Na het geboefte, valse facturen om de belasting te ontduiken en dubieuze investeerders / teameigenaren zijn we toe gekomen aan een hoofdstuk, wat de wereld van de Formule 1 nooit helemaal van zich heeft kunnen schudden.
Namelijk participatie dan wel betrokkenheid in de drugshandel c.q. drugsmokkel.
Al jaren zijn er veel vragen over de mogelijke betrokkenheid van de F1-teams in de drugssmokkel. In 1999 schreef The Sunday Times een voorpagina-artikel, dat enkele Grand Prix teams werden gebruikt voor het vervoeren van verdovende middelen.
Wat volgde was een geheim onderzoek van liefst 18 maanden met volledige medewerking van Ecclestone, dus ruim een seizoen, zonder dat de betrokken instanties ook maar iets vonden. The Sunday Times kwam verder niet met aanvullende feiten, dus werd het artikel weggezet als een sensatieverhaal.
Toch bleven de tips komen. Begin jaren negentig werden de vrachtwagens en motorhomes van Benetton voordurend doorgezocht daar de politie en douane. Ook dat leverde niets op, waarop men concludeerde dat de ‘tips‘ een kwaadaardige, ontwrichtend, doeleinde hadden. Bedoeld om het team mentaal aan het wankelen te brengen.
Dat de politie alle tips desondanks geheel serieus neemt is toch wel begrijpelijk. Het F1-circus is een grensoverschrijdende sport, waarbij er zeer veel vrachtwagens en/of vrachtboxen bij zijn betrokken. Vracht van de teams, Ecclestone’s facilitaire unit’s, de bandenleverancier(s), andere tv-bedrijven, de Paddock Club, cateraars, de FIA en ga zo maar door.
Het is dan zeer makkelijk en verleidelijk om een pakketje van 30 a 50 kilo cocaïne tussen het materieel te verbergen. Met een prijs van gemiddeld 55 euro per gram [bron Trimbos] is dat algauw een ruime 2, 5 miljoen euro snel verdiend.
Een van de redenen dat er een correlatie wordt vermoed tussen de F1 en drugs is dat men denkt dat een teambaas of teamlid, als een kat in het nauw, tot dit soort dingen zou kunnen worden gedreven vanwege het forse belang van geld in de auto- en motorsport.
Had ik al gezegd dat auto-, motorsport duur is en sommigen bereid zijn heel ver te gaan?
En in het verleden is er door drugssmokkelaars en/of dealers gebruik gemaakt van andere takken van gemotoriseerde sporten. Bijvoorbeeld in de vroege jaren 1980, viel de IMSA Sportscar Championship in de Verenigde Staten ten prooi aan een reeks drugsgerelateerde schandalen. In 1982 en 1984 ging het om oa. om Randy Lanier, John Paul jr en de Whittington broers.
Paul jr. ging het cachot in wegens afpersing en andere maffia-praktijken, terwijl zijn vader John Paul sr. Een gevangenisstraf van 25 jaar kreeg opgelegd wegens smokkel van marihuana, belastingontduiking, het bezit van een vals paspoort en moord op een kroongetuige.
Het duurde wel even voordat senior zijn straf uitzat, want pas na een vlucht van meerdere jaren werd hij uiteindelijk gearresteerd in Geneve, Zwitserland door de FBI.
Randy Lanier was de volgende die uit handen van Justitie wilde blijven. Hij werd eveneens veroordeeld voor drugssmokkel, maar verdween van de radar tot men hem 8 maanden later in Puerto Rico werd aangehouden. Lanier kreeg levenslang voor smokkel en handel in cocaïne.
Men dacht toen dat het in Europa wel meeviel, omdat in de Verenigde States de drugs via de staat Florida [Miami] binnen kwam en er destijds genoeg corrupte advocaten, accountants, ondernemers en/of overheidsdienaren bereid waren mee te werken aan het witwassen van drugsgeld.
