Ik weet niet hoe ik er aan gekomen ben maar door de jaren heen heb ik een verschrikkelijke interesse in politiek ontwikkeld en daardoor een afkeer gekregen van overdreven patriottisme en nationale trots. Toen ik zondag middag voor de televisie zat om de podiumceremonie te volgen verschenen er plots de woorden: Trophy presented by Mehmet Ali Talat, President of the Turkish Republic of Northern Cyprus. Onmiddellijk dacht ik bij mezelf: “Hier komen problemen van” en nog geen 24 uur later klopten ze op de grote F1 deur.

Eerst even wat achtergrond. Cyprus is een klein eiland in de Middellandse Zee, het is drie keer kleiner dan België en zoals meestal het geval is bij zulke kleine en onherbergzame brokken land wordt er al enorm lang een strijd om gevoerd. Laten we het er gewoon op houden dat de Grieken en de Turken op het eiland graag met elkaar in de clinch gaan met als één van de hoogtepunten de staatsgreep van een Grieks Cypriotische groepering in 1974.
Turkije voerde als reactie onmiddellijk een invasie uit om de Turks Griekse bevolking te steunen. Het eiland werd opgesplitst in een Grieks gezind deel en een Turks gezind deel met daartussenin een gedemilitariseerde zone. Om een enorm lang verhaal kort te maken: enkele jaren later riep het Noordelijke deel de onafhankelijkheid uit. In die kabel zat slechts 1 kink, de Turkse Republiek van Noord Cyprus wordt enkel erkend door Turkije en is een doorn in het oog van het Grieks gezinde Cyprus.

De trofee van Massa

Normaal gezien had de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan de trofee van de winnaar moeten uitrijken. Volgens de Turkse pers werd hij echter verhinderd en dus moest er een vervanger worden gezocht. Rifat Hisarciklioglu, de voorzitter van de kamer van koophandel, stelde naar eigen zeggen voor om Mehmet Ali Talat de trofee te laten overhandigen.

Dit is een belangrijke kans voor de diplomatieke erkenning van de TRNC in 203 landen. Zei hij tegen de Turkse krant Zaman.

 

 

Normaal gezien moeten de namen van de personen die de trofeeën overhandigen de dag voor de race bij de FIA bekend worden gemaakt. Dat gebeurde niet en Bernie Ecclestone ging verhaal halen bij Hisarciklioglu, die wist hem te vertellen dat ze nog niet wisten wie de eerste trofee zou uitreiken. Pas rond zondagmiddag werd er duidelijk wie dat zou doen. Meteen ging er bij de Brit een lichtje branden en hij stapte weer naar Hisarciklioglu om hem duidelijk te maken dat dit gewoon niet kon omdat de TRNC internationaal niet wordt erkend. Hij liet zich naar verluidt overhalen door Hisarciklioglu.

De Turken hadden de FIA en de FOM goed bij de neus gehad want Murat Yalcintas bekende na afloop dat ze de bekendmaking van de officials op het podium hadden uitgesteld omdat ze Talat hadden uitgenodigd. Met een onvoorstelbaar gemak hebben ze de Formule 1 voor hun kar gespannen om een grote provocatie uit te voeren.

De Cypriotische regering kon natuurlijk niet lachen met de overhandiging van de trofee door een “zogenaamde president van een onbestaande staat” en liet verstaan dat het de FIA zou vragen om op te treden tegen “het onaanvaardbare gedrag”.

De Turkse kant heeft de FIA bedrogen en heeft een sportevenement misbruikt voor politieke doeleinden door een provocerend manoeuvre en absurde propaganda methodes. Zei regeringswoordvoerder Christodoulos Pasiardis.

De probleemstelling

Het is simpelweg not done dat een land een Grand Prix misbruikt als een vorm van politieke propaganda. De manier waarop het gebeurde en de reacties achteraf zijn op zich al meer dan genoeg om te stellen dat Turkije de sport opzettelijk in diskrediet heeft gebracht. Het is duidelijk dat dit niet onbestraft kan worden gelaten, al was het maar om te voorkomen dat dit soort zaken zich nog eens herhaalt.

Het risico bestaat nu dat het land zijn Grand Prix zal verliezen. Daar houdt het niet op want mocht dat gebeuren dan moet het gewoon blijven betalen voor de races die het niet kan organiseren. Deze situatie is er één die de FOM zeker en vast niet graag zal zien gebeuren en mocht het zo ver komen zal er weinig zijn dat het er tegen zal kunnen doen. Zowel Hisarciklioglu en Yalcintas kunnen niet zwijgen over de stunt van zondag en het verhaal – inclusief hun bekentenissen – wordt breed uitgesmeerd in de Turkse pers.

 

 

Laat het wel duidelijk zijn dat er nog geen officieel woord is gevallen over een mogelijke schrapping van de Turkse Grand Prix en het land zal er waarschijnlijk wel met een soort tikje op de vingers van af komen, maar mocht het de race verliezen zullen de Turken het dankzij hun loslippigheid en bijhorende vaderlandse trots het bijzonder moeilijk hebben om zichzelf te verdedigen.

By peter