Vandaag in de F1-geschiedenis....

Gestart door 0634, 05 augustus 2011 - 09:06:36

« vorige - volgende »

Franky R.

Citaat van: Fietser op 15 januari 2018 - 17:43:24
Vandaag las ik dat Dan Gurney is overleden op 86-jarige leeftijd. Volgens mij een van de beste F1-coureurs ooit, althans in de decennia dat ik de sport volg - misschien destijds wel de gelijke van Jim Clark die toch voor velen 'de beste ooit' werd genoemd. Dat de lange Amerikaan slechts 4 GP's won had meer met zijn materiaal en 'verkeerde teams' dan met zijn talent te maken. Daarnaast was Long Tall Dan ook bijzonder allround. Vrijwel altijd was hij de snelste op Le mans (ondanks dat hij daar, vanwege vaak haperende techniek, slechts 1x won) en ook op Indy behoorde hij immer tot de topfavorieten (ook hier weer vaak pech). Daniel Sexton Gurney was naast gevreesd (vanwege zijn snelheid) ook uiterst geliefd in de pitsstraat. Een bijzondere sympathieke man uit een, voor velen, vergeten tijdperk. De jongeren onder ons kennen hem wellicht nog slechts van de gurney flaps, die Dan als eerste toepaste op zijn bolides.
Voor de weet: hij was de enige coureur die Porsche een F1-zege bezorgde (1x) en de eerste die dat voor Brabham deed. Gurney reed immers 2 jaar voor teambaas Brabham en was sneller dan de 3-voudig wereldkampioen. Helaas ging verliet Gurney het team van Brabham juist toen dat team in 1966 en 1967 superieur werd en met Black Jack en Dennis Hulme 2x achter elkaar wereldkampioenen werden. Daarna reed Gurney in zijn eigenbouw Eagle, met wisselend succes.


Een heleboel F1-coureurs waren in die jaren allround...Nu is men lyrisch omdat Alonso naast de F1 ook Indy en WEC doet.. ::)

C.G. de Beaufort

De Ford race-auto 999 uit 1902



Dit is een ontwikkeling voor de F1, het begin van de raceauto's. Henry Ford(*1) had interesse in raceauto, hij bouwde en bestuurde in 1901 een 26 pk (19 kW) model dat een race won tegen Alexander Winton(*2) e.a. uitdagers. Het was door de opbrengsten van deze race waardoor de Henry Ford Company werd opgericht. In maart 1902 verliet Ford dit oorspronkelijke bedrijf wegens de geschillen met zijn aandeelhouders en Henry Leland, waarbij hij $900 en schema's voor een geplande racer meenam. Tijdens de afwezigheid van Ford nam Leland het bedrijf over en maakte er later van, de Cadillac Motor Company (1902). Henry Ford werkte samen met wielrenner Tom Cooper en een team van verschillende assistenten om twee vergelijkbare raceauto's te maken. Ze werden respectievelijk rood en geel geverfd. Het resultaat was een enorme motor met een kaal chassis eraan verbonden, zonder enige carrosserie . Beide auto's waren extreem zwaar gebouwd, met 18,9 liter inline-4- motor, een vliegwiel van 100 kg, een boring van 184 mm en een slag van 180 mm. Vermogen werd ergens tussen 70 en 100 pk (75 kW) genoteerd. Er was geen achterwielophanging, geen differentieel en de besturing werd geregeld door een ruwe draaibare metalen staaf, vergelijkbaar met een recht stuur op een mountainbike, maar met rechtopstaande handgrepen aan de uiteinden om het te bedienen. De totale kosten van het project waren $5000. Hoewel Ford's naam aan de auto's en de daaropvolgende legende was gehecht, had hij ironisch genoeg zijn inzet voor 800 dollar aan Barney Oldfield en Cooper verkocht toen de auto's twee weken voor de eerste race hadden geweigerd om te starten tijdens een proefrit. Uiteindelijk zou Ford afstand doen van zijn aandeel in het racegeld, maar het recht op promoties en publiciteit van de auto's zou hij behouden, waardoor zijn imago achter hun uiteindelijke successen schuilging. Intussen bouwde hij Ford Motor Company op, die tegen het einde van 1903 Winton qua productie overtrof. In de zomer van 1902 voerden Cooper en Oldfield verder werk uit en kregen de rode aan de praat. De rode kreeg de naam 999 voor de Empire State Express No. 999. Nr. 999 was een Amerikaanse 4-4-0- Amerikaanse stoomlocomotief die op 10 mei 1893 een wereldsnelheidsrecord van 181,1 km/u had neergezet, waardoor dit het eerste door de mens gemaakte voertuig was dat meer dan 100 km/u duurde (160 km/h) door zijn eigen voortstuwing. De gele pijl heette Arrow m.b.t. de connecties voor een slanke pijl die door lucht vliegt.

