V8 Supercars 2016

Gestart door Sphinx, 26 februari 2015 - 15:42:15

« vorige - volgende »

-Nino-

V8 Supercars in 2016 op Ziggo Sport te zien.

Sphinx

Dit weekend beginnen ze weer  :D Vergeleken met vorig jaar is er één merk vertrokken. Ford, Holden, Nissan en Volvo bleven aan, Mercedes en Erebus zegden hun samenwerking op, waarna het team van Betty Klimenko met Holden belde voor twee Commodores.

Vannacht waren reeds de kwalificaties geweest voor de straatraces in Adelaide. In kwali 1 was Scott Pye het snelst in de Penske Ford Falcon voor Jamie Whincup (Red Bull Holden) en Scott Mclaughlin (Volvo). Regerend kampioen Mark Winterbottom zette zijn Bottle'O Ford op de 4e startplek, beste Nissan werd Todd Kelly op plaats 7. Whincup had wel een enorm schrikmoment toen hij aan het eind van zijn kwalironde bijna bovenop Aaren Russell knalde, die een beetje te langzaam de bocht had genomen



In kwali 2 opnieuw Ford op pole, dit keer Winterbottom's teamgenoot Chaz Mostert, die in de laatste seconden de pole van Whincup afsnoepte. McLaughlin zette de GRM Volvo weer op plaats drie, voor James Courtney (HRT) en Shane van Gisbergen, die dit jaar de tweede Red Bull Holden bestuurt. Michael Caruso was als 6e de beste Nissan. Winterbottom strandde op start plaats 10

There's nothing wrong with the car, except that it's on fire!

SDG

Het blijft wel wennen om Winterbottom niet langer in het blauw van Pepsi Max maar in het groen van The Bottle-O te zien rondrijden...

Sphinx

#18
Komt omdat Rod Nash Racing er mee is opgehouden, die zijn onder de vleugels van Prodrive gehaald waardoor dat team nu drie auto's heeft. Bottle'O sponsorde David Reynolds vorig jaar, maar die is vertrokken naar Erebus en dit jaar vervangt de slijter Pepsi als sponsor op twee auto's. "Frosty" (blijf het een leuke nick voor Winterbottom vinden) en talent Cam Waters. Chaz Mostert bestuurt de derde auto, maar heeft Supercheap als persoonlijke sponsor gestrikt.

De eerste twee 125 km races verliepen voor Ford niet echt volgens plan. Als merk haalde Holden een dubbelslag met Jamie Whincup in race 1 en James Courtney in race 2. Scott Pye vertrok nog wel van pole, maar Whincup schoot van twee meteen naar één en kon weglopen terwijl Pye veel moeite had met de Volvo van Scott Mclaughlin, die op zijn beurt Winterbottom en Courtney in zijn nek had hijgen. Tot aan zijn eerste stop in lap 15 had Whincup comfortabel de leiding, en daar kwam een safetycar de Red Bull rijder te hulp. Tim Slade ging van de weg en kreeg zijn Freightliner Holden niet meer in de achteruit, waardoor hij ondanks enig verzet gedwongen werd uit te vallen. Doordat net iedereen was gaan stoppen voor Slade's uitstapje, spoelde Whincup vanzelf weer naar voren, met Courtney, Shane van Gisbergen en Mclaughlin achter zich aan. Grote verliezer van die eerste SC was Pye, die niet alleen een langzame stop had door een fout bij het achterwiel, maar in de file helemaal terugviel naar plaats 11, nog achter nieuwe teamgenoot Fabian Coulthard.



Whincup kon de volgende 20 rondes zijn voorsprong op Courtney langzaam uitbouwen tot vier seconden. Van Gisbergen kon niet echt iets doen om zijn teamgenoot te helpen en kreeg het in het slot te druk om Mclaughlin af te weren, die helaas niet helemaal kon herstellen van een langzame pitstop en zich met de vierde plaats tevreden moest stellen. Het Holden drietal Whincup - Courtney - Van Gisbergen bezette het podium en maakt nog maar eens duidelijk dat het merk altijd gevaarlijk blijft op stratencircuits. Bemoedigend was ook het optreden van Nissan Motorsport. Todd Kelly was zo ongeveer de hele race met Garth Tander aan het knokken om plaats 5 en leek veel meer topspeed te hebben dan vorig jaar, want hij pakte de HRT- Holden een paar keer mooi terug nadat ie hem eruit probeerde te accelereren. Uiteindelijk kwam Tander de Nissan toch in bocht 9 voorbij en claimde plaats 5, Kelly kwam als zesde binnen. De Fords beleefden een lastige start. Winterbottom klaagde naderhand dat de balans van zijn auto niet goed was, en het was ook goed te zien dat bij iedere hobbel de Falcon veel onrustiger werd dan de Holdens, Nissans of Volvo's. Frosty kwam uiteindelijk als achtste, Coulthard werd in de Penske Ford tiende, Pye werd teleurgesteld 11e en Mostert zakte er helemaal door met een 16e plaats.



