De momenten kort voor de race zijn altijd mooi. Zo ook nu. Zeker als Lucas Di Grassi onderweg naar de grid de banden inschiet. De rest neemt zijn plekje in op de overvolle grid. Hotemetoten, journalisten, teamleden, een verdwaalde pitspoes, wat bekende mensen. Alles krioelt nog even door elkaar heen. IJs koelt de wagens. Engineers en rijders praten nog wat. Even later gaan de bandenwarmers eraf. De grid stroomt leeg. De wagens, bemand door de artiesten, blijven alleen achter op het podium van Suzuka.
Rondje opwarmen. De opwinding als altijd. Het hart klopt een toefje sneller dan normaal. Spanning. Concentratie. Iedereen rijdt weer naar zijn positie. Ogen gericht op dat ene dat telt: Die rode lampen. Toeren schieten omhoog. De adrenaline ook. Kun je nagaan hoe de 24 coureurs zich voelen…
De lichten doven. Het veld stuift weg. Opwinding. Als altijd. Er gebeurt teveel om het zonder herhaling volledig te kunnen zien. Hamilton en Kubica katapulteren van hun plek. Rosberg zakt heel ver terug. Kortstondige mini-gevechtjes overal. Petrov duikt haaks linksaf en drukt zijn neus vol in de banden. Massa probeert er twee in te halen binnendoor. Maar het mislukt faliekant. Safety Car. Een rondje of 5,6 achter de Mercedes aan. Kubica verliest een wiel en een mooie 2e plaats. ‘Safety Car in this lap’ verschijnt in beeld.
We racen weer! De 18 overgebleven rijders drukken het gaspedaal nog wat verder in. Vettel voor Webber. Dan Alonso. De beide McLarens. De rest. Ik hoor iemand zeggen hoe interessant het is dat Jenson Button op de harde banden van start is gegaan. De rest van de top niet. Kan wel eens in het voordeel van de kampioen gaan werken over een rondje of wat. Is dat wat interessant is tijdens een autorace? Formule 1 anno 2010.
Rosberg probeert buitenom te gaan in 130R. Schiet er even af. Mislukt. Kobayashi elleboogt wat in de hairpin. Cool! Even later schiet hij netjes voorbij aan Sutil. Leuk gevecht in het middenveld. Formule 1 anno 2010.
Langzaamaan druppelt iedereen naar binnen voor de stops. Behalve Button dan op zijn harde banden. Even wat opwinding. Hamilton hamert flink op zijn nieuwe banden. Kobayashi moet eraan geloven. Mooie manoeuvre van Lewis aan het eind van start/finish. De Japanse thuisfavoriet speelt het fair. Hamilton heeft net genoeg ruimte en verzilverd zijn superieure materiaal.
Michael Schumacher is veel sneller dan teamgenoot Rosberg. De oudste Duitser heeft vers rubber. Rosberg niet. Een grootheid met superieur materiaal op een baan waar kan worden ingehaald. Dat kan leuk worden. Ze razen over het rechte stuk. Rosberg kiest, heel slim, de binnenzijde en wint de bocht. Michael sluit weer aan. Het gevecht sterft langzaam. Michael verliest zijn momentum. Het superieure rubber slijt te snel achter Rosberg. Formule 1 anno 2010.
We racen weer! De 18 overgebleven rijders drukken het gaspedaal nog wat verder in. Vettel voor Webber. Dan Alonso. De beide McLarens. De rest. Ik hoor iemand zeggen hoe interessant het is dat Jenson Button op de harde banden van start is gegaan. De rest van de top niet. Kan wel eens in het voordeel van de kampioen gaan werken over een rondje of wat. Is dat wat interessant is tijdens een autorace? Formule 1 anno 2010.
Rosberg probeert buitenom te gaan in 130R. Schiet er even af. Mislukt. Kobayashi elleboogt wat in de hairpin. Cool! Even later schiet hij netjes voorbij aan Sutil. Leuk gevecht in het middenveld. Formule 1 anno 2010.
Langzaamaan druppelt iedereen naar binnen voor de stops. Behalve Button dan op zijn harde banden. Even wat opwinding. Hamilton hamert flink op zijn nieuwe banden. Kobayashi moet eraan geloven. Mooie manoeuvre van Lewis aan het eind van start/finish. De Japanse thuisfavoriet speelt het fair. Hamilton heeft net genoeg ruimte en verzilverd zijn superieure materiaal.
Michael Schumacher is veel sneller dan teamgenoot Rosberg. De oudste Duitser heeft vers rubber. Rosberg niet. Een grootheid met superieur materiaal op een baan waar kan worden ingehaald. Dat kan leuk worden. Ze razen over het rechte stuk. Rosberg kiest, heel slim, de binnenzijde en wint de bocht. Michael sluit weer aan. Het gevecht sterft langzaam. Michael verliest zijn momentum. Het superieure rubber slijt te snel achter Rosberg. Formule 1 anno 2010.
Het is gek eigenlijk. Het veld vooraan zit dicht bij elkaar. Het hele jaar al. Natuurlijk zijn de RedBull’s de snelste wagens. Maar Alonso zit op de hielen. Zowel op de baan als in de titelstrijd. De McLaren’s zitten in een lastige fase, maar veel tijd geven ze niet prijs. Suzuka is een mooie baan. Drie goede inhaalmogelijkheden. Alle ingrediënten dus voor een prachtig, heroïsch gevecht. Misschien wel zo’n gevecht waar we het later nog over hebben. Jaren later. Maar nee, deze race gaat al snel vergeten worden.
Want dat gevecht komt nooit. Vooraan hangt de WK spanning boven de baan. Niemand wil meemaken wat Lewis Hamilton mee heeft gemaakt: twee nulscores en effectief uitgeschakeld voor de titel. En dus volgt men elkaar. Zonder de drive om in te halen. Maar ook zonder een échte kans om in te halen. Gaten onderling worden zelden kleiner dan 1,5e seconde. Kan ook niet. Dan wordt de wagen instabiel. Vuile lucht en dat soort dingen. Bekend verhaal. Formule 1 anno 2010.
Het WK-verhaal blijft spannend. Al lijkt in het plot toch geen McLaren voor te komen. Hamilton en Button vallen steeds verder terug. Webber is kandidaat nummer 1. Maar Vettel was dit weekend de snellere. Alonso maximaliseert. Meer kon niet dit weekend. Nog 75 punten zitten in het WK. Webber heeft een marge van 14 punten. Voorlopig spanning zat dus.
Maar spanning lijkt het toverwoord in de F1 momenteel. Meer is het niet. Van het racen moeten we het niet hebben. Twee weken terug was Vettel de snelste maar kon hij een racelang geen aanval wagen op Alonso. Vandaag andermaal geen enkel gevecht tussen de frontrunners. We moeten het hebben van een chaotische start, pitstopstrategieën, harde banden en zachte banden, een gat dat even krimpt, een losschietend wiel of een ambitieuze Japanner in het middenveld. Formule 1 anno 2010 in een notendop.
Gaap.