Na negen maanden in coma te hebben gelegen kwam er op vrijdagavond 17 juli 2015 een einde aan het leven van Marussia coureur Jules Bianchi. Met Bianchi verliest de autosport een veelbelovend talent. Een overzicht van een carriére die helaas nooit tot volle bloei kwam.
Racen in het bloed
Voor Jules Bianchi, geboren op 3 augustus 1989, is er weinig twijfel over wat hij later wil worden. Met een opa die in de jaren zestig actief was in de GT racerij en een oud-oom die de 24 uren van Le Mans en een Formule 1 podium op Monaco op zijn naam heeft staan wordt het al vrij snel duidelijk dat Jules autocoureur gaat worden.
Na een periode in de kartsport stapt Jules in 2007 over naar de autosport. Hij maakt zijn debuut in het Franse Formule Renault 2.0 kampioenschap voor het SG Formula team. Jules pakt er direct de nationale titel met vijf zeges. Het eerste visitekaartje is afgegeven. Ook in de Formule Renault Eurocup maakt hij indruk met één snelste ronde en één pole position in drie races.
Europees Formule 3
Het indrukwekkende debuutseizoen in de autosport is meteen goed voor een zitje bij ART Grand Prix in het Europees Formule 3 kampioenschap. ART is een gerenommeerd team in de lagere klassen van de autosport en is deels in handen van Nicolas Todt, de zoon van voormalig Ferrari teambaas Jean Todt. Todt treedt ook op als manager van Bianchi.
In 2008 finisht Bianchi als derde in het Europees Kampioenschap Formule 3 met twee pole positions, twee snelste ronden. Winnen doet hij in race 2 op het Bugatti circuit van Le Mans, en in race 2 van het laatste raceweekend op Hockenheim. Het absolute hoogtepunt van het seizoen komt op het circuit van Zolder. Hij wint daar de prestigieuze Masters of Formula 3.
Het seizoen 2009 wordt voor Bianchi een ongekend succes. Opnieuw komt Jules in actie voor ART Grand Prix. Hij wint het Europees Formule 3 kampioenschap met nog enkele races te gaan. Bianchi pakt de titel door zes van de tien pole positions te pakken, zeven van de twintig snelste ronden te rijden en negen van de twintig races te winnen. Daarmee is hij onder andere toekomstig Formule 1 collega’s Valtteri Bottas en Esteban Gutiérrez te snel af.
GP2 series
De titel in de Formule 3 levert Jules een zitje op voor het ART team in de GP2 Asia series. Heel bijzonder wordt zijn deelname aan de Asia series niet. Jules komt niet aan winnen toe en moet het doen met een pole position in Bahrein en een podium in Abu Dhabi. In de eindstand eindigt hij op een twaalfde plek. Wel moet daarbij gezegd worden dat hij niet deelneemt aan het eerste weekend in Abu Dhabi.
In het hoofdkampioenschap, wederom rijdend voor ART, pakt Bianchi pole positions in Spanje, Groot Brittannië en Italië. In Duitsland rijdt hij de snelste ronde over de Hockenheimring. Podiums worden er gescoord in Monaco, Valencia, Groot Brittannië en Italië. Winnen is te hoog gegrepen voor Jules maar door relatief constante prestaties weet hij toch als derde te eindigen in de eindstand.
Tijdens het raceweekend in Hongarije op de Hungaroring komt ook de eerste aanvaring met een Nederlandse coureur. Bianchi spint in de eerste ronde van de race en komt frontaal in botsing met de onder Chinese licencie rijdende Nederlander Ho Pin Tung. Door de rugklachten die hij oploopt bij de crash moet hij de tweede race van dat weekend missen. Een race later in België is Jules echter gewoon weer aanwezig.
Het volgende seizoen, 2011, rijdt Bianchi opnieuw voor ART in de GP2. Het seizoen begint wederom in de GP2 Asia series, en dit jaar heeft hij er meer geluk. Het seizoen bestaat dankzij de onrust in Bahrein slechts uit twee weekends en vier races. Door het wegvallen van Bahrein wordt er zelfs een wedstrijd verreden in Europa op het Italiaanse Imola. Het zou het laatste GP2 Asia seizoen worden. Bianchi wint de openingsronde in Abu Dhabi en wordt derde in de eerste race op Imola. Daarmee komt hij slechts vijf punten tekort om Romain Grosjean (Dams) van de titel te houden.
In de GP2 Main series eindigt hij wederom als derde in de eindstand. De oogst van dat seizoen is één pole position en één overwinning op Silverstone na een fantastisch gevecht met Christian Vietoris. Verder beklimt hij vijf keer het podium. Slechts één keer finisht hij buiten de top 10 en drie keer valt hij uit.
Twee uitvalbeurten worden veroorzaakt door wederom een aanvaring met een Nederlander. Zowel in Spanje als in Monaco vliegen beide coureurs elkaar in de haren. Giedo is woedend op Bianchi na de crash in Spanje waarbij Bianchi tijdens de start het pad van Giedo kruist. Beide heren eindigen in de muur.
Formule Renault 3.5
In 2012 rijdt Bianchi voor het eerst sinds 2007 niet voor ART. Hij maakt de overstap naar en Tech1 team in de Formule Renault 3.5. Vijf maal start hij van pole position, zeven keer klokt hij de snelste ronde en drie maal wint hij een wedstrijd. Naast de overwinningen behaalt hij vijf podiumplekken.
