Talent, wat is dat toch?

Waar de een spreekt van aangeboren vaardigheden, spreekt de ander van ontwikkelde gaven. Als we uitgaan van aangeboren vaardigheden, betekent dit dat je zonder een aangeboren vaardigheid, bijvoorbeeld rekenen, geen rekenwonder zou kunnen worden.

Dat betwijfel ik. Ik denk dat ontwikkelde gaven beter past.

Een gedachtegang is dat iedereen over enorme mogelijkheden beschikt om schrijver, techneut of autocoureur te worden. De genen bepalen een deel, je aanleg. Maar door iets vaak te doen en gericht te trainen is iedereen in potentie talentvol op ieder gebied.

Denk aan de 10.000 uur-regel, waarbij men stelt dat je pas goed bent in iets als je ergens 10.000 uur in hebt gestoken.

Deze stelling was afkomstig van de Zweeds-Amerikaanse psycholoog K. Anders Ericsson. Hij had onderzocht wanneer en waardoor iemand uitblinkt in iets. Uit zijn onderzoek bleek dat toppers in hun vakgebied veel ervaring hebben. Pas na 10.000 zou je een bepaalde vaardigheid echt onder de knie hebben.

Dat gezegd hebbende, zien we toch dat de mens een mooi stukje natuur is. De mens is in staat om zichzelf te verbeteren, op zoek naar meer snelheid of kwaliteit. Hij zette snelheidsrecords, bedwong angstaanjagende bochten en/of auto’s. De autosport kun je een toonbeeld van samenspel tussen mens en machine noemen. De inhaalactie van Webber op Alonso in Eau Rouge, laat staan de onwezenlijke prestaties van Ayrton Senna in de regen van Donington 1993.

Ik geloof erin dat je mensen “aan” kunt zetten en dat er dan een proces op gang komt, waarbij ze nieuwe talenten de ruimte geven, ermee oefenen en uiteindelijk gaan uitblinken.

Maar wat zegt dat over de vaardigheden van een Formule 1-coureur? Menigeen, ook ondergetekende, sloeg zijn ogen ten hemel toen HRT de tweede stoeltje aan Karthikeyan gunde.

Goed, Narain zal mij rijles geven als het tot een confrontatie tussen ons zou komen. Maar toch menen wij, de fans langs de baan, dat de Indiër niets te zoeken heeft in de F1. Maar geeft de Formule 1 sowieso niet elk talent een werkelijke, eerlijke kans? Dat de F1 superzwaar is, dat hoe ik u niet te vertellen.

Vaak heeft dat met geld c.q. sponsors te maken. Ja, de Formule 1 is meer dan alleen maar (rij)talent! Is dat eerlijk? Daarover verschillende meningen. Heel wat veelbelovende talenten vallen af en halen de koningsklasse nooit. Ze vertrouwden teveel op hun natuurlijk talent en groeiden niet, omdat ze niet onderzochten hoe ze eventueel sterker zouden kunnen worden.

Zelf zie ik het liefst de snelste rijders in de F1, maar niemand zit te wachten op een grid die voor 75% uit bijvoorbeeld Chinezen bestaat…Niet waar? Een beetje politiek en commercie komt dus altijd om de hoek kijken.

Slechts weinigen die al de Formule 1 halen, kunnen competitief zijn op een bepaald moment. Maar veel hangt af van de instelling waarmee een coureur de F1 betreed.

Sommigen zijn gewoon graag F1-coureur [waar ik Narain onder schaar], anderen willen alleen maar winnen. De enkeling is vanaf het eerste moment competitief, zoals Lewis Hamilton in 2007. Anderen moeten jarenlang werken en wachten, tot ze in een goede auto zitten zoals Jenson Button. Lewis won het WK in minder races dan Button, maar maakt dat van hem een groter talent dan Button?

Of Alesi, die maar 1 race wist te winnen?

Dat is moeilijk te zeggen, maar waarschijnlijk niet. Lewis had in 2007 en 2008 een prima auto onder zijn kont, waar hij in 2009 achter de feiten (en Button) aan reed.

Maar wanneer is iemand competitief in de F1? Als een coureur anderhalf seconde langzamer is dat de top, wordt hij gezien als veldvulling. Maar als je nauwkeuriger gaat kijken, zie je iets heel anders.

Stel dat we rijden op het circuit van Sepang, Maleisië. Dat circuit telt vijftien bochten. Een anderhalf seconde gedeeld door 15 bochten, is slechts 1 tiende per bocht. Een marginaal verschil, maar opgeteld is het een grote marge. Als deze coureur niet op korte termijn in een snelle, competitieve auto kan stappen, verwordt zijn carrière tot een voetnoot in de geschiedenis van de F1.

Men zal dan zeggen; Een redelijke coureur, maar geen groot talent…en toch is hij slechts 1 tiende per bocht langzamer.

Je zou kunnen stellen dat het ultieme verschil tussen de langzaamste en de snelste rijder op de F1-grid, ca een halve seconde is. Dat is de bijdrage van de coureur, dus vergroting van dat verschil moet uit de auto komen.

En als je in een HRT zit, die keer op keer erin slagen om de wintertests te missen, dan kun je alleen maar opvallen in een gekke race of een positieve indruk trachten achter te laten bij je teamleden. Immers zou je geen respect tonen naar je monteurs, die hard aan je wagen werken, als je je koppie laat hangen, domme dingen doet of crasht. Ze zullen ze dan afvragen wat je nu weer aan het doen bent.

Of je zorgt ervoor dat je flink veel sneller bent dan je teamgenoot. Maar als die een overjarige coureur is of een rijder met een goedgevulde zak geld, dan schiet je niet echt veel op.

En daarmee belanden wij bij een van de wreedste zaken van de sport. Je bent net zo snel als dat je auto het toelaat, ongeacht je talent.