All time favorite!!

[Wizard]

Mijn openingstopic verklapt de intentie van dit topic: Wie is jouw all time favorite driver en waarom?

Als topicstarter zal ik jullie voorgaan: Tegenwoordig ben ik meer een F1-fan dan van één bepaalde rijder. Dit met een lichte voorkeur voor Ferrari. Maar dat betekend niet dat ik andere coureurs niet waardeer of deze niet naar een overwinning toeschreeuw (jaja, ik leef mij in). Zo stond ik afgelopen zondag op de bank voor Jenson Button. Geweldig hoe deze man in dit soort omstandigheden komt bovendrijven. Maar ook gaaf hoe Hamilton Alonso pakte nadat de laatst genoemde de pit uitreed. Dus fan van de sport. De man waarvan ik écht fan ben geweest is Ayrton Senna. En nog steeds (inhoeverre je fan kunt zijn van iemand die er niet is). De enige coureur die mij in alle staten kreeg. Compleet in extase, vol bewondering keek ik als tiener naar de rijkunsten van deze man. Zelfs nu, als ik de beelden terugkijk, kippenvel! Senna vind ik nog steeds het toonbeeld van hoe je 'moet' rijden. Natuurlijk zo nu en dan op het randje, maar het sierde Senna. Vraag me niet waarom. Ik heb dan ook genoten van de duels tussen hem en Prost, Mansell, Piquet etc. Gewoonweg niks anders dan lof! Ergens vind ik dat het huidige veld een coureur mist die net zo compleet, snel en daarnaast behoorlijk charisma had! En symbool aan fan van Senna zijn stond mijn aversie tegen Prost en Belestre. 2 Handen op 1 buik en het leverde Prost een onrechtmatige titel op. Nou ja, in mijn ogen. Ik moet zeggen dat ik Prost in de loop der jaren meer ben gaan waarderen. Maar enfin, Senna is vor mij nog steeds de beste allertijden. Misschien drukt zich dat niet uit in cijfers maar doe ook niet aan scorebordjournalistiek!

[Kootje]

Ik heb niet echt 'n all time favorite.
Elk decennia (dat ik keek) had ik zo m'n favoriet(en) ,maar ik kan nu niet zeggen dat ik bijvoorbeeld Hamilton nu ,liever zie dan Lauda in de 70's.

Over het algemeen genomen zijn m'n favorieten diegene die ten alle tijden het duel aangaan.
In die zin is Lauda (en ook Damon Hill) enigszins 'n vreemde eend in de bijt.
Maar het feit dat hij gewoon nog ff WK werd na z'n gruwelijke ongeval zorgt ervoor dat ook hij tot mijn all time favorites behoort.

Andere all time favorites:
Gilles Villeneuve ,Ayrton Senna ,Damon Hill ,Jaques Villeneuve ,Juan Pablo Montoya ,Takuma Sato ,Robert Kubica ,Lewis Hamilton en Kamui Kobayashi.

[Wizard]

Kijk aan, hebben we toch wat gemeen! Ook ik zag Damon Hill graag rijden. Misschien niet de beste rijder die de F1 heeft uitgespuugd, maar Damon had wat! Geen idee wat het was. Natuurlijk was ik een groot Senna-fan, maar in 1993 vond ik het geweldig hoe Damon het vuur aan de schenen legde van Prost! En na het overlijden van Senna was ik prompt 'Hill-fan' (als in, ik gunde hem de titel het meest). Jammer genoeg reed hij te lang door hoewel zijn discutabele zege in Spa, de eerste voor Jordan, mij op stoelen en banken liet staan!

[meatball]

Schumacher zonder twijfel,fan vanaf race1 uit zijn carriere.Ik was ook aanwezig op de bewuste regenrace in Spa waar hij vanaf p16 gewoon won,dat waren nog eens tijden.
En toen ging hij ook nog eens mijn favo team uit de goot halen en won terug race's in een Ferrari en uiteindelijk zelfs wk titels.
Er is gewoon geen betere f1 piloot geweest dan hij en ik was een echt fan met zelfs zijn naam in het groot  achter op mijn auto .
Wel doet het mij elke week weer pijn dat hij teruggekomen is als een slechte middenmootrijder die zijn goede naam week na week te grabbel gooit.Want het is bijna onmogelijk om fan te zijn van Schumi2,zelfs ik moet toegeven dat ieder ander na al deze wanprestatie's al lang op straat was gezet.