In race 2 was er al vroeg drama voor Chris Pither, die zijn Super Black Ford hard in de muur van turn 8 kwakte, stuurloos de baan overstak en de muur aan de andere kant hard raakte. Einde race en 6 ronden oponthoud om de auto weg te takelen. Na het opruimen was Polesitter Mostert nog steeds de leider voor Courtney en Whincup, met daarachter opnieuw de Kiwi's Mclauglin en Van Gisbergen die elkaar hadden "gevonden". Bij de pitstops ging het echter mis voor SVG, wiens crew de band linksachter niet loskreeg en hij viel ver terug, al maakte hij door latere stops van de rest weer plaatsen goed. Mclaughlin sloot na zijn stop weer als vierde aan achter de groep Mostert, waar de naamgever de twee Holden's fanatiek op probeerde te houden, want eigenlijk zijn de Fords niet goed in stratencircuits, vooral als het bochtenwerk haaks wordt zijn de Holdens wendbaarder.

Het was uiteindelijk een Maldonado-actie die de race besliste. Garth Tander had na een paar ronden al pech gekregen met de startmotor bij zijn stop, maar ging in ronde 18 de baan weer op. Hij kwam niet erg ver, want hoewel hij netjes ruimte liet en het hele veld hem goed passeerde, verknoeide Tim Blanchard zijn runup naar de bocht, verremde zich en knalde vol op de HRT Holden die zowat in de grindbak reed om maar niet geraakt te worden. Blanchard gaf HRT de schuld omdat ze volgens hem geen auto die niet meer voor positie meevocht in een pak rijders in de middenmoot hadden moeten droppen. Tander was niet onder de indruk: "Ik weet niet hoe ver ik nog meer naast de baan kon rijden zodat hij me niet zou raken. Het is nogal heet, misschien concentreerde hij zich niet goed."



Na de herstart sloeg Courtney meteen toe in turn 9 en dreef Mostert zo ver naar buiten dat Whincup meeglipte naar 2. Beide Holdens konden daarna rustig weglopen terwijl Mostert zich tegen de Volvo moest verdedigen. Whincup maakte het Courtney tot aan de finish heel lastig, maar kwam hem niet voorbij. In een herhaling van zijn gevecht met Mclaughlin twee jaar terug maakte hij zelfs een typisch Whincup-foutje in de laatste bocht, te vroeg op het gas waarna hij bijna spinde. Courtney won dus race 2 met 6 tienden voorsprong op Whincup, Mostert kwam als derde binnen op 2.5 sec, Mclaughlin werd vierde op een halve seconde van de Ford rijder. Van Gisbergen wist nog terug te komen tot plaats 5 na mooie inhaalmanoeuvres op Pye en Kelly. Winterbottom viel dit keer buiten de top10 als 11e.



Stand na dag1:
1. Courtney
=. Whincup - 144pt
2. Mclaughlin - 120pt
3. Van Gisbergen - 119pt
4. Mostert - 92pt
5. Lowndes - 87pt
There's nothing wrong with the car, except that it's on fire!

Sphinx

#19
De 250km race in Adelaide werd een waterballet dat werd onderbroken door een rode vlag wegens overvloedige regen en door brandstofregels werd de stand zelfs zo ondersteboven gegooid dat nota bene Nissan de Clipsal 500 als leidend merk verlaat.

De kwali verliep nog droog, waarin Ford-duo Fabian Coulthard en Chaz Mostert het in de laatste shootout wel héél spannend maakte. De Penske-Ford klopte de Prodrive Ford met maar zes duizendste verschil. Shane van Gisbergen kwam een honderste tekort, Scott Mclaughlin een tiende. James Courtney zette helemaal geen tijd omdat hij de chicane na start-finish afsneed.

