23 mei 1950 is een historische dag. Op die zaterdagmiddag werd de allereerste Formule 1-race gereden, op het oude militaire vliegveld van Silverstone. Een jaar eerder had de toenmalige internationale automobielfederatie een heus wereldkampioenschap op touwen gezet, dat echter alleen in Europa werd verreden. De Grand Prix van Engeland was de eerste, op het oude circuit van Silverstone. Zo goed als al de grote namen waren aanwezig, zoals een Farina, Fangio, Faglioli en �tancelin. Ook Belgi� had een coureur aan de start, deheer Johnny Claes. Winnaar van de eerste race werd Giuseppe Farina, de Italiaan ging na 2u13’23.6 in zijn Alfa Romeo als eerste over de streep.

1954 was een unieke race. Niet vanwege het sportieve spectakel, niet vanwege een grootste gebeurtenis, maar wel door de snelste ronde. Maar liefst 7 coureurs reden de snelste ronde. Fangio, Moss, Gonzalez, Hawthorn, Behra, Ascari en Marim�n reden allen hun rondje in 1’50. Echter, toen rekende men amper tot op een tiende naukeurig, waardoor men zulk iets de dagen van tegenwoordig niet meer zal kunnen meemaken. Een leuk detail is dat tussen 1950 en 1958 de snelste ronde ��n punt waardig was, waardoor de coureurs allen met 0.14 punten extra naar huis keerde.

Nooit meer crashes gezien als in Engeland 1975. Van de 19 geklasseerde coureurs haalden amper 6 coureurs daadwerkelijk de finish. Emerson Fittipaldi werd na 56 ronden vroegtijdig afgevlagd, Brambilla (+ 1 ronde), Lauda, Jones, Andretti en Regazzoni (allen + 2 ronden) kwamen even later ook langs de finish gepasseerd. Pace (2de – 55), Scheckter (3de – 55), Hunt (4de – 55), Donohue (5de – 55), Mass (7de – 55), Depailler (9de – 54), Watson (11de – 54), Jarier (14de – 53), Brise (15de – 53), Henton (16de – 53), Nicholson (17de – 51), Morgan (18de – 50) en Wilson Fittipaldi (19de – 50) werden geklasseerd met “accident” achter hun naam. Eerder in de race werden ook nog Hans-Joachim Stuck (45), Jim Crawford (28) en Tom Pryce (20) uitgeschakeld door een crash. Alleen Lella Lombardi, Jacques Laffite, Ronnie Peterson en Carlos Reutemann werden door mechanische problemen uitgeschakeld.

Winnen als je door de pitsstraat rijdt? Dat kan. Zo bewees Micha�l Schumacher in 1998. De Duitser kreeg een stop-‘n-go penalty nadat hij Heinz-Harald Frentzen onder de gele vlag voorbij reed. Jammer voor hem hadden de Stewards of the Meeting dit gezien en gaven hem een 10-seconden penalty. Schumacher kwam echter pas in de allerlaatste ronde binnen, waardoor hij de finishstreep passeerde in de pitlane. Dagen erna was er nog steeds discussie of dit wel kon, maar uiteindelijk werd er niets aan de uitslag veranderd. Schumacher bleef dus de winnaar, met Mika H�kkinen als tweede.

Silverstone is traditioneel een keerpunt in het seizoen.
– In 1994 werd de titelstrijd spannender, nadat Micha�l Schumacher 64 / 70 haalde. Het leek een walk-over te worden, maar in die race ging hij Damon Hill, de poleman, tot twee maal toe voorbij in de opwarmronde. De Duitser kreeg zwarte vlag, maar negeerde die. Uiteindelijk werd hij twee races geschorst, waardoor Hill terug kon komen in het kampioenschap.
– 1996: Damon Hill heeft al bijna het hele seizoen gedomineerd, en zijn grootste concurrent is zijn debuterende teamgenoot Jacques Villeneuve. Na 9 races had Hill 63 punten, Villeneuve stond tweede met 38. Tijdens de race viel Hill uit omdat er een wielmoer los kwam en hij zijn wiel verloor. Na de race wist hij nog amper 1 maal te winnen. Villeneuve kwam terug zodat de titelstrijd pas in Japan, de allerlaatste race, werd beslist. Hill won, Villeneuve viel uit door een losse wielmoer.
– 1999 ligt waarschijnlijk nog vers in het geheugen van ons allen. De McLarens pakken de eerste startrij in, Micha�l Schumacher is 3de en zijn toenmalige teammaat Irvine was 4de. Bij de start neemt Irvine de derde plaats over, maar omdat zowel Villeneuve als Pedro de la Rosa hun wagen niet kunnen starten wordt de race rood gevlagd voor een herstart. Dit krijgt M.Schumacher echter niet door en haalt Irvine in op het einde van Hangar Straight met een snelheid van 300 km/u. Tot zijn remmen niet meer werken en hij de banden insmakt. De snelheid was gelukkig 200km/u gedaalt, maar Schumacher breekt toch zijn been. Hierdoor wordt teamgenoot Irvine een titelconcurrent en houdt de spanning erin tot de laatste race, in Japan.

