Het verhaal van de F1 in de lage landen.

Gestart door T.Nuvolari, 16 september 2011 - 14:27:16

« vorige - volgende »

T.Nuvolari

Een plaats voor bekende en minder bekende Belgische of Nederlandse verhalen uit de Formule 1.

Vandaag:
Onyx-Moneytron

De oorsprong van het team ligt niet in België maar in het Verenigd Koninkrijk. Onyx Engineering werd in 1978 opgericht door Britten Mike Earl en Greg Field. Earle was succesvol teameigenaar in de F3, F2 en Formule 5000, hij overtuigde Field om mee in zijn nieuwe F2-project Onyx te stappen. Hij werkte eerder samen met Field in de Formule Atlantic, F2, Formule 5000 en enkele Formule 1 races. Na enkele min of meer succesvolle jaren in de F2, later F3000, dacht Earle aan een overstap naar de F1, Field was ondertussen vertrokken en ene Chamberlain erbij gekomen. In September 1988 kocht Paul Shakespeare een groot deel van de Onyx aandelen op, wat het team de nodige cashflow bracht om de stap naar de F1 te wagen. Marlboro werd aangetrokken als sponsor, evenals Moneytron. Moneytron was een Belgisch beursbeleggingsbedrijf met als eigenaar de flamboyante Jean-Pierre van Rossem.

Citaat
Van Rossem studeerde economie en was prijswinnaar van de Internationale Jaarbeurs van Vlaanderen met zijn licentiaatsverhandeling "De omloopsnelheid van het geld".  De man was ook een overtuigd Karl Marx sympathisant. Moneytron kon schijnbaar eindeloze winsten kon aanbieden door het systeem dat van Rossem had ontwikkeld waarmee hij de handel op de beurs kon voorspellen en het “kapitalistisch” te snel af kon zijn. Het geld dat hem werd toevertrouwd verdween echter naar Zwitserse bankrekeningen en in het criminele circuit. Hij zou in 1993 voor opschudding zorgen door tijdens de kroning van Koning Albert II van België luidkeels “Vive la république” te roepen.

Van Rossem kocht al snel alle aandelen van Shakespeare over, Onyx Engineering werd omgedoopt in Onyx Grand Prix, als motor werd het een Ford V8 en Goodyear werd bandenleverancier. Alan Jenkins, ex-McLaren, werd ingehuurd om de eerste F1 wagen te ontwerpen. Dit resulteerde in de, naar mijn bescheiden mening, mooi ogende Onyx ORE1. Stefan Johansson en Bertrand Gachot, altijd verkeerdelijk als halve Belg aangenomen, werden aangetrokken als piloten.
 


Ondanks alle goeie bedoelingen deed het team een HRT'tje, de wagens waren maar net de ochtend dat ze het vliegtuig op moesten richting Brazilië voor de eerste race klaar. Zonder enige vorm van testen was het moeilijk zich te kwalificeren voor de eerste race, en de tweede, en de derde. Mexico bracht daar verandering in. Johansson was 6de tijdens de pré-kwalificatie en vertrok uiteindelijk als 21ste aan de race. Een mechanisch maakte echter een einde aan hun debuut. Vanaf Phoenix vervoegde Field het team terug als manager en Johansson startte er als 19de, maar weer werd de finish niet gehaald. Johansson haalde in Canada weer de grid, 18de deze keer. Ook deze keer werd de finish niet gehaald, Johansson werd gediskwalificeerd na een pitstop incident.

Toen kwam Frankrijk. De auto was op Paul Ricard in heel goede doen. Johansson pakte in de kwalificatie een 13de stek, terwijl Gachot zich voor de eerste keer kon kwalificeren. De man stond op een verbazingwekkende 11de startplaats. Gachot vocht lang met Alesi voor de 4de plaats, maar door problemen met de batterij zakte hij terug naar een 13de plaats. Johansson bezorgde Onyx de eerste punten met een 5de plaats. Onyx was door deze 2 punten van die verdomde pré-kwalificatie verlost. De volgende race was het echter weer als daarvoor. Johansson een DNQ, terwijl Gachot zich wel als 21ste wist te kwalificeren maar in de race uitviel. Minardi scoorde een 5de en 6de plek, waardoor Onyx zich toch weer moest pré-kwalificeren.  Johansson kon zich kwalificeren voor volgende 3 GP’s, Duitsland, Hongarije en België. Gachot mist enkel Duitsland.

De Italiaanse GP zou de laatste van Gachot worden voor Onyx Grand Prix. Gachot zat volgens van Rossem met zijn wagen meer naast dan op de baan, dat werd later tegengesproken door Johansson, ook uitte hij zijn ongenoegen over het gebrek aan testwerk en het gebrek aan steun door het team.  Van Rossem kon daar niet mee lachen en de Fin Jyrki Jarvilehto werd aangetrokken als vervanger.  Van Rossem zou later in zijn boek 'De Engel in de Duivel' over Gachot zeggen "Had ik het geweten dan had ik 'Moneytron' en 'Vive le Republique' op de bodemplaat van de wagen van Gachot geplakt. Diens wagen hing meer met de wielen van de grond dan dat hij aan het rijden was." Zonder ervaring met de wagen kon J.J.Lehto zich niet kwalificeren voor de race in Portugal.  Johansson zorgde echter voor de verrassing van het weekend door als 3de het laagste podiumtrapje te beklimmen. Een geweldige boost voor het team, maar het was jammer ook hun laatste puntenfinish. Johansson kon zich geen enkele keer meer kwalificeren en Lehto enkel voor Spanje en Australië.