Complete wolkenkrabbers, die tot nu toe gezichtbepalend zijn voor Miami, zijn met drugsgeld [op]gebouwd.
Tot 1992. Toen kwam het schandaal in de UK aan het licht. Vic Lee, de baas van een topteam uit de BTCC [British Touring Car Championship], werd aangehouden nadat het team terugkeerde van een test op Zandvoort [!!!]. In een van de transportvrachtwagens werd 40 kilo cocaïne aangetroffen. Het spul was in de racebanden verstopt. Goed voor 12 jaar gevangenisstraf voor meneer Lee.
De Engelse douane had in mei 2011 bij een controle in de Dover Eastern Docks in een vrachtwagen van het Paul Bird Motorsports team een grote partij harddrugs, softdrugs en een vuurwapen in beslag genomen.
Volgens de berichtgeving in de media werden vier mannen aangehouden door de United Kingdom Border Agency, nadat in de racetruck 8 kilo cocaine, 71 kilo amfetaminepillen, 100kg cannabis en een pistool met 35 patronen werden aangetroffen.
Het in het Engelse Penrith gestationeerde team herbergde rijders als Chris Vermeulen, Tom Sykes en Joan Lascorz en werkte samen het merk Kawasaki als semi-fabrieksteam, met als officiele benaming Kawasaki Superbike World Championship Team.
Teamleden Philip Roe, Gary Matthews, Mattia Fontana en Daniel Swyer werden na hun aanhouding op borg weer in vrijheid gesteld.
Het team van de schatrijke Paul Bird was/is al jaren toonaangevend in de motorracesport, eerst in het British Superbike en Supersport kampioenschap, later in het WK Supersport en Superbike. Bird is zelf actief als [auto]rallycoureur.
Bird ontkende dat hij van de smokkel afwist. Ook hier was er weer een Nederlandse correlatie, daar men vermoedde dat de drugs in Assen in de vrachtwagen was geladen. Uiteindelijk werd er niemand veroordeeld voor de smokkel. Er kon niet worden bewezen dat de betrokkenen criminele zaken deden of connecties hadden met criminelen.
Maar Paul Bird Motorsports raakte wel haar contract met Kawasaki kwijt voor seizoen 2012, terwijl motorcoureur Tom Sykes als het grootste slachtoffer mag worden beschouwd. Kawasaki liet Sykes vallen, ondanks dat de man voor het eerst in vijf jaar een race won voor de Japanners.
Wie wel voor bijl ging was Dan Cheever, teammanager van Pr1mo Kawasaki [rechts op de foto]. Meneer smokkelde eind 2011 / begin 2012 ruim 11 kilo cocaine en 170.000 pond [ruim 200.000 euro], de UK binnen om dit zelf te distribueren.
De Britse douane liet na deze drugsvangst weten, strenger te gaan controleren bij teams van gemotoriseerde sporten.
Op een een of andere manier in de Formule 1 tot nu toe vrij gewaard gebleven van de drugssmokkel of handel. Hoewel er in de jaren 1970 een minder bekend lid [dus helaas niet makkelijk te achterhalen] van de F1-gemeenschap, de gevangenis in ging wegens bezit van drugs. Bij een inval van de politie verzette dit heerschap zich als zodanig, dat hij meerdere agenten tegen de grond sloeg en zelf een van hen een gebroken been bezorgde.
De man in kwestie zat zijn straf uit en nooit meer in de Formule 1 gesignaleerd.
Het speelde zich af voordat het grote geld via de tabaksindustrie de F1 binnenstapte. Eigenlijk kun je zeggen dat de Formule 1 toen door een legale drug werd gesponsord, en dat dat het noodzaak tot handel in harddrugs wegnam.
