend duel voor de leiding in de race van, dat beslist wordt wanneer na twee derden van de race Patrese’s motor plotseling de geest geeft. Berger erft de leiding en rijdt in het laatste deel van de race naar de overwinning, zijn tweede van het seizoen en meteen een passend afscheidsgeschenk aan Honda. De Oostenrijker krijgt de zege echter niet zomaar cadeau: in de slotfase dient hij gas te minderen om brandstof te sparen, waardoor Schumacher nog angstvallig dichterbij komt. Berger redt het echter net op de streep, met minder dan een seconde voorsprong.
Na het tweetal pakt Martin Brundle in de tweede Benetton de laatste podiumplaats, gevolgd door Jean Alesi (Ferrari), Thierry Boutsen (Ligier) en Stefano Modena (Jordan). Voor Boutsen en Modena is het de enige puntenfinish van het seizoen, terwijl de Italiaan zijn werkgever Jordan op de valreep tevens zijn enige puntenscore van 1992 bezorgt. Het team van de flamboyante Ierse teameigenaar Eddie Jordan, dat in 1991 op indrukwekkende wijze debuteerde in de Formule 1, komt in zijn tweede seizoen met een harde klap terug op aarde.
In de eindstand van het WK heeft Nigel Mansell (met een nieuw record van 108 punten) een paar straatlengten voorsprong op zijn teamgenoot Patrese (56), die de tweede plaats behoudt. Michael Schumacher (53) eindigt zijn eerste volledige Formule 1-seizoen indrukwekkend als derde, Ayrton Senna (50) en Gerhard Berger (49) zijn vierde en vijfde, gescheiden door slechts één punt. Bij de teams is Williams afgetekend kampioen, voor McLaren, Benetton, het in 1992 zwaar ontgoochelende Ferrari en Lotus. Jan Lammers, Mauricio Gugelmin, Stefano Modena en het March-team rijden in de straten van Adelaide hun laatste Formule 1-race.
Nigel Mansell wordt geen afscheid in schoonheid gegund