En daarna brak ineens de hel los, flinke regenbuien vertraagden de start en toen een aantal rijders die niet op regenbanden stonden na de opwarmronden al binnenkwamen om alsnog te wisselen besloot men dan ook achter de safetycar te beginnen. Tijdens die eerste ronden viel het op dat een aantal rijders al een paar keer binnenkwamen, niet voor banden, maar voor brandstof af te tappen. Wat ik zelf ook niet wist, maar er is een regel die bepaalt dat er een minimum aan brandstof verbruikt moet zijn gedurende een race, de zogenaamde "fuel drop". Lucas Dumbrell Racing, Nissan Motorsport en HRT hadden die regels goed ontcijferd en besloten uit voorzorg hun coureurs een paar keer binnen te halen om alvast wat brandstof te lozen via de "vent lines" van de tankinstallatie

Nadat er alsnog groene vlag werd gegeven, gingen Courtney en Van Gisbergen met elkaar knokken om de leiding en het viel op dat de Kiwi veel meer moeite had met de omstandigheden dan verwacht. Hij ging een keer wijd in turn 6 waardoor Courtney hem voorbij ging en probeerde iets te gretig dat goed te maken, waardoor hij de HRT Holden achterstevoren tikte. Doordat Tander en Whincup die manoeuvre kopieerden ging halverwege Rick Kelly aan de leiding, maar na de pitstops had Courtney de leiding terug met Mclaughlin achter zich aan. De regen nam echter weer in kracht toe en veroorzaakte een rode vlag. Het was helaas net te laat voor Courtney en Chaz Mostert die beiden in turn 8 de muur raakten en moesten uitvallen.



Tien minuten slechts duurde het oponthoud, maar daarna brak er door de onzekerheid uit over de fuel drops. Een aantal coureurs dook meteen na de groene vlag al de pits in en sommigen wachten nog tot de laatste ronde. Maar met slechts 7 ronden nog te rijden kon je al uittekenen dat de teams die al met aftappen waren begonnen in de beginfase nu spekkoper waren. Mclaughlin reed tot de laatste ronde aan de leiding, maar hij was een van de rijders die als laatsten binnenkwamen en buiten de top10 vielen. De Penske Fords van Coulthard en Scott Pye stopten helemaal niet (de Amerikanen kennen of de regels niet of hoopten op coulance) en vochten aan kop met Nick Percat en Michael Caruso om de leiding, die beiden wél gestopt waren. Caruso kreeg instructies zich er niet mee te bemoeien, en keek rustig toe vanaf vier hoe Coulthard en Percat nog even flink om de leiding knokten. Coulthard leek in de laatste ronde in bocht 7 nog Percat voorbij te komen, maar die sloeg meteen terug en liet zich de laatste bochten niet meer verrassen. Een verrassende maar gegunde overwinning voor LD Racing en Percat, die daarmee zijn thuisrace op zn naam schreef. "Ik keek deze race al vanuit een kinderwagen mee, dus het is schitterend hier nu te winnen."



Na de race kregen beide Penske Fords 30 seconden tijdstraf vanwege de fueldrop regels, waardoor Caruso opschoof naar 2 en Tander nog een 3e plaats opstreek. De complete top van het klassement in de eerste 2 races schitterde door afwezigheid waardoor o.a. rookie Cam Waters, David Reynolds en de Kelly-broers nog verrassend hoog eindigden. Caruso bleek tot zijn eigen verbazing zelfs de leiding in het kampioenschap te hebben overgenomen van Whincup, waardoor Nissan Motorsport ineens beste merk is tot april (de race in het F1 weekend telt helaas niet mee voor het kampioenschap). Tander klom door zijn podium op naar drie en de Kiwi's Van Gisbergen en Mclaughlin staan nu vierde en vijfde.



Stand na één raceweekend:
1. Caruso - 222pt
2. Whincup - 207pt
3. Tander - 202pt
4. Van Gisbergen - 197pt
5. Mclaughlin - 189pt

Tijdens de F1-race in Melbourne zitten de V8 Supercars in het voorprogramma met 4 korte sprintraces. De eerstvolgende race in het kampioenschap is begin op Symmons Plain, Tasmanië.

PS: voor wie de highlights terug wil kijken klik hier: http://bcove.me/b4u1y13y
There's nothing wrong with the car, except that it's on fire!

Sphinx

#20
Het raceweekend in Symmons Plain, Tasmanië heb ik pas afgelopen weekend teruggekeken. Ondanks een lockout voor Red Bull op zaterdag staat er geen RBR Holden aan kop in de stand, door drama in race 2.