Details :

http://youtu.be/p7OwYdc0KuU

Rijdend op de race track

http://youtu.be/Kh5-po3-YS4

Race carrière

Oldfield leerde, ondanks het feit dat hij geen rijervaring had, te racen met de 999. In zijn debuut in 1902, een race van 8km, bekend als de Manufacturers 'Challenge Cup, ondanks een sterke uitdaging van Winton - opnieuw de rematch die Ford oorspronkelijk had gepland - die door Oldfield gemakkelijk werd gewonnen. De 999 zetten zij een koers op de baan bij Grosse Pointe en reisden door Amerika en scoorden vele andere overwinningen. Cooper behield het eigendom van de auto voor zijn racecarrière, terwijl Oldfield uiteindelijk een racecarrière volgde bij Winton, tegen wie hij in het begin had geracet.

Ijzige snelheidsrecord

Arrow had ook een succesvolle racecarrière, maar haar beroemdste exemplaar zou nog komen. In september 1903 crashte hij tijdens een race en doodde de coureur Frank Day. Henry Ford kocht echter de kapotte auto terug en repareerde deze met de bedoeling een snelheidsrit op een bevroren meer uit te voeren. Hij noemde het 999 omdat de originele rode auto al met pensioen was en de pers noemde het de 'nieuwe 999', 'Rode Duivel' of een combinatie van die twee.
Op 12 januari 1904 reed Henry Ford persoonlijk in New Baltimore, Michigan, met de genoemde 999 met zijn monteur Ed "Spider" Huff op het gaspedaal. Een nieuw snelheidsrecord op het land werd behaald van 147,05 km/h op een ijsbaan uitgehouwen in de baai van Lake St. Clair's Anchor Bay. Het duurde maar een paar weken, maar dit was ruim voldoende om meer goede publiciteit te brengen voor het nieuwe bedrijf van Ford...

Groet,

C.G. de Beaufort

*1 : https://nl.wikipedia.org/wiki/Henry_Ford
*2 : https://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Winton


C.G. de Beaufort

#1188
Goed geluk... !

Als afgeschoten door een katapult vliegt de Amerikaanse coureur "Wild Bill" Cassidy de lucht in, gevolgd door het kussen van zijn stuurstoel, als zijn racewagen op de baan te Washington over de kop slaat.



Zwaar gekneusd werd de coureur opgenomen in het ziekenhuis in Washington 1936. Als je hem zo ziet vliegen, valt't gelukkig erg mee met z'n verwondingen.

Groet,

C.G. de Beaufort

Ander camera standpunt : http://i.imgur.com/q7s0f0d.jpg






C.G. de Beaufort

Porsche overwinning, de enige

http://youtu.be/lcMIQ7POpTY

Een prachtige film over de GP van Frankrijk in 1962. Iedereen is er. Jim Clark, Cooper, John Surtees, Colin Chapman, Jack Brabham, Carel Beaufort - 2e-race waarin hij punten verzamelde -, etc. Het is ook de enige waar Dan Gurney de overwinning boekte in een Porsche..

Groet,

C.G. de Beaufort


C.G. de Beaufort



Chris Amon rijdt voorbij de gecrashte Bandini in Monaco 1967 die 3 dagen later aan z'n verwondigen overlijdt. Volgend jaar waren de strobalen verboden.

Groet,

C.G. de Beaufort


C.G. de Beaufort



Crash van Jochen Rindt at Montjuich Park, Spanisch GP 1969.

Hier kreeg Rindt te maken met hoge snelheid crash tijdens de Spaanse Grand Prix op Montjuïc. In beide gevallen braken de op de vering gemonteerde vleugels van de auto's af, waar hij botste met de met de auto van Hill, wiens ongeval plaatsvond op dezelfde plek. Hoewel Rindt alleen een gebroken neus had, verloor een baancommisarissen een oog en had een andere zijn voet gebroken. Rindt was vanzelfsprekend woedend op Lotus's teameigenaar Colin Chapman over deze mislukking : hij vertelde een journalist na het ongeluk: "Ik geef de schuld aan hem en terecht, want hij had moeten berekenen dat de vleugel zou breken". In een interview op de Oostenrijkse televisie, een dag later, zei hij: "Deze vleugels zijn waanzin in mijn ogen en zou niet mogen worden toegestaan ​​op racewagens. Maar om enige wijsheid in het hoofd van Colin Chapman te krijgen, is onmogelijk.' Toen hem werd gevraagd of hij het vertrouwen in Lotus na het ongeluk had verloren, antwoordde hij: 'Ik had nooit vertrouwen in Lotus' en beschreef zijn relatie met het team als 'puur zakelijk'.