Het team eindigde op een respectabele 10de plaats in het kampioenschap met 6 punten en een "niet hoeven deelnemen aan de pré-kwalificatie in 1990"”ticket als beloning.

Er was tijdens het seizoen echter al wat wrevel ontstaan over de exploten van de heer van Rossem. Hij kocht een jet voor 20miljoen dollar en investeerde 40miljoen in het F1 motorenproject van Porsche. Dit alles terwijl hij, naar verluid, achterbleef met de betalingen van de rekeningen van het team. Hij liet zich op de Belgische TV ook ontglippen dat als de Porsche deal niet doorging, hij zich terug zou trekken uit de F1. Dat laatste was eigenlijk de bedoeling na het seizoen ‘89, maar door bepaalde problemen ging dat niet door en bleef hij ook voor 1990 aan het team verbonden. Earle, Field en Chamberlain vertrokken echter misnoegd bij het team. Alan Jenkins nam de leiding over van het team en Peter Rheinhardt werd manager.

Na een hele hoop gedoe om een enveloppe die van Rossem ontving met documenten die toenmalig FIA voorzitter Balestre beschuldigden nazi te zijn geweest tijdens WOII en het, naar verluid daardoor, verliezen van een aangetrokken Amerikaanse sponsor, kon van Rossem zijn aandelen kort voor de start van het seizoen 1990 toch kwijt aan Peter Monteverdi (50%), Karl Foitek en Brune Frei (elk 25%). Balestre werd kort daarna om “onduidelijke redenen” bedankt voor bewezen diensten. J.J. Lehto bleef aan als 1ste rijder en Gregor Foitek (jaja, zoon van … ) werd aangenomen als 2de rijder. Omdat die laatste voor de eerste 2 GP’s een contract had bij Brabham mocht Johansson daarvoor aanblijven. Met de ORE1B, een doorontwikkeling van de ORE1, werden geen spraakmakende resultaten meer geboekt. Foitek eindigde nog 7de in Monaco, na als 6de te zijn geëindigd. Foitek liep een straf op omwille van een botsing met Eric Bernard. Vooral zich kwalificeren voor de race bleek een probleem. Het team verhuisde naar Zwitserland en de naam werd nog veranderd in Monteverdi Onyx Formula One. Maar dat alles kon natuurlijk niet baten. Monteverdi was te onervaren om een Formule 1 team te leiden, er waren zelfs verhalen die vertelden over kapotte onderdelen die werden gewisseld met onderdelen van Monteverdi's sportwagen collectie. Foitek trok zich terug en verbood zijn zoon nog met de Onyx te rijden, hij noemde de wagen een 'death-trap'. De wederom voor het team dramatische GP van Hongarije 1990 zou hun laatste worden, na een veelbelovend begin in 1989.

Geen mooie bladzijde uit onze nationale autosportgeschiedenis, wel een leuk verhaal met in de hoofdrol één van kleurrijkste figuren uit de recente Belgische geschiedenis. Nog een leuke anecdote over dhr. J-P van Rossem: Als grote Ferrarifanaat gaf hij zijn coureurs de opdracht mee dat als tijdens de race een Ferrari achter hen reed ze die zonder verpinken moesten voorbij laten en dan had hij het niet over gedubbeld worden.  :D

Bronnen: Wikipedia (Nederlands en Engels)

Wizard

Van Rossem!! De Belgische Flavio Briatore. ;)

0634

Leuk stuk, M@rc. Leuke stukje geschiedenis ook trouwens. :)

Jozef

Gachot was misschien geen halve Belg, hij heeft wel 3 seizoenen F1 gereden met een Belgische licentie (en stond dus als Belg ingeschreven in het kampioenschap).

(en heeft in die drie seizoenen voor vijf verschillende teams gereden, moet je ook maar doen ;D)

Wizard

Luxemburg met een Belgische licentie wat in Frankrijk woonde. Toch?

T.Nuvolari

Gachot was de zoon van een Fransman die op de ambasade werkte of zoiets, geboren in Luxemburg en reed inderdaad rond met een Belgische superlicentie. Dat is zijn enige link met ons land trouwens. De naam Belg niet waardig! ;)

Jozef

Het was ook Gachot die in 1991 in Engeland in de bak gevlogen is waardoor Schumacher kon debuteren, toch?

Kootje

Citaat van: Jozef op 19 september 2011 - 15:21:59
Het was ook Gachot die in 1991 in Engeland in de bak gevlogen is waardoor Schumacher kon debuteren, toch?

Yup !!!

Jozef

De krantenkoppen zijn toen vast ook leuk geweest.

"Gachot in het cachot"

Wizard

Citaat van: Jozef op 19 september 2011 - 15:21:59
Het was ook Gachot die in 1991 in Engeland in de bak gevlogen is waardoor Schumacher kon debuteren, toch?

Ja. Iets met pepperspray, onenigheid en een taxichauffeur.

0634



gloudiesaurus

Flamboyante man die Van Rossem, zo iemand missen we nu tegenwoordig in de F1  ;)
GPPits.net: als Formule 1 een passie is

T.Nuvolari


Jozef