[0634]

Voor twee coureurs liep ik warm: Ayrton Senna en Nigel Mansell. In willekeurige volgorde.

Daarna ben ik van geen enkele rijder meer fan geweest, al heb ik altijd sympathie gehad voor Britse rijders als Damon Hill, Lewis Hamilton, Johnny Herbert en Jenson Button.

Rijders die ik nooit heb meegemaakt maar die ik dolgraag had willen zien rijden, zijn gek genoeg ook Brits: Graham Hill, Jim Clark en Jackie Stewart.

[Wizard]

Nigel heb ik altijd een ondergewaardeerde rijder gevonden. Minstens even snel als de toppers maar net niet compleet genoeg. Af en toe te weinig beheersing. Maar dat sierde Mansell! Ik was geen fan van hem maar zag hem erg graag rijden. Echt genieten! Omdaar kracht bij te zetten:


http://www.youtube.com/watch?v=oAemzn8DOKc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=nhi90LtKtPg&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=vHFoQS3xwfU&feature=related

[0634]

Mansell was geen stylist zoals Senna en geen denker zoals Prost maar een pure vechtjas. Heerlijke rijstijl.

[Wizard]

Inderdaad. Sturen en stampen!

[0634]

Wat dat betreft doet Hamilton me altijd veel aan Mansell denken. Echte, pure racers. Soms denk je: 'hoe kan je zoiets doms doen...', maar evenzovaak sta je op de banken je handen blauw te klappen omdat hij die bak er toch weer ergens naast duwt.

[T.Nuvolari]

Toen ik begon te kijken was Prost op weg naar zijn 3de titel. Toch maar fan geworden van Senna als 9jarige snotneus. Dat Senna de 2 daaropvolgende jaren de titel pakte zal daar ook wel bij geholpen hebben. De man had gewoon iets dat de anderen niet of veel minder hadden. Er reed toen ook een Belg mee die iets of wat succesvol was, maar toch kon Boutsen mij niet echt bekoren. Al volgde ik zijn resultaten wel. Verder adoreerde ik Ferrari al voor hun gewone wagens en dus ook van hen werd ik een geweldige fan. Mijn ultieme droom, Senna in een Ferrari. Het heeft nooit mogen zijn. Na Senna's dood schoof Gerhard berger een rijtje op, dat de man voor Ferrari reed was goed meegenomen. Berger pakte op Hockenheim in '94 de eerste overwinning voor Ferrari sinds 1990, enkele weken na Senna's ongeval. De heropstanding van Ferrari was begonnen. Jippie!Tot in 1995, vlak voor de Belgische GP, het nieuws kwam dat Schumacher voor Ferrari ging rijden. Ik was ook aanwezig op die Belgische GP en daar stonden al 100den Duitsers met Ferrarivlaggen die de kop van Schumacher droegen. Ik was geweldig anti toen, dus... daag adoratie voor Ferrari. Ze is nooit meer terug gekomen. Sinds Berger gestopt is ben ook niet fan meer van een team of een rijder. Villeneuve en Montoya konden me nog meer bekoren dan anderen, maar was niet speciaal fan. Zoals Wizard ook meer een fan van de sport op zich.

Ben me ook meer gaan verdiepen in de prestaties van historische figuren in de F1. Eind dit jaar verhuis ik en dan heb ik eindelijk plaats om die biografiën te zetten die ik nog allemaal op mijn verlanglijstje heb staan. De coureurs die ik het meest waardeer maar nooit heb weten rijden Tazio Nuvolari, Guiseppe Farina en Jim Clark.

[Wizard]

Wat dat betreft doet Hamilton me altijd veel aan Mansell denken. Echte, pure racers. Soms denk je: 'hoe kan je zoiets doms doen...', maar evenzovaak sta je op de banken je handen blauw te klappen omdat hij die bak er toch weer ergens naast duwt.