De kwalificatie voor Race 1 was een prooi voor Ford, met Mark Winterbottom die Jamie Whincup en Craig Lowndes afhield, maar eigenlijk de tweede tijd zette. Will Davison was nog iets sneller, maar twee plaatsen gridstraf voor het blokken van James Courtney lieten hem naar drie op de grid terugvallen. Winterbottom had de helft van de race de leiding, tot zijn pitstop mislukte en hij pas als negende terug de baan op kwam. Whincup nam de leiding over, maar werd in de hairpin uitgeremd door Shane van Gisbergen, die de leiding tot de finish verdedigde. Het duel zorgde ervoor dat Davison ook weer aansloot en de drie Holdens kwamen gebroederlijk over de finish. Rick Kelly kwam als vierde op zeven tellen binnen als beste Niet-Holden, Winterbottom kon geen plaatsen meer goedmaken en strandde op negen.



In de kwali voor race 2 trainde Davison weer pole, nadat hij Winterbottom met 5 honderdsten geklopt had. Maar ja, de penalty goldt nog, dus werd hij weer teruggezet naar drie. Whincup had een iets betere start, maar Winterbottom knokte zich terug. Van Gisbergen haalde al vlug zijn teamgenoot in, maar zijn beproefde manier van lastige tegenstanders inhalen (een tikje uitdelen en van de onbalans profiteren) werkte nu niet. Winterbottom hield vol tot een safetycar de boel in de war gooide. Chris Pither crashte na een tik van Cam Waters en moest opgeven. De Ford rijder zelf kwam bij de hairpin later opnieuw in de clinch met Tim Blanchard, wat hem aan het slot van de race nog mechanische pech op zou leveren. Whincup en Rick Kelly durfden het aan een vroege pitstop te maken en Kelly had een tijd de leiding, tot zijn remblokken het begaven en hij ook moest opgeven. Whincup maakte niet lang daarna een zelfdzame fout en kwam bij de hairpin in de grindbak terecht. Daardoor erfde Van Gisbergen alsnog de leiding, maar hij zou het niet afmaken.



Waters en Whincup waren namelijk van de baan gegaan op 5 ronden van het einde; Waters met een kapotte motor en Whincup gleed weg over zijn olie. Ook Andre Heimgartner verkeek er zich op en kwam in het grind terecht. Van Gisbergen lette niet op de commotie, bleef gewoon op de racelijn remmen, terwijl achter hem Davison, Winterbottom en Lowndes een beetje inhielden. De Kiwi gleed ook uit over de olie en kwam precies zoals Whincup tegen de vangrails vast te zitten. Ondanks een paar verwoede pogingen kwam zijn auto niet meer los en gingen een overwinning en 150pt in rook op. Davison profiteerde maximaal en pakte ondanks zijn problemen in de kwali zowel een overwinning als de leiding in het klassement over. Lowndes werd als tweede afgevlagd, Winterbottom pakte de derde plaats. Scott Mclaughlin had na een eerste race geteisterd door pech een prima inhaalrace in de tweede en kwam van achteren uit terug naar plaats 4. Als voorlaatste en 19e haalde Whincup in ieder geval nog een handvol punten op.

Stand in het algemeen klassement:
1. Will Davison - 417 pts
2. Craig Lowndes - 402 pts
3. Jamie Whincum - 393 pts
4. Mark Winterbottom - 378 pts
5.Garth Tander - 361 pts
There's nothing wrong with the car, except that it's on fire!

Sphinx

#21
Voor Volvo-team Garry Rogers Motorsport gaat dit seizoen een vreemde rollercoaster worden. Na twee races heeft Volvo laten weten dat ze hun steun aan het V8SC-project aan het eind van dit jaar zullen intrekken, waarschijnlijk vanwege het aankopen van tuner Polestar door Volvo zelf, en het omdopen van de raceteams naar Cyan racing. Men richtte zich daardoor meer op kampioenschappen dichterbij huis, zoals de Stcc en de nieuwe Volvo S60 in het WTCC.