Het seizoen wordt ongekend spannend wanneer Bianchi opnieuw een Nederlander tegen het lijf loopt. Ditmaal wordt de strijd om de titel beslist tussen Jules Bianchi en Robin Frijns. In de laatste race verliest Jules de titel aan Frijns. Hij ligt op titelkoers als Frijns hem van de baan dwingt in een enthousiaste actie om de positie terug te pakken.
Formule 1
Al vroeg in de professionele carriére van Bianchi wordt hij in verband gebracht met Ferrari. Hij test twee dagen voor het team in December 2009 als beloning voor het winnen van het Formule 3 kampioenschap. Zijn prestaties tijdens de test leveren hem een plekje op in de Ferrari Driver Academy. In 2011 wordt Jules gepromoveerd tot test en reserverijder van het legendarische Italiaanse team. Hij mag wederom testen tijdens de Young Drivers Test in Abu Dhabi en op Fiorano is hij sneller dan hét grote Ferrari talent van dat moment, Sergio Perez.
In 2012 komt Bianchi voor het eerst ook in actie tijdens de raceweekends. Ferrari stalt hem bij Force India en daar mag hij negen vrije trainingen voor zijn rekening nemen. Lange tijd lijkt het erop dat Bianchi in 2013 mag instappen als racerijder voor het team. Maar na een shoot-out tijdens de wintertests op Barcelona kiest teambaas Vijay Mallya er toch voor om Adrian Sutil te laten terugkeren.
Erg lang hoeft Bianchi overigens niet te wachten op zijn Grand Prix debuut. Wanneer Luiz Razia zijn sponsorverplichtingen niet kan voldoen mag Jules instappen bij het achterhoedeteam Marussia. Op 17 maart 2013 maakt hij in het Australische Melbourne dan ook zijn Formule 1 debuut. Nadat hij eerder al teamgenoot Max Chilton te snel af was in de kwalificatie finisht hij een dag later tijdens de race als vijftiende en is daarmee de beste coureur van de achterhoede. Hij houdt zijn teamgenoot, en beide Caterhams achter zich.
Dat de Marussia geen hoogvlieger is was vooraf bekend. Het beste resultaat van Bianchi is dan ook een dertiende plek tijdens de Grand Prix van Maleisië. In de eindstand eindigt Jules als negentiende, voor directe concurrenten Pic, Van der Garde en Chilton.
Tijdens de Grand Prix van Duitsland valt Bianchi uit met een opgeblazen motor. Wanneer hij al achter de vangrail staat begint zijn auto te rollen en rijdt stuurloos achterwaarts het circuit op. Een Formule 1 wagen kent immers geen handrem. Het incident loopt gelukkig goed af, en achteraf kan iedereen er redelijk lachen om het knullige incident. Na het overlijden van Jules komt een filmpje gemaakt door een fan vanuit het publiek in een ander perspectief te staan. Let op de tractor die probeert de stuurloze wagen in te halen terwijl de race op dat moment nog gewoon op volle snelheid door gaat.
Al voordat het kalenderjaar 2014 begint is het al duidelijk dat Bianchi samen met Max Chilton aanblijft bij Marussia. Wederom zijn er geen vooruitzichten op succes en moeten Jules en Chilton zich vooral bezig houden met de Caterhams van Kamui Kobayashi en Marcus Ericsson.
Maar het seizoen 2014 kent toch nog een waanzinnig hoogtepunt. Bianchi behaalt er de negende plaats en daarmee de eerste twee punten van Marussia team. Het team zit op dat moment financieel al in zwaar weer en de punten van Bianchi en het bijbehorende prijzengeld zouden er later voor zorgen dat het team anno 2015 nog steeds op de grid staat als Manor Marussia.
Dan komt echter ook het zwarte weekend op Suzuka. Lange tijd wordt er gespeculeerd of de race wel doorgang moet vinden omdat tyfoon ‘Phanphone’ op komst is. De race gaat echter gewoon van start onder zeer natte omstandigheden. Als het in ronde 42 zo hard gaat regenen dat Adrian Sutil van de baan spint in de Dunlop bocht wordt er dubbel geel gezwaaid. Een ronde later komt Bianchi met te veel snelheid aangereden en aquaplaneert van het circuit af. Precies op dat punt staat een shovel de gestrande wagen van Adrian Sutil te verwijderen. Jules raakt de shovel frontaal.
De wedstrijd wordt onmiddelijk stilgelegd en niet meer hervat. Bianchi wordt op dat moment per ambulance overgebracht naar het Mie Prefectural General Medical Center. In November wordt Bianchi, nog steeds in coma, overgevlogen naar het Centre Hospitalier Universitaire de Nice in Frankrijk. Hier zal hij op 17 juli 2015 na negen maanden in coma te hebben gelegen overlijden.
Jules Bianchi is de eerste Formule 1 dode sinds Ayrton Senna verongelukte in 1994. Eenentwintig jaar lang bleef de Formule 1 schoon van dodelijke ongevallen. Helaas moet de sport vanaf 17 juli opnieuw de dagen zonder fatale crashes gaan tellen. De dood rijdt nog steeds elke race weer met de coureurs mee.