Inderdaad. Zonder dat ik Hamilton-fan ben, bewonder ik hem ergens wel. Net als Mansell heeft hij een ontzettende vechtdrift wat resulteert in fantastische acties op de baan. Dat is racen pur sang en daar houd ik van!

[Franky R.]

Ik ben altijd relatief zuinig geweest qua favoriete coureurs.


Elke coureur deed wel eens iets doms, maar weinigen hadden echt iets wat mij aansprak.
Bijvoorbeeld;


In een willekeurige volgorde!!!


1. Lauda, van top tot teen verbrand...maar wel binnen 6/7 weken weer in de auto. Dan heb je ballen. Dat hij nu vaak idiote dingen roept stoort mij wel behoorlijk!


2. Prost, intrigant puur sang...maar reed nooit harder dan strikt noodzakelijk. Dat is ook een kwaliteit.


3. Senna, ging voor bijna elk gaatje...enorm devoot en tilde de sport een tikje hoger.


4. Michael Schumacher, wat haatte ik die man in zijn eerste F1-carrière! Maar later leerde ik dat het meer met de politiek van Ferrari te maken had. Ook MS zat met ziel en zaligheid in zijn sport en dat kan ik altijd waarderen.


5. Lewis Hamilton, doet mij wel aan Senna denken. Moet alleen nog wat slimmer rijden. In de tijd van Senna/Mansell/Prost/Berger werd de auto soms als wapen gebruikt. Dat kan nu niet meer!


6. Mika Hakkinen, eigenlijk hetzelfde als Lauda...ook bijna dodelijk verongelukt in Adelaide, herstelde daarna. Om vervolgens twee WK te worden.


7. Kimi Raikonnen, een apart figuur die nooit zijn stem verhief. Hoevaak zijn McLaren ook kapot ging! Kimi leerde mij dat de F1 voor de coureur allang niet meer om de sport of techiniek gaat, maar vooral over PR en andere commerciele bull shit. Vandaar dat hij opstapte.


8. Carlos "De Indiaan" Reutemann, een soort voorganger van Kimi. Maar dan eentje met de eigenaardige gebrek aan zelfvertrouwen. Dacht altijd dat een ander beter, sneller of slimmer was dan hij. Lachte nooit, tenminste...ik heb geen foto gezien met een lachende Reutemann.


9. Sato, Banzai...daar meot ik aan denken. Dat soort coureurs heeft de F1 toch ook nodig..vind ik


10. Andrea de Cecaris, koning de brokkenmakers. De klap op Zeltweg was er mij eentje, hahahaha! Kon wel rijden, want pakte een paar keer de podium. Zie ook Sato...


Van wie was ik echt fan?
Alleen Prost en Hamilton...Ja, twee uitersten...vraag mij niet waarom!

[Wizard]

Sato, banzai? Heeft Aguri Suzuki niet ooit eens tegen een deur staan te trappen? Ik weet even niet waarom. Suzuki had daarom de naam: Aaaaaahguriiiii (Ninja geschreeuw) Banzaaaaai Suuuuzuki....WHOESJ! Sato vond ik verder wel een stoer menneke hoewel ik meer 'fan ben' van Koba! Ik mag die gast wel. Constant de grens opzoeken zonder deze écht te overschrijden.

[Franky R.]

Sato, banzai? Heeft Aguri Suzuki niet ooit eens tegen een deur staan te trappen? Ik weet even niet waarom. Suzuki had daarom de naam: Aaaaaahguriiiii (Ninja geschreeuw) Banzaaaaai Suuuuzuki....WHOESJ! Sato vond ik verder wel een stoer menneke hoewel ik meer 'fan ben' van Koba! Ik mag die gast wel. Constant de grens opzoeken zonder deze écht te overschrijden.

Nee, dat wist ik niet...vertel!

[Wizard]

Ik zal eens kijken of ik dat verhaal nog eens boven water krijg. Hij stond te trappen tegen de deur waar verslaggevers zitten, maar vraag me niet meer waarom. Het was een komisch verhaal, dat wél!