Met betrekking tot het gebruik van drugs, is er geen twijfel dat waar er mensen zijn die over veel geld beschikken, er vaak een drugsscene kan ontstaan. Het is voorstelbaar dat er in de Paddock Club, waarvoor je al gauw een paar duizend euro voor moet neertellen, er mensen zijn die een lijntje snuiven. In december 1998 werden er in een gebied aan de Cote d’Azur zeven mensen aangehouden, wegens vermoeden van verstrekken van drugs. Een van de arrestanten was een fotomodel, die verklaarde dat zij de drugs had geleverd aan een Formule 1 coureur. Namen werden echter niet bekend gemaakt, dus wederom geen hard bewijs.
Dat is nog niet gebleken tijdens een raceweekeinde, daar de mensen die werken aan de auto het sowieso te druk hebben met het werk. Toch werden Rubens Barrichello en Max Papis in 1995 positief getest op stoffen die voorkomen op de lijst van verboden middelen van de Internationaal Olympisch Comité. Beide coureurs hadden een neusspray gebruikt tegen verkoudheid.
Echter verklaarde Dokter Sid Walkins dat efedrine, het betreffende bestandsdeel, geen invloed had op de prestaties van een coureur tijdens een GP. Tevens gaf hij de suggestie op niet meer de lijst van de IOC te gebruiken, maar dat de FIA zelf een lijst van verboden middelen maakte die beter waren toegespitst op de F1.
Er is tot nu toe maar een schlemiel bekend; Tomas Enge.
Enge debuteerde in de Formule 1 in de Grand Prix van Italië op 16 september 2001 voor het team Prost Grand Prix als vervanger van Luciano Burti die in de Grand Prix Formule 1 van België een enorme crash had. In totaal reed Enge drie Grand Prix’, waarin hij geen enkele keer punten haalde.
Enge was daarentegen wél succesvol in andere raceklasses, onder meer Formule 3000, FIA GT en A1GP. Zijn titel in de Formule 3000 van 2002 werd hem ontnomen nadat hij positief was bevonden op het gebruik van marihuana. In mei 2012 is hij verbannen uit de autosport na een positieve dopingtest na een race voor het FIA GT1 World Championship te Navarra.
Enge reageerde geschokt op de schorsing: Na wat er in 2002 gebeurd is, ben ik enorm voorzichtig met betrekking tot doping. Ik heb last van chronische gezondheidsproblemen en heb recent de FIA gevraagd voor een uitzondering, zodat ik medicijnen kan nemen welke op de lijst met verboden producten staan. Ik zal nu samen met experts uitzoeken hoe deze situatie zich heeft kunnen voordoen. Dit ligt voor mij erg gevoelig aangezien het hier gaat om de toekomst van mijn carrière.
Vanwege dit soort verhalen is Bernie Ecclestone zeer op zijn hoede. Zie ook alle ophef rond Lance Armstrong, die in gesprek met Oprah Winfrey bekende doping te hebben gebruikt. De gevolgen zijn zo ver strekkend, dat enkele bobo’s moeten vrezen voor schadeclaims, als Armstrong namen gaat/moet noemen van mensen die hem hielpen de dopingcontroles te ontlopen.
In Nederland besloot de Rabobank te stoppen met het sponsoren van de wielerploeg! En loopt wielrennen als olympische sport gevaar, als ook blijkt dat de internationale wielerbond UCI in gebreke is gebleven.
Doping heeft tegenwoordig dus vergaande belangen en gevolgen, ook qua imago. Al moet er wel worden gezegd dat menigeen flink wat boter op het hoofd heeft. Het is bijvoorbeeld vrij hypocriet van Bernie Ecclestone, die in 1998 verklaarde de F1 niet naar Rusland te brengen omdat het land het imago had dat het door gangsters werd gerund. En diezelfde Ecclestone wil nu Petrov koste wat kost behouden, omdat de F1 in 2014 een Russische GP zal houden.
En het was ook de FOM-baas die wilde dat de F1 een schoon imago moest behouden, maar is nu zelf verwikkeld in een omkopingszaak. Daarmee heeft hij zelf het jarenlange opgebouwde imago van de F1 verdoezeld.
Maar wie gaat dat de kleine grote baas vertellen?