Hier zie je film-opname :

http://youtu.be/M8I2LQPO3Ro

Later verloor hij zijn leven tijdens de Italiaanse GP 1970 in Monza.

Groet,

C.G. de Beaufort


Sphinx

Ironisch genoeg reed Rindt toen met een auto die geen vleugels had, vele renstallen hadden die op Monza laten varen ivm slipstreaming en topspeed. Rindt's teamgenoot John Miles klaagde dat de auto "niet eens rechtuit kon rijden." Rindt counterde dat door de gear ratio's wat langer te zetten.

De crash kwam door falende remmen, maar het was Rindt's veilgheidsgordel die de fatale verwondingen veroorzaakte, omdat hij maar 4 van de 5 punten van zijn vijfpuntsgordel gebruikte.
There's nothing wrong with the car, except that it's on fire!

C.G. de Beaufort

Beast of Turin

http://youtu.be/bsdWgmp4TaQ

Hier moeten de huidige F1 een voorbeeld aan nemen : het geluidsnivo van de Fiat S76 uit 1910.

Mechanische zaken :

De S76(*) had een 4-cilindermotor met een cilinderinhoud van 28.353 cm3 (190 mm × 250 mm), levert 290 metrische pk (210 kW) bij 1900 tpm, perslucht beginnend met 3 bougies per cilinder, ontsteking met laagspanningsmagneet, waterkoeling, transmissie met ketting, as ophanging-ster met voorste en achterste bladveren, 4-versnellingsbak en achteruitversnelling. Het radiator ontwerp van dit prototype voor records werd door FIAT hergebruikt voor latere wegmodellen.

Snelheidsrecord :

De S76 had een maximumsnelheid van 213 km/h. Het beest van Turijn kreeg vanwege deze snelheid een onofficiële titel van 's werelds snelste auto in 1913

Groet,

C.G. de Beaufort

* https://en.wikipedia.org/wiki/Fiat_S76_Record





C.G. de Beaufort

#1194


De Maserati 4 CLT Formule 1-bolide waarmee Juan Manuel Fangio in 1950 de Nederlandse Grand Prix reed, keert terug op Zandvoort. Tijdens de Historic Grand Prix, van 30 augustus t/m 2 september, wordt een demo gegeven. Tom Blankvoort beheert nu de auto.

https://www.gpupdate.net/nl/f1-nieuws/365764/maserati-van-fangio-uit-1950-keert-terug-naar-zandvoort/

Groet,

C.G. de Beaufort


C.G. de Beaufort

1958, de Cubaanse GP - de tweede dodelijkste F1-crash, Fangio ontvoerd



Prachtig panorama van het circuit van Havanas Malecon. Nr. 14 is de Phil Hill met de Ferrari 857-S, daarachter de actrice Linda Christian die uitstapt en vooraan nr. 16 is ook een Ferrari, bestuurder onbekend. Voor meer foto's, ga naar deze site(*1)

Cuban GP werd maar 3x gehouden, van 1957 t/m 1960.(*2). In 23 februari 1958 kwamen 7 formule 1-fans kwamen om bij een crash tijdens de op de Cubaanse Grand Prix - uren nadat de legende Juan Fangio door revolutionairen was ontvoerd. De race, die ondanks dat de wereldkampioen er niet was om zijn titel te verdedigen, eindigde in een tragedie nadat de lokale coureur Armando Cifuentes de controle over een olievlek verloor en zijn 2-liter Ferrari op een curve van de Amerikaanse ambassade uitgleed en zich ploegde in de menigte die zich had verzameld had om de wedstrijd te bekijken. Het nog een geluk dat de auto een kraan tegenkwam die ter plekke was geparkeerd, maar uiteindelijk werden zeven mensen gedood en er waren ongeveer 40 gewonden. De race werd gestopt en Moss werd uitgeroepen tot winnaar. De Zweedse coureur Ulf Noriden die in een Porsche reed probeerde te helpen, 'De lijken lagen overal opgestapeld. Ik waadde door armen en benen' onthulde hij. Zie hieronder aan het einde de crash :

