Eddie Irvine (Ferrari) wint op de A1-Ring in Spielberg de Grote Prijs van Oostenrijk. De tweede zege uit de carrière van de Noord-Ier komt als een kleine verrassing, twee weken na de zware crash in de openingsronde van de Britse Grand Prix die teamgenoot en topfavoriet voor de wereldtitel Michael Schumacher uitschakelde. De Duitser brak hierbij een been en zou voor onbepaalde tijd aan de kant dienen te blijven, waardoor de concurrentie van McLaren de wereldtitel van 1999 op een presenteerblaadje aangeboden leek te krijgen.

Aanvankelijk lijkt dit scenario ook werkelijkheid te zullen worden, wanneer Mika Häkkinen en David Coulthard in de trainingen de eerste startrij opeisen, met meer dan een seconde voorsprong op Irvine en Heinz-Harald Frentzen (Jordan) en de Stewarts van Rubens Barrichello en Johnny Herbert. De Fin Mika Salo, die verrassend opgeroepen is als vervanger van Schumacher bij Ferrari en daarbij de voorkeur krijgt op de vaste testrijder Luca Badoer, klokt de zevende tijd.

Häkkinen is bij de start als snelste weg, tot hij in de tweede bocht echter aangetikt wordt door zijn teamgenoot Coulthard, achterstevoren draait en in laatste positie terug de race moet aanvatten. Ook Herbert wordt langs achteren aangetikt door Salo, zodat Coulthard na een ronde leidt met een aanzienlijke voorsprong op Barrichello en Irvine. Häkkinen bgint vervolgens aan een opmerkelijke remonte, die hem terug in de richting van de voorste gelederen brengt. Vooraan speelt Ferrari het echter tactisch en door het spel van de pitstops weet Irvine de leiding over te nemen van Coulthard.

Ondanks fel aandringen in de slotfase van de Schot houdt Irvine het hoofd koel en rijdt zo naar een opmerkelijke zege. Häkkinen verovert de laatste podiumstek. Nadat Barrichello nog met motorpech uitvalt pakken Frentzen, thuisrijder Alexander Wurz (Benetton) en Pedro Diniz (Sauber) de resterende punten. In de WK-stand nadert Irvine nu tot op twee luttele puntjes van Häkkinen. Het seizoen 1999 wordt door zijn overwinning opnieuw leven ingeblazen.

By SDG