Mooiste momenten Michael Schumacher

[gloudiesaurus]

Het is wel erg rustig op het forum dit jaar.
Daarom een topic, Michael Schumacher is gisteren 50 geworden. Wat zijn voor jullie de mooiste momenten uit zijn carrière?

Voor mij de Grand Prix van Spanje uit 1996:

[Fietser]

Schumacher was/is misschien wel de beste F1-coureur ooit - zeker statistisch gezien. Maar vreemd genoeg komen bij mij in sneltreinvaart meer dieptepunten dan 'mooiste momenten' bovendrijven. Ik heb beslist geen hekel aan hem en begroette zijn overwinningen en titels met plezier. Maar helaas moest ik erg diep spitten om iets 'echt moois' te vinden, ofschoon er ongetwijfeld vele waren. Dit terzijde.
Ik kies daarom niet voor een moment, maar voor een periode. Het een na laatste jaar van Senna's leven. Schumacher was namelijk bezig fors aan Senna's boom te zagen. De tot dan superieure Braziliaan leek (in mijn ogen althans!) steeds meer in vertwijfeling vanwege de snelheid die de jonge Duitser uit zijn Benetton perste. Op een gegeven ogenblik kwam Senna (McLaren-Ford) met de suggestie dat Ford een krachtiger motor in Schumachers wagen had gelepeld. Dit alles was natuurlijk een verkapt, maar geweldig compliment aan Schumacher. Ik vond dit een van zijn mooiste momenten.

[Mickey]

Zijn eerste WK bij Ferrari was voor mij wel bijzonder, loon naar werken.

[Tuesday]

Voor mij is dat dan toch wel Indianapolis 2003. Vooral omdat ik er zelf bij was, maar het was ook gewoon een hele aparte race met steeds wisselende omstandigheden, waar Schumacher als 7e startte en uiteindelijk met overmacht won. Het kampioenschap was voor de race nog helemaal open en er waren heel veel Columbianen die natuurlijk allemaal voor Montoya kwamen. Na de race had Schumacher de titel zo goed als binnen (ook al werd het toch nog ff spannend in Japan).

[gloudiesaurus]

Voor mij is dat dan toch wel Indianapolis 2003. Vooral omdat ik er zelf bij was, maar het was ook gewoon een hele aparte race met steeds wisselende omstandigheden, waar Schumacher als 7e startte en uiteindelijk met overmacht won. Het kampioenschap was voor de race nog helemaal open en er waren heel veel Columbianen die natuurlijk allemaal voor Montoya kwamen. Na de race had Schumacher de titel zo goed als binnen (ook al werd het toch nog ff spannend in Japan).

Gaaf zeg ik herinner me deze race nog heel goed. Mooi dat je hier "live" bij was. "Live" races blijven toch altijd speciaal!

[Sabai]

Zijn eerste titel met Ferrari is voor mij het mooiste moment. Na al die jaren er naartoe gewerkt en dan eindelijk kwam daar de beloning. Zijn periode bij Benetton vind ik persoonlijk een smetje. Hij heeft toen mooie dingen laten zien maar ik herinner mij toch vooral de smerige streken van die tijd.

[Tuesday]

Voor mij is dat dan toch wel Indianapolis 2003. Vooral omdat ik er zelf bij was, maar het was ook gewoon een hele aparte race met steeds wisselende omstandigheden, waar Schumacher als 7e startte en uiteindelijk met overmacht won. Het kampioenschap was voor de race nog helemaal open en er waren heel veel Columbianen die natuurlijk allemaal voor Montoya kwamen. Na de race had Schumacher de titel zo goed als binnen (ook al werd het toch nog ff spannend in Japan).

Gaaf zeg ik herinner me deze race nog heel goed. Mooi dat je hier "live" bij was. "Live" races blijven toch altijd speciaal!

deze race was op tv misschien wel net zo mooi. Op de tribune is zo'n chaotische race best lastig te volgen, ook al hadden we een scherm aan de overkant en konden we bijna de helft van het circuit zien. Maar al met al zeker een onvergetelijke ervaring met een (voor mij) perfecte uitslag.