http://youtu.be/fp1uAQbMCvs

Britse raceleider Stirling Moss was niet op de hoogte van de tragedie en won dus de Cubaanse GP. Hij had maar net hetzelfde lot als Fangio vermeden nadat de Argentijn tegen zijn ontvoerders had gelogen door hen ten onrechte te vertellen dat Moss op zijn huwelijksreis was. De rebellen wilden het wrede regime van dictator Batista in verlegenheid brengen, die juist hoopte dat het hosten van een grote prijs Havana zou helpen veranderen in de caribische Las Vegas. Fangio, die onder schot werd gehouden bij de receptie van het luxueuze Lincoln hotel, werd weggevoerd naar een geheime schuilplaats in de stad. Maar in plaats van opgesloten te zijn in een donkere cel, werd hij getrakteerd op een biefstuk en een aardappels diner in een luxueus appartement. Moss daarentegen had een zeer verontrustende nacht nadat hij om de drie uur werd gewekt door een beveiligingsmedewerker die controleerde of hij nog z'n bed lag. Fangio, die na de race werd vrijgelaten en persoonlijk werd verontschuldigd door Castro's tweede baas, Faustino Perez, werd al snel sympathiek tegenover zijn ontvoerders. 'Als wat de rebellen deden uiteindelijk goed was, dan accepteer ik het als een Argentijn', herinnerde hij zich later. Onder degenen die de revolutionaire beweging van 26 juli hielp, was Fangio's landgenoot Che Guevara. Het jaar erop - nadat de Castro-strijdkrachten Havana binnenvielen op nieuwjaarsdag 1959 en Batista op de vlucht sloeg - werd de Cubaanse GP afgelast. Het werd een derde en laatste keer opgevoerd in 1960 - wederom gewonnen door Moss - voordat Castro Cuba een communistische staat opricht met één partij die de 'bourgeoise' van de F1 verbood. Onder de andere maatregelen die hij ook uitvoerde, was het verbieden van de invoer van Amerikaanse voertuigen in het door auto's gekke land, dat de belangrijkste afnemer was geweest van Amerikaanse 'Chariots of Chrome'. 'De Cadillac biedt geen banen', schold de sigaarrokende rebellenleider, 'de Cadillac verhoogt de welvaart van het land niet, het vermindert het'. Cuba werd later gekwetst door een strikt Amerikaans embargo dat zelfs sancties bedreigde voor andere landen die daar importeerden, wat betekent dat slechts een paar door de Sovjet-Unie gemaakte voertuigen het land binnen kwamen. Ook tot 2013 hadden Cubanen toestemming van de overheid nodig om auto's te kopen en mochten ze geen tweedehands auto's ruilen. Dus de meeste van de 125000 Amerikaanse auto's op straat ten tijde van de revolutie bleven in handen van de oorspronkelijke eigenaren en werden zorgvuldig onderhouden. De Cubaanse GP van 1958 is de tweede dodelijkste F1-crash nadat de von Trips omkwam en 15 toeschouwers in 1961 in Italië. Maar beiden werden overschaduwd door de meest catastrofale ramp in de autosportgeschiedenis toen de Franse coureur Pierre Levagh en 83 fans stierven tijdens de Le Mans 24 Hour race van 1955. Vandaag, voor het Lincoln hotel, is er een bronzen plaat die de gebeurtenissen van 1958 omschrijft en opmerkt dat het 'een belangrijke deel van de revolutionaire kracht was'.

Groet,

C.G. de Beaufort

*1 https://primotipo.com/2014/08/12/cuban-grand-prix-1957-batista-castro-de-portago-fangio/
*2 https://en.wikipedia.org/wiki/Cuban_Grand_Prix





Sabai

http://youtu.be/3eYDmAZzEDE

Geweldig om weer eens terug te zien vooral het einde.

Mickey

Wat te denken van de apotheose in 2008?

C.G. de Beaufort



Rindt die Monaco 1970 wint. Later zou hij verongelukken op Monza en werd (posthuum) wereldkampioen. Ik vind het de mooiste F1-bolide in die tijd.

Groet,

C.G. de Beaufort


Matthijs

Citaat van: C.G. de Beaufort op 07 februari 2019 - 09:13:46
Ik vind het de mooiste F1-bolide in die tijd.
En met die tijd bedoel je de jaren 60? Want dit is niet de Lotus 72 waarmee hij de titel won en ook waarmee hij zou verongelukken.