1950    G.FARINA             1ste overwinning
1950    Alfa Romeo           1ste overwinning (Farina)
1950    G.FARINA             1ste pole-positie
1950    Alfa Romeo           1ste pole-positie (Farina)
1950    G.FARINA             1ste snelste ronde
1950    Alfa Romeo           1ste snelste ronde (Farina)
1950    L.FAGLIOLI           1ste podiumplaats
1950    R.PARNELL            1ste podiumplaats
1950    L.FAGLIOLI           1ste maal eerste startrij
1950    J.FANGIO             1ste maal eerste startrij
1950    R.PARNELL            1ste maal eerste startrij
1951    J.GONZALEZ           1ste overwinning
1951    Scuderia Ferrari     1ste overwinning (Gonzalez)
1951    J.GONZALEZ           1ste pole-positie
1951    Scuderia Ferrari     1ste pole-positie (Gonzalez)
1951    Alfa Romeo           10de snelste ronde (Farina)
1951    G.FARINA             10de maal eerste startrij
1951    J.FANGIO             10de maal eerste startrij
1952    M.HAWTHORN           1ste podiumplaats
1953    Scuderia Ferrari     10de snelste ronde
1953    J.FANGIO             10de podiumplaats
1954    J.BEHRA              1ste snelste ronde 
1954    O.MARIM�N            1ste snelste ronde
1954    M.HAWTHORN           1ste snelste ronde
1954    S.MOSS               1ste snelste ronde
1954    Equipe Gordini       1ste snelste ronde (Behra)
1954    S.MOSS               1ste maal eerste startrij
1955    S.MOSS               1ste overwinning
1955    S.MOSS               1ste pole-positie
1956    Scuderia Maserati    10de snelste ronde (Moss)
1956    A.DE PORTAGO         1ste podiumplaats
1957    T.BROOKS             1ste overwinning
1957    Team Vanwall         1ste overwinning (Brooks)
1957    Team Vanwall         1ste pole-positie (Moss)
1957    Team Vanwall         1ste snelste ronde (Moss)
1957    M.HAWTHORN           10de podiumplaats
1957    T.BROOKS             1ste maal eerste startrij
1958    R.SALVADORI          1ste podiumplaats
1958    R.SALVADORI          1ste maal eerste startrij
1959    J.BRABHAM            1ste pole-positie
1959    B.McLAREN            1ste snelste ronde
1959    B.McLAREN            1ste podiumplaats
1960    G.HILL               1ste snelste ronde
1960    J.SURTEES            1ste podiumplaats
1960    B.McLAREN            1ste maal eerste startrij
1963    J.CLARK              10de pole-positie
1963    J.CLARK              10de podiumplaats
1963    G.HILL               10de podiumplaats
1965    D.GURNEY            50ste race
1965    Team BRM             10de snelste ronde (Gurney)
1966    J.BRABHAM           25ste maal eerste startrij
1966    D.HULME              1ste maal eerste startrij
1968    J.BRABHAM          100ste race
1968    J.SIFFERT            1ste overwinning
1968    J.SIFFERT            1ste snelste ronde
1968    J.OLIVER             1ste maal eerste startrij
1969    J.STEWART            10de overwinning
1969    B.McLAREN           25ste podiumplaats
1969    D.HULME              10de maal eerste startrij
1971    J.STEWART            10de snelste ronde
1972    E.FITTIPALDI         10de podiumplaats
1973    P.REVSON             1ste overwinning
1973    J.HUNT               1ste snelste ronde
1974    E.FITTIPALDI        25ste podiumplaats
1975    C.REUTEMANN         50ste race
1975    T.PRYCE              1ste pole-positie
1978    Team Brabham        25ste snelste ronde (Lauda)
1979    Williams Team        1ste overwinning (Regazzoni)
1979    A.JONES              1ste pole-positie
1979    Williams Team        1ste pole-positie (Jones)
1979    C.REGAZZONI         25ste podiumplaats
1980    D.PIRONI             1ste snelste ronde
1980    J.LAFFITE            10de maal eerste startrij
1981    J.JARIER           100ste race
1981    Team McLaren        25ste overwinning (Watson)
1982    K.ROSBERG            1ste pole-positie
1982    B.HENTON             1ste snelste ronde
1982    P.TAMBAY             1ste podiumplaats
1985    D.WARWICK           50ste race
1986    T.BOUTSEN           50ste race
1987    N.MANSELL            10de overwinning
1988    A.SENNA              10de overwinning
1988    N.MANSELL            10de snelste ronde
1988    N.MANSELL           25ste podiumplaats
1988    A.NANNINI            1ste podiumplaats
1989    A.PROST             75ste podiumplaats
1990    R.PATRESE          200ste race
1991    M.ALBORETO         150ste race
1991    M.GUGELMIN          50ste race
1991    S.MODENA            50ste race
1992    N.MANSELL           25ste pole-positie
1993    A.PROST             50ste overwinning
1993    D.HILL               1ste snelste ronde
1995    J.HERBERT            1ste overwinning
1995    D.HILL              25ste maal eerste startrij
1996    M.H�KKINEN           10de podiumplaats
1997    D.COULTHARD         50ste race
1997    Williams Team      100ste overwinning (Villeneuve)
1997    A.WURZ               1ste podiumplaats
1999    M.H�KKINEN           10de snelste ronde
2000    M.SCHUMACHER        75ste podiumplaats
2001    M.H�KKINEN          50ste podiumplaats

Alles weten over Formule 1 in 2022?
Hier, op GP Pits brengt Formule 1 nieuws eneen F1 Magazine F1-seizone 2021 lees je alles over de races, voorbeschouwingen, nabeschouwingen en het brekende nieuws.
Op ons gratis forum lees je alles over formule 1 en nog veel meer. Meld je gratis aan en neem deel aan discussies over de mooiste sport van de wereld!

By peter