[Wings]

Als Senna-fan was ik geen groot liefhebber van de Duitser. In 1994 bereikte dat een dieptepunt. Het Benetton van de flamboyante Flaav leek wel een maffia-raceteam. Illegaal software, sjoemelen met de brandstofinstallatie, sjoemelen met bodemplaten* en als klap op de vuurpijl moest Schumacher zijn rivaal Hill eraf beuken om het kampioenschap veilig te stellen. Ik was er ziek van en vond hem onterecht kampioen.

Dan verkast hij naar Ferrari, het team wat ik een warm hart toedraag. Ferrari dat al jaren lang droogstaat. Ik kan niet meer om de Duitser heen. Langzaam maar zeker wint Schumacher mijn sympathie. Wat was 1996 een gaaf jaar. Met een inferieure Ferrari rijdt hij de sterren van de hemel. Die man was belachelijk goed.

Dat hoge bomen veel wind vangen, blijkt. Controverses zitten onlosmakelijk verbonden aan succes. De palmares van Schumacher is dan ook niet geheel vlekvrij. Ik steek dat niet onder stoelen of banken maar bij mij voert dat niet de boventoon. Ik heb vooral genoten van zijn rijkwaliteiten. Ik zou niet weten waar ik moet beginnen als ik highlights moet plaatsen. Ik kan er tientallen voor de geest halen. Veel van zijn duels zijn legendarisch.

Omdat ik er zeker van ben dat zijn controverses worden aangestipt, heb ik gekozen voor onderstaand fragment. Naast dat Schumacher een bevlogen rijder was die alles deed om te winnen, was hij ook mens. Een mensenmens welteverstaan. Het fragment wat ik deel onderstreept dat. De race van Spanje 2001 wordt gewonnen door Michael Schumacher. Mika Häkkinen is echter de morele winnaar. Hij rijdt op P1 als in de laatste ronde zijn Mercedes-motor de geest geeft. Schumacher reageert bescheiden over de boardradio. Hij excuseert zich en zoekt Mika op nadat hij uit de auto is geklommen om zijn respect te betuigen.



Het tweede fragment wat ik wil delen is het moment dat Schumacher zijn eerste kampioenschap wint bij Ferrari. De eerste keer dat ik Ferrari kampioen zag worden. Wat ik mooi vond was dat Schumacher de nadruk legde op de teamprestatie. Dat was één van zijn kwaliteiten, hij was een teamplayer. Het moment dat hij uit de auto klimt, het team begroet en dan even pas op de plaats maakt bij zijn vrouw vind ik tekenend voor wie hij is. Respect. Niets anders dan respect.



*natuurlijk zocht de FIA een ingang om de straf op te leggen die Benetton verdiende. Men had illegaal software op de auto maar kon het gebruik niet bewijzen. Aanleiding van het onderzoek was dat het gebruik ervan duidelijk was. Tussen het zeker weten en dat kunnen aantonen zit een boel juridische ruimte. Benetton kon prima onderbouwen waarom de plank teveel afgesleten was maar nu spraken de feiten tegen. De FIA greep de kans met beiden handen aan.

[Breaktest]

Ik vind het door Fietser uitstekend verwoord. Altijd veel respect gehad maar nooit warme gevoelens - en omdat 'hoogtepunten' de standaard was, vallen die nauwelijks nog op. Neem heel seizoen 1994 waarin hij al zijn teamgenoten deklasseerde, maar waar nog altijd een zweem van verdachtmaking omheen zweeft.
Het is natuurlijk ongeëvenaard hoe hij het lichtelijk chaotische Ferrari weer de juiste kant op heeft weten te sturen. Op het circuit denk ik vooral aan de regenraces waarin hij aantoonde ook in die omstandigheden tot de absolute top te behoren (bv Maleisië 2001).  Daarnaast denk ik dat zijn debuut in de Jordan buitengewoon was alsmede zijn eerste punten in de Benetton later dat jaar (1991).