Phillip Island

Scott Mclaughlin gaf een prima antwoord in de afgelopen races. De Kiwi troefde in de kwali op Phillip Island de beide Prodrive Fords van Mark Winterbottom en Chaz Mostert en de Red Bull Holdens van Jamie Whincup en Shane van Gisbergen af. In de race hoefde Mclaughlin de leiding niet één keer af te staan en reed soeverein naar zijn eerste zege dit seizoen. Winterbottom passeerde tijdens de pitstops Mostert na een halve race achter hem te hebben gereden en kwam als tweede binnen, maar werd op zijn beurt weer door Whincup voorbij gereden. Fabian Coulthard kwam op eigen kracht uit het middenveld opzetten en passeerde in de slotfase o.a. Van Gisbergen, Craig Lowndes en Winterbottom. Toen Mostert wegviel met een lekke band schoven Whincup en Coulthard een plaats op en konden samen met de Kiwi naar het podium.

In de tweede race deed Mclaughlin het nog iets beter. De top3 in de kwali op zondag lag maar 8 honderdsen uit elkaar, maar de Kiwi was opnieuw het snelste voor Whincup en Winterbottom. Ook James Moffat liet zich even van voren zien met een vijfde startplek. In de race zelf reed Mclaughlin opnieuw de hele wedstrijd aan kop, al kreeg hij het nog even moeilijk met een late safetycar, door een lekke band van Cam Waters. Bij de herstart verloor Whincup door een zeldzaam foutje twee plaatsen aan Winterbottom en Scott Pye en kon dat in het slot niet meer goedmaken, waardoor er in de tweede race geen enkele Holden op het podium stond. Mostert werd al in de eerste ronde achterstevoren getikt door Garth Tander, maar hij vocht zich van laatste weer terug naar plaats acht.



Perth

In Perth werd het raceweekend op Barbagallo op een gedeeltelijk natte baan afgewerkt, wat in de kwali een verrassing opleverde met Cam Waters op pole, twee tienden sneller dan Lowndes, Mostert en Van Gisbergen. Mclaughlin ging van grote winnaar meteen door naar grote verliezer, want hij moest in de altijd lastige race op veertien starten. De Fords van Waters en Winterbottom waren de eerste ronden nog voorin te vinden, maar Winterbottom maakte veel kleine foutjes, ging twee keer van de baan en werd uiteindelijk in het grind geduwd door Dale Wood, hij zou als 23e eindigen. Mclaughlin maakte vanuit het middenveld weinig progressie en kwam slechts op een 12e plaats uit. Het genie van de dag was veteraan Lowndes, die er als een van slechts TWEE rijders voor koos een tweestopper te maken terwijl de rest van het veld slechts één stop koos. Barbagallo staat er om bekend een bandensloper te zijn en Lowndes hoopte daarvan in het slot te profiteren. Todd Kelly was de enige die zijn strategie volgde, maar de Nissanrijder had toch al weinig te verliezen, hij moest namelijk als 13e starten. In het slot vochten beiden zich van achteruit weer naar voren terwijl de rest allemaal banden aan het sparen was. Voor Kelly was met plaats zeven de koek op, Lowndes ging echter door en kreeg de Vortex Holden na een geweldige inhaalrace keurig als eerste over de streep, voor merkgenoten Van Gisbergen en Whincup



In race 2 bleek Vortex' tweestop move aan te slaan. Lowndes zat er bij de start opnieuw goed bij, als twee gekwalificeerd tussen beide Fords van Winterbottom en Mostert, Mclaughlin mistte opnieuw snelheid als 12e. Bij de start verloor Winterbottom meteen veel plaatsen en kwam even in de clinch met Fabian Coulthard, die hem over het gras probeerde in te halen. Het deed Frosty maar meteen besluiten de zaak om te gooien en een tweestopper te proberen, evenals opnieuw Lowndes en Mclaughlin, die nauwelijks vooruit kwam in het middenveld. Aan het eind van de race kwamen die drie dan ook bij elkaar. Winterbottom op de oudste banden voorop, tevens gehinderd door achterblijver Aaren Russell die per sé niet gelapt wilde worden, vervolgens Mclaughlin en daarna Lowndes. Frosty hield echter vol en haalde de eerste overwinning dit jaar op. Mclaughlin scoort opnieuw veel punten, Lowndes was eigenlijk vooral teleurgesteld dat de kans op racewin 2 niet benut. Shane van Gisbergen werd van de 1-stoppers de beste op de vierde plaats voorRick Kelly Mostert.

Dit weekend wordt er opnieuw geraced in de V8SC en wel in Winton. Stand vooraf gaand aan die races is:

1. Craig Lowndes - 894pt
2. Jamie Whincup  -859pt
3. Scott Mclaughlin - 846pt
4. Mark Winterbottom - 816pt
5. Shane van Gisbergen - 803pt
There's nothing wrong with the car, except that it's on fire!