De Fransman François Cevert verongelukt dodelijk bij de kwalificatieritten voor de Grote Prijs van de Verenigde Staten op de omloop van Watkins Glen, de slotrace van het seizoen 1973. De Tyrrell-coureur verliest in een poging om zijn tijd scherper te stellen de controle over zijn bolide in de ‘Esses’-bocht en boort zich met hoge snelheid in de vangrails, die de cockpit doorboren. Cevert is kansloos en overlijdt ter plaatse.
In de pits wordt met algehele verslagenheid gereageerd op de dood van de populaire Franse coureur. Cevert, trouwe meesterknecht van drievoudig wereldkampioen Jackie Stewart, was voorbestemd om zijn Schotse kopman, die na deze race de Formule 1 vaarwel ging zeggen, op te volgen. Tyrrell was het enige team waar hij in zijn Formule 1-carrière voor reed sedert zijn debuut in de Nederlandse Grote Prijs van 1970. In 1971 behaalde hij op dezelfde omloop waar hij twee jaar later de dood zou vinden zijn enige zege uit zijn loopbaan. In 1973 ontpopte hij zich als de perfecte teamgenoot van Stewart: maar liefst zes keer finishte hij als tweede, waarvan drie keer na zijn kopman. In de eindstand van het WK werd hij vierde, na Stewart en het Lotus-duo Emerson Fittipaldi en Ronnie Peterson. Francois Cevert werd net geen 30 jaar oud. Hij was het tweede dodelijke slachtoffer van het seizoen 1973, nadat eerder de jonge Brit Roger Williamson levend verbrandde bij een crash in de Nederlandse Grote Prijs op Zandvoort.
Wanneer men in de Tyrrell-pitbox het tragische nieuws verneemt, trekt het team zich onmiddellijk terug voor de race. De afscheidswedstrijd van Jackie Stewart, die de honderdste uit zijn Formule 1-loopbaan had moeten worden, zal er nooit komen. Tyrrell geeft zo ook vrijwillig zijn laatste kans om de constructeurstitel van 1973 te winnen op, die naar Lotus zal gaan. Het team zal zich nadien nooit meer herstellen van de dubbele aderlating die het moet ondergaan door het afscheid van Stewart en de dood van Cevert, die voor velen als de gedoodverfde titelfavoriet voor 1974 gold. Het zal uiteindelijk nog tot 1985 duren vooraleer Alain Prost Frankrijk zijn eerste wereldtitel schenkt.