Wat een raceweekend was het weer! Daar in het park van Albert aan de andere kant van de wereld, daar in het land van de spring beesten die ze kangoeroe noemen.

Een geweldige race werd er verreden op de openbare weg rond de watermassa in Albert Park. De openbare weg was overigens voor de gelegenheid wel afgezet, want fietsers tegenkomen op een stuk waar je met een Ferrari F248 een slordige 300 km/u gaat zou niet handig zijn… en wie haalde die slordige 300 km/u dan wel met die Ferrari? Wel, dat waren de heren Massa (inderdaad, diezelfde van dat water uit de zin hiervoor) en de voormalig wereldkampioen. En wie dat is, dat begint iedereen langzamerhand te vergeten, Ferrari heeft voor het tweede jaar op rij de zaakjes niet zo voor elkaar als je zou verwachten van het op een na rijkste team van de grid. De Duitser die grossiert in wereldtitels is geen echte bedreiging voor de toppers van nu.

Alonso wordt niet echt gehinderd in zijn opmars naar de tweede titel, Fisico heeft wederom een zege behaald en heeft daarmee een evenaring van zijn beste seizoen tot nu toe, Raikonen gaat gewoon verder met pech hebben, Montoya schijnt ook nog mee te doen, maar dat zijn slechts geruchten en Jantje Beton kan met zijn Honda de pole pakken maar vlamt in de wedstrijd op de verkeerde manier… 10 Meter voor de eindstreep moest Button de rokende en uitgefikte machine achterlaten, al had hij kunnen uitrollen onder de vlag door en zo misschien nog punten scoren. Maar ja, in de huidige reglementen is uitvallen v��r de vlag beter dan na het zwart/wit geblokt. Dat komt je immers op een straf van tien plaatsen op de grid te staan, zo wist de monteur ook aan Jantje Beton te melden!

En hij was niet de enige uitvaller in het Australische land. Zo waren er meer, om nog maar eens terug te komen op de �men in red�. Schumacher is geen schaduw meer van wie hij was, of eigenlijk is het steigerende paard verbleekt! Het rood ziet er nog altijd vurig uit, maar zou eigenlijk anno 2006 vervangen moeten worden door een vaal, zonverkleurd lichtroodachtig roze kleurtje. Als Schumacher heden ten dage op de grid verschijnt vallen de rookies niet meer in aanbidding op de knie�n, maar moet hij zich zelfs aan hen voorstellen.

Weet u hoe de eerste ontmoeting tussen Michael Schumacher en Nico Rosberg is gegaan? Uw columnist wel! Rosberg stapte op de grid in Bahrein op Schumacher af en de volgende conversatie ontspon zich.

NR: �Hi, I am Nico the new Williams pain in the Aussie ass and who are you?�
MS: �Hallo, Ich bin der gr�sste Formel1 Pilot aller zeiten, 7 mahl Weltmeister. Ich bin Michael Schumacher, aber sie d�rfen mir Herr Weltmeister nennen!�
NR: �Spricht du kein Englisch? Schumacher sagst du? Aah nat�rlich, du bist Ralf seinen bruder…!�
MS (duidelijk ge�rriteerd en in z�n beste Italiaans): �Mich � El Schumacher!�
En dat was het netste gedeelte van de conversatie, de rest is niet voor herhaling vatbaar vanwege de oplopende irritatie van Schumacher over zoveel respectloosheid van de jonge Rosberg voor de gevestigde naam van �Der Schumi� (wat vertaald in het Nederlands overigens �het schuimpje� betekend…).

Inmiddels zijn we twee Grand Prix� verder en staat Nico meer in de belangstelling dan de wereldkampioen van weleer. Schumacher raakt langzaam in de vergetelheid als hij niet uitkijkt en als Ferrari niet snel de zaakjes voor elkaar gaat krijgen. En het heeft er alle schijn van dat het de Italianen dit jaar weer niet gaat lukken. Beide Ferrari�s crashten spectaculair uit de race in het park van Albert, daar tussen de spring beesten die ze Kangoeroe noemen.

De kleinste beker ging deze keer naar Ralf en Toyota die het ineens redelijk voor elkaar hadden, de middelste beker was voor Raikonen en McLaren en de grootste bekers werden wederom aan Fernando Alonso en Renault uitgereikt, nog even zo doorgaan en hij kangoeroe worden, in tegenstelling tot Michael Schumacher, hij wasgoeroe…

Veritas, 04.04.2006

By peter